29

Met behulp van de sem voerden ze twee experimenten met wafels uit en beide keren lichtte het scherm van de microscoop op alsof het het noorderlicht was. Goddard leek tevreden. Pierce vroeg Grooms om Goddard de overige proeven nog eens te laten zien. Uiteindelijk zou Goddard niet alleen in Proteus investeren, maar ook in Amedeo als geheel. Om halfeen waren ze klaar en werd er in de vergaderzaal een lunch geserveerd. Condon had Joe's, een restaurant aan Abbot Kinney Boulevard, de catering laten verzorgen. Joe's was niet alleen populair, maar nog goed ook, en dat was op zich een zeldzame combinatie.

De lunch was gemoedelijk en zelfs Bechy leek er plezier in te hebben. Ze hadden het over de mogelijkheden van de wetenschap, niet over het geld dat ermee verdiend kon worden. Op een gegeven moment zei Goddard legen Pierce, die naast hem zat, dat hij een mongoloïde dochtertje had. Meer zei hij er niet over, en Pierce begreep dat hij bedoelde dat het allemaal een kwestie van tijd was, dat er een tijdperk zou aanbreken dat dergelijke afwijkingen tot het verleden zouden behoren.

ik weet zeker dat je gek op haar bent, ' zei Pierce, 'en dat ze dat beseft ook. '

Goddard keek hem aan antwoordde: 'Reken maar. Als ik zakelijke beslissingen neem moet ik heel vaak aan haar denken. '

Pierce knikte. 'Je wilt haar toekomst zeker stellen. '

'Nee, dat is het niet. Dat zit wel goed. Ik realiseer me dan dat ik, wat ik ook verdien, niets voor haar kan doen, dat ik haar situatie niet kan veranderen. Wat ik probeer te zeggen is... dat de toekomst voor het grijpen ligt. Dit... waar jij mee bezig bent... ' Hij keek weg en wist niet hoe hij het onder woorden moest brengen.

'Ik begrijp wat je bedoelt, ' zei Pierce, 'en... ' Hun gesprek werd onderbroken omdat Bechy het uitschaterde. Ze zat tegenover hen met Condon te praten. Goddard glimlachte en deed net alsof hij wist waar ze zo om moest lachen. Later, toen ze aan het toetje toe waren, bracht Goddard Nicole ter sprake.

'Wie ik hier mis, is Nicole James, ' zei hij. 'Waar is ze? Ik wil haar graag even de hand schudden. '

Pierce en Condon keken elkaar aan. Ze hadden afgesproken dat Charlie eventuele vragen over Nicole zou beantwoorden. 'Die werkt hier helaas niet meer, ' zei Charlie. 'Vrijdag was haar laatste dag. '

'O? Waar werkt ze dan nu?'

'Op het ogenblik nergens. Ze zei dat ze wat tijd nodig had om over haar toekomst na te denken. Ze heeft een concurrentiebeding met ons getekend, dus we hoeven niet bang te zijn dat ze bij een bedrijf als het onze gaat werken. '

Goddard fronste zijn wenkbrauwen. 'Ze had tenslotte toegang tot uiterst gevoelige informatie. '

'Ja en nee, ' zei Condon. 'Zij hield voornamelijk de buitenwacht in de gaten en had met ons product als zodanig niet veel van doen. Ze wist er net genoeg van om te weten waar ze bij de concurrentie alert op moest zijn, maar ze had geen toegang tot het lab, en wat jullie vanochtend hebben mogen aanschouwen heeft zij nog nooit gezien. ' Het was niet waar, maar dat kon Charlie niet weten, en hetzelfde gold voor Clyde Vernon. De waarheid was echter dat ze vrij veel wist. Pierce had haar op een zondagavond meegenomen naar het lab en ze hadden het scherm van de sem zien oplichten. Het ging tussen hen toen al niet echt goed. Hij had er alles aan gedaan om ervoor te zorgen dat het niet uit zou gaan, om haar aan zich te binden.

Pierce had alle door hemzelf opgestelde regels met voeten getreden om haar te laten zien wat hem zo bezighield en waarom hij zo weinig tijd voor haar had. Het had niet geholpen, want ondanks het feit dat hij haar zijn uitvinding had laten zien, had hij niet kunnen verhinderen dat hun relatie, die toen al op springen stond, werd verbroken. Nog geen maand later had ze het uitgemaakt. Natuurlijk miste ook Pierce, net als Goddard, Nicoles aanwezigheid, zij het om andere redenen.

De rest van de lunch was Pierce stil. Er werd koffie geserveerd en de tafel werd afgenomen, waarna er niets anders overbleef dan het glimmende tafelblad waarin alle gezichten spookachtig werden weerspiegeld. Zodra de mensen van de catering hun werk hadden gedaan, kwamen ze weer ter zake.

'Goed, ' zei Bechy. 'Hoe zit het met het octrooi?'

