6

Even na zonsopgang werd Pierce wakker. Hij ontwaakte uit een droom waarin hij werd achternagezeten door een man wiens gezicht hij niet kon zien, en het zonlicht had hem gered. Hij had nog geen gordijnen, waardoor de zon door het raam naar binnen scheen en op zijn oogleden brandde. Hij kroop uit de slaapzak, wierp een blik op de foto van Lilly die op de grond lag en liep naar de badkamer. Hij was vergeten handdoeken te kopen, dus toen hij had gedoucht, droogde hij zich maar af met een T-shirt dat hij uit een van de dozen met kleren had opgediept.

Hij liep naar Main Street om onder het genot van een kopje koffie de zaterdagkrant te lezen. Hij nam er de tijd voor en voelde zich bijna schuldig, want de meeste zaterdagen zat hij al bij het krieken van de dag in het lab. Het was tegen negenen toen hij de krant uit had. Hij liep terug naar The Sands en stapte in de auto, maar hij week af van zijn gewoonte en reed niet naar het lab.

Om kwart voor tien stond hij in Hollywood voor het adres van LA Darlings. Het bedrijf huisde in een pand van een paar verdiepingen dat evenveel karakter had als de gemiddelde vestiging van een restaurant van McDonald's. Ze zaten in kantoorsuite 310 en op de glazen voordeur stond in forse lettersentrepeneurial concepts unlimited. Daaronder, in een kleiner lettertype, zag hij een lijst van wel tien websites, inclusief LA Darlings, die blijkbaar onder de paraplu van Concepts Unlimited vielen. Te oordelen naar de namen van de diverse sites waren ze stuk voor stuk seksueel getint en maakte het bedrijf deel uit van de duistere wereld van de porno-industrie.

De deur was dicht, maar hij was dan ook een paar minuten te vroeg. Hij besloot de tijd te doden met te bedenken hoe hij het zou aanpakken en wat hij zou gaan zeggen.

'Hé, ik doe zo open. '

Hij draaide zich om en zag een jonge vrouw die met een sleutel in de hand kwam aanlopen. Ze was rond de vijfentwintig en had een wilde blonde bos haar die naar alle kanten uitstak. Ze droeg sandalen, een afgeknipte spijkerbroek en een kort bloesje dat haar piercing, een gouden navelring, toonde. Haar schoudertasje leek net groot genoeg voor één enkel pakje sigaretten, maar een doosje lucifers zou er niet meer bij kunnen. Ze straalde uit dat tien uur véél te matineus was. 'U bent vroeg, ' zei ze.

'Klopt, ' antwoordde hij. 'Ik kom van de Westside en ik dacht dat er meer verkeer zou zijn. '

Hij liep achter haar aan naar binnen en kwam terecht in een ruimte met een verhoogde receptiebalie, met daarachter een systeemwandje dat een gang leek af te schermen. Rechts van de balie was een gesloten deur waar privé op stond. Pierce keek toe hoe het meisje achter de balie om liep en haar tasje in een bureaula legde.

'Even een paar minuten om de boel aan te zetten, ' zei ze. 'Ik zit hier vandaag alleen. '

'Is het nooit druk op zaterdag?'

'Zelden. '

'Wie houdt de servers dan in de gaten?'

'Nou, er is altijd wel iemand achter. Ik bedoelde dat ik de enige hier op de receptie ben. ' Ze ging zitten en Pierce keek naar de ring die in haar navel stak. Die deed hem aan Nicole denken.

Nicole werkte al een jaar bij Amedeo toen hij haar toevallig een keer op een zondagmiddag in Main Street was tegengekomen. Ze kwam net uit de fitness en had een grijze joggingbroek aan met daarboven een minuscuul topje, meer een sportbeha, waardoor de gouden ring in haar navel zichtbaar was. Het leek toen alsof hij iets intiems te weten was gekomen van een vage kennis. Hij had haar altijd al knap en aantrekkelijk gevonden, maar na die middag in de koffietent had ze voor hem ook erotische uitstraling gekregen. Hij was werk van haar gaan maken, wilde weten of ze ergens verborgen tatoeages had en of ze nog meer geheimen bezat.

Pierce ijsbeerde wat door de receptie terwijl de vrouw bezig was met wat ze ook maar moest doen om de boel aan te zetten. Hij hoorde het geluid van een computer die wordt opgestart en het geluid van bureauladen die open- dan wel dichtgeschoven werden. Hij liep naar een muur waaraan een lijst hing van alle websites van het bedrijf. LA Darlings stond ertussen, plus nog een aantal. De meeste waren pornosites van het type waar je voor tien dollar per maand toegang kreeg tot duizenden foto's van elke denkbare seksuele activiteit en alle varianten daarin. Het hing daar allemaal aan de muur in een schaamteloze legitimiteit. De vermelding van de site PinkMink. com leek in die omgeving even normaal als een advertentie voor een zalfje ter bestrijding van jeugdpuistjes.

