46

“Kijk eens,” zei Barend joviaal. “Ik heb iets meegebracht uit de brievenbus van Celina Deemoed!” Leendert had juist de secretaresse van de wethouder om een afspraak verzocht en kon tot zijn verbazing al dezelfde middag om half vijf terecht. Hij legde de telefoon neer en keek naar hetgeen Barend op zijn bureau deponeerde. “Giroafschriften en een afschrijving van Celina’s ANWB-VisaCard.”

Leendert hield de papiertjes op leesafstand. Detailoverzicht van C. Deemoed, las hij. Er stond een lang kaartnummer boven, met daarnaast de mededeling ‘bestedingslimiet 7500 euro’.

“Kijk eens aan,” zei hij. “Wat hebben we hier?”

“De specificatie van de VisaCard,” begon Barend zijn opsomming. “Datum transactie is 22 juli, datum boeking 29 juli, dan staat er d’autoroute 22 Magnant met een bedrag van 11,50 euro. Celina heeft een traject op de tolweg met haar creditcard betaald. Zelfs het tijdstip van de betaling staat erbij. Dan het giroafschrift. Er is in Dinant op woensdag 18 juli, 10.34 in de morgen, een bedrag van 300 euro opgenomen via een pinautomaat. En idem dito op woensdag 1 augustus in Mont-de-Marsan, maar dan voor een totaal van 3500 euro!”

“Aardig vakantiebedragje,” vond Leendert. “Je kunt via deze afschriften gewoon haar spoor volgen.”

“Maar op 1 augustus was ze al dood,” zei Barend. “Dus van dat geld heeft ze persoonlijk weinig lol gehad. Bovendien nam ze zelf veel kleinere bedragen op.”

“Juist, Barend. Hier begint iets te stinken naar afpersing of beroving.”

“Het past in het beeld dat Van Klaveren heeft geschetst.”

“Je hebt gelijk. Kun jij ergens een kaart van Frankrijk vandaan toveren?”

“Ik tik wel even anwb.nl in.”