12

Op de afgesproken tijd stond Pierce in de telefooncel voor de ijssalon en belde Robin. Hij draaide zich om. Aan de overkant van Lincoln Boulevard zag hij een groot flatgebouw. Boven de ingang stond Marina Exclusive Towers. Het gebouw had weinig of niets met een toren of torens te maken; het was een laag, breed bouwsel van maar drie woonlagen met daaronder de garages. De flat nam de helft van de straat in beslag en om het er iets aardiger uit te laten zien had men er wat kleur op aangebracht: roze, blauwe en gele vlakken die tot op de weg waren doorgetrokken. Op een groot doek dat aan de dakrand was bevestigd stond dat er appartementen te huur waren en dat die gratis werden schoongehouden. Het zag eruit als de perfecte werkplek voor een escort. Het flatgebouw was zo groot en het verloop waarschijnlijk van dien aard, dat het komen en gaan van een stoet kerels de overige huurders niet al te nieuwsgierig zou maken.

Robin nam vrijwel meteen op.

'Met Henry. Ik heb je een uur ge... '

'Hé schat! Laat me je 's effe bekijken. '

Hij deed zijn best zo onopvallend mogelijk de ramen van het flatgebouw af te gaan om te zien vanuit welk appartement hij werd bekeken. Hij ontwaarde niemand, niet eens een rimpeling van een gordijn, maar hij zag dat een paar ruiten spiegelend glas hadden en hij vroeg zich af of er meer vrouwen woonden met dezelfde broodwinning.

'Ik zie dat je de shake hebt, ' zei ze. 'Die ik wilde, hoop ik. '

'Ja. Ze noemden het de energiekick. Dat bedoelde je toch?'

'Ja. Goedje kijkt me nu recht aan. Je bent niet van de politie hè?'

'Nee. '

'Zeg dat nog eens. Ik neem het op. '

'Ik ben niét van de politie. '

'Goed, kom dan maar boven. Steek de weg overen bel aan op nummer 203. Tot zo. '

'Tot zo. ' Hij hing op, stak over en volgde haar instructies op. Er zat geen naambordje naast de bel van 203. Hij drukte op de bel en ze opende de deur met de automatische deuropener. In de lobby kon hij de trap niet direct vinden, dus nam hij de lift naar de tweede verdieping. Robins appartement bevond zich achter de tweede deur in de gang. Nog voor hij had aangeklopt, deed ze al open. Er zat een kijkgaatje in de deur en blijkbaar had ze daar door staan gluren. Ze pakte de aardbeienshake van hem aan en vroeg hem binnen.

De flat was karig gemeubileerd en oogde onpersoonlijk. Er stonden een bank, een stoel, een salontafeltje en een staande schemerlamp. Aan de muur hing een ingelijste poster van een museum. Het was een reproductie van iets middeleeuws; twee engelen die een gestorvene naar het licht aan het andere eind van de tunnel leidden. Pierce zag dat de glazen deuren naar het balkon voorzien waren van een spiegelende film en dat je er goed zicht had op de ijssalon.

'Ik kon jou wel zien, maar jij mij niet. ' Ze was achter hem komen staan. 'Ik zag je kijken. '

Hij draaide zich om. 'Ik was nieuwsgierig en wilde zien hoe het in zijn werk gaat. '

'Nou weet je dat dus. Kom zitten. '

Ze liep naar de zitbank en gebaarde dat hij naast haar moest komen zitten. Hij keek discreet om zich heen. De flat leek op een hotelkamer, maar het gebrek aan warmte en gezelligheid was voor de activiteiten die er normaal gesproken plaatsvonden niet van wezenlijk belang. Ze pakte hem voorzichtig bij zijn kin en draaide zijn gezicht naar haar toe. 'Beval ik je een beetje?' vroeg ze.

