DE VERDACHTE

Hij stond voor de rechter. Wat werd hem verweten? Dat hij 's nachts stiekem koekjes en taart gebakken had en dat was verboden. Hij begreep er niets van. Zou er achter z'n rug gekletst zijn? Maar het was helemaal niet waar, hij had geen koekjes en taart gebakken, hij was er niet eens toe in staat, hij was helemaal niet bij machte om koekjes en taart te bakken.

'Is er dan niets anders,’ vroeg de vriendelijke rechter, 'waarop u veroordeeld kan worden?'

Goed, de aanklacht dat hij koekjes en taart gebakken had, zou hij terugtrekken, het was ook moeilijk te bewijzen, ja de baklucht, maar dat is nog geen afdoend bewijs, bovendien zeiden de buren dat het lekker rook, nee, dat van die koekjes en de taart zou de rechter best wel door de vingers willen zien, maar nogmaals, of er dan niets anders was dat hem voor de voeten geworpen zou kunnen worden.

'Nee,’ zei de verdachte, 'ik zou niet weten wat ik misdaan heb.'

'Denkt u es goed na,’ zei de rechter, 'u kunt toch een beetje uw goede wil tonen, verdomme nog es aan toe, wij moeten ook ons werk doen, we zitten hier niet voor niets.'

'Maar ik doe nooit iets verkeerds, ik hou me strikt aan de wetten,’ riep de man uit.

'Ja, nogmaals, op die manier komen we geen stap verder.'

'Waarom laat u me niet gewoon vrij?'

'Dan kunnen we wel aan de gang blijven,’ zei de rechter, 'in dat geval zouden wij rechters geheel brodeloos worden, nee, geen kwestie van.'

'Dit valt mij ontzettend tegen, ik ben diep teleurgesteld.'

'Kijk,' zei de rechter, 'ik ben goedmoedig van inborst, daarom wil ik niet kwaad worden, maar ik heb nog nooit zoveel onbegrip bij een beklaagde meegemaakt. Heeft u, om een voorbeeld te noemen, weleens ademgehaald'

'Natuurlijk,' gaf de verdachte grif toe, 'dat wil ik niet ontkennen.'

'Daar heb ik u,' zei de rechter, 'dat is in sommige gevallen, en zeker in uw geval, niet toegestaan.'

'Maar u haalt ongetwijfeld ook adem.'

'Dat antwoord had ik verwacht,' zei de rechter, 'maar het is niet juist, als rechter is het mij toegestaan dat ik adem. Hierbij verklaar ik dat ik u in hechtenis laat nemen.'

Zo gezegd, zo gedaan. Hij kwam in een beruchte gevangenis, maar ik ben er zeker van dat ze 'm niet geslagen hebben, het slaan van gevangenen komt niet van pas, temeer omdat gevangenen weerloos zijn, ze mogen niet terugslaan. Als een gevangene dat wel doet, wordt ie op staande voet doodgeschoten en dat is geen pretje.

Nee, men heeft deze gevangene wel vernederd en min of meer uitgehongerd, zoals te verwachten was, maar niet geslagen, dus achteraf viel het allemaal reuze mee.