38

Weer buiten in de Walstraat viste hij het kaartje van Tanja uit zijn portefeuille, pakte zijn gsm en toetste haar nummer in. Hij deed wat hij eigenlijk al een paar dagen wilde doen, maar nu had hij een aanleiding.

“Kom vanavond langs,” zei ze hartelijk. “Kunnen we ons weer op de intuïtieve benadering storten. Ik zit nu in de haven van Antwerpen met een opdracht van een containerbedrijf dat zich specialiseert in een nog vlottere afhandeling. Ze willen een beetje swingend in beeld gebracht worden. Half acht, oké? Ik maak wel iets te eten.” Voordat hij kon reageren had ze snel “Doei!” geroepen en de verbinding verbroken.

Leendert zag zichzelf in de etalage van een boekwinkel. Snel deed hij zijn half openstaande mond dicht. “Vosmeer, waar begin je nu toch weer aan…” mompelde hij tegen zijn spiegelbeeld.