39

Terug op zijn kantoor zette hij zijn computer aan, keek of er emails voor hem waren en bezocht toen de website van het gemeentelijk havenbedrijf op zoek naar informatie over de geplande uitbreiding. Hij surfte vervolgens naar de telefoongids en zocht het nummer van het weekblad Panorama op. Hij belde met de hoofdredacteur, legde uit waar het om ging en informeerde naar de opdracht van Robert van der Waal. “Ik verzeker u met de hand op mijn hart: ik heb nog nooit van die Van der Waal gehoord. Volgens mij heeft iemand u iets op de mouw gespeld, inspecteur.” Het genoegen droop eraf. Niettemin bedankte Leendert hem hartelijk. Hij meldde zich af bij de wachtcommandant en liep naar buiten.

Hij legde Duijkers dossiermappen op de achterbank van de grijze Honda en reed naar het adres van de fotograaf. Van der Waal woonde in een nieuwbouwflat die weinig esthetisch tussen de statige oude huizen van de Singel was geplakt. Zoals verwacht kreeg hij geen gehoor. Hij tuurde door de deur van matglas, klopte, belde en tikte. Hij mag dan al een week weg zijn, maar er ligt geen post op de mat, zag hij. Waarschijnlijk heeft hij iemand die de boel bijhoudt. Vervolgens voerde zijn weg naar de parkeerplaats bij De Vijgeter, een etablissement buiten de stad, aan de voet van de duinen. De rest van de middag dwaalde Leendert Vosmeer langs het smalle Noordzeestrand tussen Dishoek en Zoutelande. Zo sorteerde hij, ongestoord lopend in de wind en een milde zomerzon, alle gegevens die in zijn hoofd nog ongeordend door elkaar liepen. De tientallen badende vakantiegangers letten niet op de man die met opgerolde broekspijpen en zijn schoenen in de hand door de uitrollende golven liep.

Denkend aan Celina en haar vakantiebestemming herinnerde hij zich de allereerste keer dat hij samen met Julia uit Frankrijk terugkeerde van vakantie. Zij bestuurde de tweedehands Renault 4 en hij zat naast haar met de radio te spelen, zoekend naar een Nederlandse zender. Het raam aan de bestuurderszij de stond open en de luchtstroom liet de donkere haren van Julia wapperen, in een prachtig constant ritme. Net boven Brussel was het raak en viel hij midden in een actualiteitenrubriek van de VARA. Er werd bij een groot bedrijf gestaakt en iemand van de vakbeweging was aan het woord. Die eerste Nederlandse zinnen die Leendert toen hoorde waren altijd in zijn hoofd blijven hangen. De mensen zouden zich eens vaker af moeten vragen waarom de dingen gebeuren zoals ze gebeuren – en in wiens belang dat is. Wie had er belang bij de moord op Joost Duijker? En wie bij de dood van Celina Deemoed? Waarom was haar dood nergens als ongeval gemeld? Waarom was zij in haar eigen auto gezet nadat ze overleden was?

Hoe kwam Joost Duijker aan bezwarende pornofoto’s van drie notabelen? Waarom was de fotograaf van dat materiaal met de noorderzon vertrokken?