Hij wist vrijwel zeker dat ze de vrouw was wier foto op de website stond. Het was niet helemaal goed te beoordelen, omdat hij haar foto niet zo goed had bekeken als die van Lilly. Ze had blote voeten en was gekleed in een lichtblauw, mouwloos T-shirt en rode corduroy hotpants, zó kort dat een bikinibroekje nog discreter was geweest. Ze droeg geen beha en ze had enorme borsten, vermoedelijk deels van siliconen. De contouren van haar tepels, zo groot als mariabiscuitjes, waren duidelijk zichtbaar. Ze had een scheiding in het midden en haar gezicht werd omlijst door een waterval van kleine krulletjes. Zo te zien had ze geen make-up op.

'Nou en of, ' antwoordde hij.

'Ze zeggen dat ik wat van Meg Ryan heb. '

Pierce knikte, hoewel hij het niet direct zag. De filmster was dan wel wat ouder, ze had veel zachtere ogen dan deze vrouw.

'Heb je nog wat voor me meegenomen?'

Hij dacht even dat ze het weer over de shake had, maar toen begreep hij het. 'Ja, ik heb het bij me. ' Hij leunde wat opzij zodat hij het geld - vierhonderd dollar vers uit de pinautomaat, in briefjes van twintig - uit zijn achterzak kon pakken. Dit was het enige wat hij had gerepeteerd. De vierhonderd dollar konden hem niet veel schelen, maar wat hij wilde voorkomen, was dat ze het geld zou pakken en hem zodra hij de reden van zijn komst had uitgelegd de deur zou wijzen. Hij hield het bundeltje in zijn hand zodat ze kon zien dat het in orde was.

'Eerste keer zeker?' vroeg ze.

'Pardon?'

'Eerste keer met een escort?'

'Hoe weet je dat?'

'Omdat je het geld in een envelop had moeten doen, net alsof het een cadeautje is. Een gift. Dat is het toch zeker? Het moet niet zo zijn dat het lijkt alsof je me ergens voor moet betalen!'

'Gut nee. Natuurlijk, het is een cadeautje. '

'Dank je wel dan. '

'Is dat een van die G's in je advertentie? De G van gift?'

Ze lachte. 'Je bent echt een groentje, nietwaar? Nee, ggsbetekent gegarandeerd goede seks. Wat je maar wilt. Net zo goed als met je vriendinnetje voordat jullie getrouwd waren. '

'Ik ben vrijgezel. '

'Maakt niet uit. ' Terwijl ze sprak, wilde ze het geld pakken, maar Pierce trok zijn hand terug. 'Eh... Ik moet je eerst wat vertellen. '

Alle waarschuwingslampjes in haar gezicht lichtten op.

'Maak je geen zorgen, ' zei hij snel. 'Ik ben niet van de politie. '

'Wat dan? Je wilt zonder condoom? Zet dat maar uit je hoofd. Regel nummer één... '

'Nee, dat is het niet. Om je de waarheid te zeggen, ik ben hier niet voor seks. Je bent erg aantrekkelijk, maar ik wil je alleen maar een paar vragen stellen. '

Ze rechtte haar rug, wat haar een stuk groter deed lijken en ze had wat agressiefs over zich gekregen. 'Waar heb je het verdom me over?'

'Ik ben op zoek naar Lilly Quinlan. Jij kunt me daarbij helpen,'

'Wie is Lilly Quinlan?'

'Kom nou. Je noemt haar in je advertentie. Voor dubbel genot, toch? Je weet best over wie ik het heb. '

'Jij bent die vent van gisteren! Jij hebt gisteren gebeld!

Hij knikte.

'Donder jij eens gauw op!' Ze ging staan en liep richting voordeur.

'Pas op, Robin. Als jij die deur opendoet, zorg ik ervoor dat de politie hier op de stoep staat. '

Ze draaide zich om. 'De politie? Die is heus niet geïnteresseerd, ' zei ze, maar ze deed de deur niet open. Ze stond daar maar, boos en afwachtend, haar hand op de deurkruk.

'Nu misschien niet, ' zei hij, 'maar als ik naar ze toe ga, kon dat wel eens veranderen. '

'Hoezo? Wie ben jij dan wel?'