Naast de lijst was de deur waar privéop stond. Pierce keek over zijn schouder naar de receptioniste en zag dat ze verdiept was in iets op haar scherm. Hij probeerde de deurkruk en die gaf mee. Hij opende de deur en keek in een donkere gang met links drie stel dubbele deuren, met elk een meter of zes, zeven tussenruimte.

'Eh... sorry, ' hoorde hij achter zich. 'U mag daar niet komen. '

Nog net zag hij boven de deuren bordjes hangen met studio a, studio ben studio c. Pierce draaide zich om, sloot de deur achter zich en liep naar de balie. Hij zag dat ze nu een naambordje opgespeld had. 'Sorry, ik dacht dat het de wc was, ' zei hij, 'maar wat is dat daar dan?'

'De studio's. We hebben hier geen wc voor bezoekers. Daarvoor moet u beneden in de lobby zijn. '

'Het kan wel wachten. '

'Oké, wat kan ik voor u doen?'

Hij zette zijn ellebogen op de balie en stak van wal. 'Ik heb een probleem, Wendy. In een van de advertenties op de pagina van LA Darlings staat mijn telefoonnummer en ik krijg de telefoontjes voor een van de escorts. Ik vrees dat als ik reageer en me bij haar klanten meld, dat we dan kunnen spreken van een kleine teleurstelling. ' Hij glimlachte, maar blijkbaar had ze niet veel op met zijn poging tot humor.

'Gaat het om een typefout?' vroeg ze. 'Die kan ik wel corrigeren. '

'Nee, het is geen typefout. ' Hij vertelde haar van zijn nieuwe nummer en hoe hij had gemerkt dat het ook in een van hun seksadvertenties stond.

Wendy keek hem achterdochtig aan. 'Als u een verkeerd nummer hebt gekregen, waarom vraagt u dan niet simpelweg een ander aan?'

'Nou, omdat ik natuurlijk niet wist wat me te wachten stond, heb ik adreswijzigingen laten drukken met dit nummer en die zijn al verstuurd ook. Het is nogal kostbaar en tijdrovend om het allemaal opnieuw te moeten doen. Als je me zegt hoe ik met die vrouw in contact kan treden, dan reken ik erop dat ze bereid zal zijn het nummer op de site te wijzigen. Ze werft natuurlijk ook geen klanten als ik alle telefoontjes krijg. '

Wendy schudde haar hoofd alsof ze er niets meer van begreep. 'Oké, ik kijk even. ' Ze keek op haar scherm, ging naar de website van LA Darlings en scrolde langs de lijst met brunettes tot ze bij Lilly was aanbeland. Ze klikte op de foto en scrolde verder tot ze het telefoonnummer zag staan. 'Dus volgens u is dit nu uw nummer, was het van deze Lilly, maar nu niet meer. '

'Precies. '

'Als ze haar nummer heeft veranderd, waarom weten wij dat dan niet?'

'Geen idee. Daarom sta ik hier. Misschien weet u of er een andere manier is waarop ze te bereiken is. '

'Daar mag ik u niet aan helpen. Het klantenbestand is vertrouwelijk. '

Pierce knikte. Hij verwachtte al zoiets. 'Dat snap ik. Hebt u misschien een ander telefoonnummer waarop ze te bereiken is zodat u haar het probleem kunt uitleggen?'

'Ik zie het nummer van haar pager. '

'Heb ik al geprobeerd. Die heeft voicemail en ik heb het al drie keer gebeld en alles uitgelegd, maar ze heeft niet gereageerd. Volgens mij komen de berichten niet door. '

Wendy scrolde terug en bekeek Lilly's foto. 'Niets mis mee, ' zei ze. 'Ik neem aan dat u veel wordt gebeld. '

'Ik heb het nummer gisteren gekregen en ik word nu al gek van de telefoontjes. '

Wendy schoof in haar stoel naar achteren en stond op. 'Ik ga even wat nakijken. Ik ben zo terug. '