Pierce keek Kaz aan en de advocaat nam het woord. 'De octrooiaanvraag is stapsgewijs opgebouwd, in negen stappen, die elk een deel van de procedure die jullie beneden hebben gezien beschermen. We zijn ervan overtuigd dat we daarmee de gehele procedure waarborgen en dat zowel nu als in de toekomst alle elementen van het onderzoek zijn beschermd. '

'Wanneer vraagt u het octrooi precies aan?'

'Maandagochtend. Ik vlieg ofwel morgen, ofwel zaterdag naar Washington om de aanvraag maandagochtend zelf om negen uur bij het octrooibureau af te geven. '

Omdat Pierce naast Goddard zat, kon Pierce Justine Bechy gemakkelijk ongezien in de gaten houden. Ze was zichtbaar ingenomen met de snelheid waarmee alles in zijn werk zou gaan, en dat was gunstig. Pierce en Condon moesten de druk op de ketel zien te houden. Ze wilden Goddard als het ware dwingen snel te beslissen omdat hij anders achter het net zou vissen.

'Er is veel concurrentie op dit gebied, ' vulde Pierce aan. 'We willen onze formule als eerste laten registreren. Brandon en ik hebben alles nog eens op uitgebreid papier gezet, dus dat doen we erbij. Het is allemaal honderd procent waterdicht. ' Pierce keek op zijn horloge. Het was tegen twee uur. 'Helaas, ' zei hij, 'ik moet weer eens aan de slag. Als er nog vragen zijn die Charlie niet kan beantwoorden, dan ben ik op mijn kamer dan wel op het lab. Mocht daar niet worden opgenomen, dan betekent het dat de stekker van de telefoon eruit is getrokken omdat we een van de sondes gebruiken. ' Hij schoof zijn stoel achteruit en wilde opstaan, maar Goddard pakte hem bij zijn bovenarm.

'Nog even, Henry, als je het niet erg vindt, ' zei hij. Pierce leunde achterover in zijn stoel. Goddard keek hem even aan, waarna hij iedereen aan tafel recht in de ogen keek. Pierce wist wat er ging komen. Hij voelde het aan zijn water.

'Nu we hier nog met z'n allen om de tafel zitten, wil ik zeggen dat ik in Amedeo zal investeren. Ik wil deelgenoot worden van het grootse werk dat hier wordt verricht. '

Het was even muisstil, maar toen werd er gejuicht en geklapt. Pierce stak zijn hand uit en Goddard schudde die. Daarna was Charlie aan de beurt.

'Niemand de deur uit!' riep Charlie. Hij stond op en liep naar een hoek van de kamer waar een telefoon stond. Hij drukte drie toetsen in, een intern nummer, en mompelde iets. Hij ging weer zitten en even later kwamen Monica Purl en Holly Kannheiser,

Condons secretaresse, binnen met een blad met twee flessen Dom Pérignon en een aantal champagneglazen. Condon ontkurkte de flessen en schonk de glazen vol. De twee vrouwen werden uitgenodigd erbij te blijven en mee te toasten. Monica had een camera meegenomen en tussen de slokken champagne door maakten de dames foto's.

Condon bracht als eerste een toast uit. 'Op Maurice Goddard. We zijn blij je aan boord te hebben. '

Daarna was het Goddards beurt. Hij hief zijn glas en zei simpelweg: 'Op de toekomst!' terwijl hij Pierce aankeek.

Pierce knikte, ook naar Monica, en hief zijn bijna lege glas. 'Onze gebouwen mogen op jou misschien heel klein overkomen, maar voor ons zijn ze groot en prachtig hoog. ' Hij dronk zijn glas leeg en keek iedereen aan. Niemand snapte het. 'Dat komt uit een kinderboek, ' legde hij uit, 'van Dr. Seuss. Het gaat over het geloof in het bestaan van andere werelden, ook al zijn die niet groter dan een nietig stofje. '

'Daar drinken we op!' riep Charlie, die zijn glas weer hief. Pierce ging de kamer rond. Hij schudde handen, bedankte de bezoekers en stak zijn collega's een hart onder de riem. Toen hij bij Monica kwam, bestierf haar glimlach. Ze keek hem koeltjes aan.

'Fijn dat je ons trouw bent gebleven, Monica, ' zei hij. 'Heb je het al met Charlie over een andere functie gehad?'

'Nog niet, maar dat komt nog wel. '

'Oké. '

'Heeft meneer Renner nog gebeld?' Met opzet vermeed hij het woord 'rechercheur', want hij wilde niet dat iemand dat zou horen.

'Nog niet. '

Hij haalde zijn schouders op en wist niet wat hij verder moest zeggen.

'Er liggen wat notities op je bureau, ' zei ze. 'Eentje is van een advocaat. Ze zei dat het belangrijk was, maar ik wilde je niet weghalen bij de presentatie. '

'Oké. Bedankt. ' Zo kalm als hij zich maar kon voordoen, liep hij op Goddard af en zei hem dat Charlie Condon verder alles zou regelen. Ze gaven elkaar opnieuw een hand, waarna Pierce de vergaderzaal uitging en naar zijn kamer liep. Het liefst had hij gehold, maar meer dan er de pas in zetten zat er niet in.