'Ik heb zo mijn contacten, ' loog hij. 'Meer hoef je niet te weten. Als ik naar de politie ga, dan komen ze bij je aankloppen en reken maar dat ze daar minder vriendelijk zijn dan ik. Dan heb ik het nog niet eens over het feit dat die niet met vierhonderd dollar over de brug komen. ' Hij legde het geld op haar plaats op de bank en hij zag dat haar ogen het registreerden.

'Ik wil alleen maar wat inlichtingen, meer niet. '

Hij wachtte even en na een tijdje te hebben staan weifelen, kwam ze naar de bank en pakte het geld. Ergens in die hotpants had ze daar blijkbaar nog wat ruimte voor. Ze sloeg haar armen over elkaar en bleef staan. 'Wat voor inlichtingen? Ik kende haar nauwelijks. '

'Je weel iels, waarom spreek je anders over haar in de verleden tijd?'

'Ik weet niets. Alleen dat ze weg is... verdwenen. '

'Sinds wanneer?'

'Al meer dan een maand. Opeens was ze weg. '

'Waarom staat ze dan nog steeds in die advertentie van je?'

'Nou, je hebt haar foto toch gezien? Zij brengt de klanten aan. Soms nemen ze mij alleen maar als zij er niet is. '

'Waarom zeg je dat zeopeens weg was? Misschien heeft ze haar boeltje rustig gepakt en is ze verkast. '

'Ik zeg dat omdat we op het ene moment nog zaten te bellen met elkaar en ze het volgende moment niet kwam opdagen. '

'Opdagen?'

'We hadden een triootje. Zij had het geregeld en ze belde me erover. Ze zei me hoe laat ik werd verwacht en toen ik bij haar aankwam, was ze er niet. Ik sta daar dus, mét de klant, en die was er helemaal niet blij mee. Allereerst kon hij geen parkeerplaats vinden, dan blijkt dat Lilly er niet is en ik moest razendsnel een ander meisje regelen om dan maar hierheen te gaan. D'r is er maar één zoals Lilly en hij wilde écht haar erbij. Het was klote, als ik het zo even mag uitdrukken. '

'Waar hadden jullie afgesproken?'

'Bij haar. Op haar werkplek dan, want ze wilde nergens anders werken. Ze ging nooit zelf op pad en kwam zelfs niet hierheen. Ik moest altijd daarheen. Zelfs als het mijn klanten waren die een triootje wilden, dan nog moesten we naar haar of het ging niet door. '

'Heb je geen sleutel?'

'Nee. Zeg luister 's even. Je hebt je vierhonderd dollar zo'n beetje verbruikt, goed? Het was heel wat eenvoudiger geweest als je voor de seks was gekomen en verder niets. '

Geïrriteerd zocht Pierce in zijn broekzak en haalde er tweehonderddertig dollar uit. Hij had het in de auto geteld en gaf het haar aan. 'Ik ben nog niet klaar, dus pak aan. Er is iets gebeurd en ik ben van plan uit te vinden wat. '

Ze graaide het geld weg en borg het zonder het na te tellen op. 'Waarom doe je al die moeite?'

'Omdat niemand er verder wakker van schijnt te liggen. Goed, je had dus geen sleutel van haar werkplek. Hoe weet je dan dat ze er die avond niet was?'

'Omdat ik verdomme een kwartier op de deur heb staan bonzen en nog eens twintig minuten met die vent heb staan wachten. Ik kan je verzekeren dat ze er niet was. '

'Had ze dan daarvoor nog wat anders te doen of zo? Heeft ze daar wat over gezegd?'

Ze dacht even na en zei: 'Ja, ze zei dat ze wat te doen had, maar ik weet niet of dat met een klant was of niet. Ik weet nog dat ik iets vroeger wilde komen, maar dat ze zei dat ze wat anders had. Dus hebben we afgesproken op het tijdstip dat haar schikte. Ze had er dus moeten zijn. '

Pierce probeerde zich voor te stellen welke vragen de politie zou stellen, maar het was niet eenvoudig de ene wereld zo snel te verruilen voor de andere. Hij besefte dat hij het vraagstuk weten schappelijk benaderde en het door deductie probeerde op te lossen. 'Dus voor ze met jou had afgesproken, had ze wal ander, peinsde hij hardop. 'Misschien een andere klant, maar omdat ze volgens jou nooit elders werkte, moet dat dus daar bij haar thuis geweest zijn. Dat weet je zeker, hè?'