Ze liep achter het wandje de donkere gang in. Het geluid van haar klepperende sandalen werd steeds zachter. Pierce wachtte even en leunde over de balie. Snel liet hij zijn blik over haar bureau glijden. Hij vermoedde dat zij niet de enige receptioniste was en dat ze haar baantje deelde met een of meer minimumloonslaafjes van het type dat een foefje nodig had om het wachtwoord van het computersysteem te onthouden. Vliegensvlug keek hij of er briefjes op de computer waren geplakt, maar hij zag er geen. Hij tilde het vloeiblad op, maar meer dan een biljet van een dollar lag er niet onder. Snel woelde hij met zijn wijsvinger in een kom met je met paperclips, maar ook dat leverde niets op. Hij leunde nog wat verder voorover op zoek naar een pennenbakje, maarzag niks. Net op het moment dat hij een ingeving kreeg hoorde hij

haar sandalen weer. Hij pakte een dollar uit zijn zak, tilde het vloeiblad op, pakte de dollar die daar lag en legde de zijne op dezelfde plaats. Zonder ernaar te kijken, stopte hij haar biljet in zijn zak. Hij had zijn hand nog in zijn broekzak toen ze met een map in de hand vanachter het wandje tevoorschijn kwam en ging zitten. 'Nou, ' zei ze. 'Eén probleem is misschien al opgelost. '

'O?'

'Ze heeft haar rekening niet betaald. '

'Sinds wanneer?'

'In juni heeft ze voor drie maanden betaald, maar in september hebben we niets ontvangen. '

'Waarom staat haar advertentie dan nog op de site?'

'Soms duurt het even voordat de klaplopers eruit zijn gehaald. Zeker als ze eruitzien zoals deze juf hier. ' Met de map nog in haar hand gebaarde ze naar het scherm, waarna ze hem op haar monitor legde. 'Het zou me niet verbazen als meneer Wentz haar erop laat staan, ook al heeft ze niet betaald. Als een klant dames als deze hier op de site ziet staan, dan bezoekt hij de site absoluut nog een keer. '

Pierce knikte. 'Het advertentietarief wordt vastgesteld naar aanleiding van het aantal keer dat de site wordt bezocht, klopt dat?'

'Helemaal. '

Hij keek op het scherm. Je kon dus stellen dat Lilly nog steeds werkte; als het al niet voor zichzelf was, dan wel voor dit bedrijf. Hij keek Wendy aan en vroeg: 'Is meneer Wentz er misschien? Ik zou hem graag even spreken. '

'Nee, hij is er nooit op zaterdag en zelfs door de week mag u van geluk spreken als u hem te pakken kunt krijgen. Op zaterdagen is hij er zeker niet. '

'Nou, wat stelt u dan voor? Mijn telefoon staat roodgloeiend. '

'Ik kan uw klacht noteren en dan wordt u maandag misschien... '

'Hoor eens even, Wendy. Ik heb geen zin om tot maandag te wachten. Het probleem doet zich nu voor. Als meneer Wentz er niet is, vraag het dan aan die vent die op de servers past. Er moet toch iemand zijn die in de server kan komen en haar pagina kan wissen? Zo moeilijk is dat niet. '

'Er zit achter maar één iemand en ik denk niet dat die bevoegd is om pagina's te wissen. Bovendien zat hij te maffen toen ik daarnet achter was. '

Pierce leunde over de balie en sloeg een dreigende toon aan. 'Lilly... ik bedoel Wendy, luister eens even. Ik sta erop dat je naar achteren gaat en hem voor me haalt. Eén ding moet je goed begrijpen: juridisch gezien bevind je je in een hachelijke situatie. Ik heb je uitgelegd dat jullie website mijn telefoonnummer vermeldt. Door die fout krijg ik de hele dag smerige telefoontjes van wat ik zou willen betitelen als "beledigende aard". Ik vind ze zo walgelijk dat ik hier nog voordat jullie opengingen al op de stoep stond. Ik wil dat er nu iets aan wordt gedaan. Stel je het uit tot maandag, dan klaag ik jou, dit bedrijf, die Wentz en iedereen die er verder iets mee te maken heeft aan. Ben ik duidelijk genoeg?'

'Mij kun je niets doen. Ik werk hier alleen maar. '

'Wendy, in dit land kun je iederéén aanklagen. '

Ze stond met een boos gezicht op en verdween zonder een woord te zeggen achter het wandje. Het kon Pierce niet schelen dat ze kwaad was. Het enige wat hem interesseerde, was dat ze de map op de monitor had laten liggen. Zodra het geluid van haar sandalen was weggestorven, pakte hij de map en sloeg hem open. Hij zag een afdruk van de foto van Lilly, een print van haar advertentietekst en een ondertekend formulier met de reglementen. Dat was precies waar het hem om ging. Hij voelde de adrenaline door zijn aderen pompen. Razendsnel las hij de tekst door en probeerde de inhoud in zijn geheugen te prenten.

Ze heette Lilly Quinlan en de nummers waarop ze te bereiken was, waren die van de website. Er stond een adres vermeld in Santa Monica plus een van een appartement. Pierce las het drie keer over en stopte het papier terug in de map. Op dat moment hoorde hij de sandalen weer aankomen, nu in het gezelschap van een ander paar schoenen.