'Absoluut. '

'Dus je kwam aan en hebt op de deur staan bonzen. Dan kan het dus zijn dat ze er wel was, maar niet opendeed omdat ze aan het werk was. '

'Het zou kunnen, maar ik denk dat ze dan wel zo'n beetje klaar had moeten zijn. We hadden het duidelijk afgesproken, dus ik betwijfel of ze wel met een klant bezig was. '

'Misschien mócht ze deur niet opendoen. Misschien was ze er wel, maar kón ze niet aan de deur komen. '

Hier moest Robin even over nadenken en Pierce zag dat ze besefte hoe weinig het had gescheeld of haar was hetzelfde lot beschoren als Lilly, wat dat lot dan ook precies was.

'Waar is die werkplek eigenlijk?' vroeg hij.

'In Venice. Een appartement in een zijstraat van Speedway. '

'Adres?'

'Weet ik niet precies. Ik weet alleen hoe ik er moet komen. '

Pierce knikte. Hij pijnigde zijn hersens om te bedenken wat hij verder nog moest vragen. Hij wist dat hij het ijzer moest smeden nu het heet was. Een tweede kans zou hij niet gauw krijgen.

'Hoe regelden jullie die triootjes?'

'Op de website waren we aan elkaar gelinkt. Als de klant ons allebei wilde, dan overlegden we om te zien of we wat konden afspreken. '

'Wat ik bedoel is hoe jullie van eikaars bestaan wisten. '

'Ik heb haar bij een fotosessie ontmoet. Zo is het gekomen. '

'Een fotosessie? Wat voor fotosessie?'

'Voor een foto! Twee meisjes, je weet wel. Ik ben haar toen in de studio voor het eerst tegen het lijf gelopen. '

'Was het voor een tijdschrift?'

'Nee, voor de website. '

Pierce dacht aan de lijst op de muur van de receptie. 'Voor een website van Concepts Unlimited?'

'Wat maakt het nou uit waar... '

'Voor welke website?'

Tets van Fetisjparadijs. weet-ik-veel. Geen idee. Ik heb geen computer. Maakt het wat uit?'

'De studio op de zaak daar?'

'Ja. '

'Dus je had die schnabbel te danken aan LA Darlings en meneer Wentz?'

Hij zag haar ogen bij het horen van die naam vuur schieten, maar ze zei niets.

'Hoe heet die Wentz van voren?'

'Ha! Ik ga het zeker met jou over hem hebben!'

Hij dacht nu angst in haar ogen te zien. 'Ik beloof je dat je er geen last mee zult krijgen. Erewoord. Hoe heet hij voluit?'

'Hé, luister 's goed. Hij heeft zijn connecties en de mensen die voor hem werken zijn geen schatjes. Hij ook niet, trouwens. Ik zeg niets. '

'Voornaam. Meer niet, goed?'

'Billy. Billy Wentz. Ze noemen hem Billy Onmens omdat het zo'n zak is. '

'Oké. ' Hij stond op en keek nog een keer goed om zich heen. Hij liep naar een hoek van de kamer en zag een gang waarvan hij vermoedde dat de deur van een slaapkamer erop uitkwam. Het verbaasde hem dat er zo te zien twee slaapkamers waren met een badkamer ertussenin.

'Heb je twee slaapkamers?' vroeg hij.

'Ik deel de flat met nog een meisje. We hebben allebei een slaapkamer. '

'Eentje van de website?'

'Ja. '

'Wie dan wel?'

'Cleo. '

'Was dat Wentz' idee?'

'Nee, dat van Grady. '

'Grady?'

'Dat is de tweede man daar. Eigenlijk heeft Grady de touwtjes in handen. '

'Waarom doe je dan geen triootjes met Cleo? Lijkt me wel zo praktisch. '

'Daar zal het wel op uitdraaien, maar zoals ik al zei, door Lilly kreeg ik heel wat extra klanten. Zoals zij zijn er niet veel, zie je. '

Pierce knikte. 'Je woont hier niet?'

'Nee, hier werk ik alleen. '

'Waar woon je dan?'

'Dat zeg ik niet. '

'Heb je hier kleren?'

'Hoe bedoel je?'

'Heb je hier kleren om aan te trekken? Waar zijn je schoenen?' Hij gebaarde naar haar kleding.

'Ja, natuurlijk heb ik wat anders om aan te trekken. Dacht je dat ik zo over straat ging?'

'Oké. Kleed je aan, dan gaan we. '

'Waar heb je het over? Waarheen?'

'Ik wil dat je me wijst waar Lilly werkt. Ofwerkte. '

'Helemaal niet! Je hebt nu waar je voor gekomen bent en nou is het echt afgelopen. '

Pierce keek op zijn horloge. 'Vierhonderd per uur, zei je toch? Ik ben hier hoogstens twintig minuten, dus heb ik er nog veertig te goed. Tenzij je bereid bent me tweederde terug te geven. Over die extra tweehonderd zoveel heb ik het nog niet eens. '

'Hé, zo doen we hier geen zaken. '

'Vandaag dus wel. '

Ze keek hem woedend aan en liep langs hem heen richting slaapkamer. Pierce liep naar het raam en keek naar buiten. Aan de overkant van Lincoln Boulevard stond een man met een milkshake in de hand in de telefooncel. Hij keek omhoog naar het flatgebouw. Alweer een aardbeienshake, alweer een klant. Pierce vroeg zich af hoeveel vrouwen er in die flat peesden en of ze allemaal voor Wentz werkten. Was het hele flatgebouw misschien van hem? Misschien had hij ook wel belangen in de ijssalon.

Hij draaide zich om. Hij wilde haar nog wat meer ontfutselen over Wentz. Vanwaar hij stond kon hij precies door de openstaande deur in haar slaapkamer kijken. Ze was naakt en trok een strakke, verbleekte spijkerbroek over haar heupen. Toen ze zich vooroverboog, zag hij haar zware, door de zon prachtig gebruinde borsten. Ze stond op en sjorde haar broek over de goudkleurige driehoek van haar. Ze keek op en staarde hem recht aan zonder ook maar een spier te vertrekken, met zelfs wat uitdagends in haar blik. Ze reikte naar iets wat op het bed lag en hield een wit T-shirt op. Ze trok het aan zonder ook maar een poging te doen haar naaktheid voor hem te verbergen. In de zitkamer pakte ze een paar sandalen dat onder het salontafeltje had gestaan en schoof er haar voeten in.

'Kon het je een beetje bekoren?' vroeg ze.

'Zeker. Ik hoef je niet te vertellen dat je een perfect lijf hebt, dacht ik zo. '

Ze liep langs hem heen naar de kitchenette en uit een van de keukenkastjes pakte ze een klein, zwart tasje. 'Kom op. Je hebt nog vijfendertig minuten. ' Ze liep naar de voordeur, opende die en liep de gang in. Hij volgde.

'Wil je die shake nog?' vroeg hij. De beker stond onaangeroerd op de bar.

'Ik houd niet eens van milkshakes. Je wordt er maar dik van. Pizza, da's nou mijn zwakke plek. Neem die de volgende keer maar voor me mee. '

'Waarom moest ik dan een shake voor je meebrengen?'

'Alleen om je te testen, om te zien of je dat voor me over had. '

En om te laten zien wie de baas was, dacht Pierce, maar hij zei niets. Van dat de baas zijn bleef normaal gesproken na het overhandigen van geld en het uitkleden niet veel over, vermoedde Pierce.

Hij liep achter haar aan en keek om naar de plek waar ze haar geld verdiende. Hij voelde zich ongemakkelijk en het stemde hem zelfs een beetje droevig. Hij dacht aan haar website en aan dat ggs.Hoe kon daar in zo'n treurige omgeving sprake van zijn? Hij trok de deur dicht, vergewiste zich ervan dat hij in het slot viel en volgde Robin naar de lift.