30

'Licht!' Pierce ging achter zijn bureau zitten en las de kattenbelletjes die Monica daar had neergelegd. De twee waar ze 'zsm terugbellen' op had gezet waren van Janis Langwiser en de derde was van Cody Zeiler. Hij legde de briefjes neer en dacht even na. Langwisers telefoontjes betekenden waarschijnlijk slecht nieuws, en dat zou een fikse afknapper zijn na de zo geslaagde bijeenkomst in de vergaderzaal. Hij kreeg het warm en voelde zich niet op zijn gemak. Hij liep naar het raam, zette het open en besloot eerst Zeiler te bellen. Misschien was zijn vriend nog iets meer te weten gekomen. Hij belde de pager van zijn vriend en wachtte af. Zeiler belde binnen de minuut terug.

'Sorry, man, ' zei Zeiler. 'Jammer maar helaas. '

'Wat?'

'O, die Lucy LaPorte. Ik kan haar niet vinden. Ik heb niks. Die meid heeft niet eens kabel. '

'O. '

'Je weet zeker dat het haar echte naam is?'

'Volgens eigen zeggen. '

'Is zij een van die grietjes van de website?'

'Ja. ' '

'Shit, dat had je moeten melden, man. Die werken niet onder hun eigen naam. '

'Lilly Quinlan anders wel. '

'Nou, Lucy LaPorte? Dat klinkt als een naam die je verzint als je net A Streetcar Named Desire hebt gezien. Ik bedoel... Kijk nou hoe ze haar geld verdient. De kans dat die wijven de waarheid spreken, of hun echte naam opgeven, is even groot als... '

'Het was de waarheid. Het ging er allemaal nogal heftig aan toe, en ik weet zeker dat ze me niets heeft voorgelogen. '

'Nogal heftig? Ik dacht dat je had gezegd dat je geen... '

'Nee, heb ik ook niet. Ik had haar aan de telefoon. '

'Ja, hoor eens. Telefoonseks is een vak apart. '

'Laat maar zitten, Cody. Ik moet ervandoor. '

'Hé, wacht even. Hoe is het gegaan met die mecenas van je?'

'Fantastisch. Er worden op dit moment spijkers met koppen geslagen. '

'Te gek. '

'Ik moet echt gaan, Cody. Bedankt voor je hulp. '

'Laat maar zitten. De rekening volgt. '

Pierce hing op en toetste het nummer van Janis Langwiser in. Haar secretaresse verbond hem meteen door.

'Waar zat je?' begon Langwiser. 'Ik heb Monica gevraagd of je meteen kon terugbellen. '

'Haar treft geen blaam. Als ik in het lab zit, wil ik niet gestoord worden. '

'Oké. Nou, ik moet zeggen dat je raadsvrouw bijzonder goed geïnformeerd is! Ik heb mijn bronnen bij de politie aangeboord en... '

'En wat?'

'Wat ik je nu ga zeggen is strikt vertrouwelijk. Ik hoor dit helemaal niet te weten. Als ze hierachter komen, dan is dat op zich al reden om een onderzoek in te stellen. '

'Oké. Wat heb je?'

'Mijn bron vertelt me dat Renner het grootste deel van de dag achter zijn bureau heeft gezeten om een bevel tot huiszoeking uit te werken, en er zelfs al mee naar de rechter is gestapt. '

Gezien haar inleiding en de urgentie die ze had uitgedragen, was Pierce niet echt onder de indruk van wat ze te melden had. 'Goed. Wat wil dat zeggen?'

'Dat ze je spullen willen doorzoeken. Je flat, je auto, plus het adres waar je woonde voor je in de flat bent getrokken, omdat dat je domicilie was toen het vergrijp gepleegd moet zijn. '

'We hebben het dan over de verdwijning van en misschien de moord op Lilly Quinlan?'

'Precies. Maar - en dit is echt boffen, het bevel tot huiszoeking is niet verleend. De rechter heeft Renner laten weten dat hij geen aanleiding zag, dat de recherche niet genoeg bewijs had vergaard. '

'Dat is dan goed nieuws, nietwaar? Is het nu helemaal van de baan?'

'Nee, Renner kan het zo weer proberen. Zodra hij meer heeft. Ik vermoed dat hij het op die tape heeft gegooid waarop jij volgens hem hebt bekend. Als dat het geval is, doet het me plezier te weten dat de rechter daar niet in is getrapt. '

Pierce liet alles even op zich inwerken. Van juridische zaken wist hij niet genoeg om te weten wat er precies werd bedoeld.

'Misschien gaat hij nu op zoek naar een andere rechter, ' zei Langwiser.

'Een ander zou zo'n bevel eventueel wel kunnen afgeven?'

'Ja, een die wat meegaander is. Het punt is dat ik vermoed dat Renner begonnen is bij de rechter die het gemakkelijkst te overtuigen was. Probeert hij het nog een keer, dan kan het link worden, want als een rechter erachter komt dat de aanvraag al een keer is geweigerd, dan wordt het link. '

Het leek Pierce zonde van zijn tijd om zich in het juridische geneuzel te verdiepen. Hij was niet erg onder de indruk van wat ze te zeggen had, maar hij begreep ook dat haar uitgangspunt niet het zijne was. Zij wist immers niet honderd procent zeker dat hij onschuldig was. Dat percentage onzekerheid betekende dat ze zich ongerust maakte over wat de politie eventueel aantrof.

'Als wij hem nou eens gewoon toestemming gaven?'

'O nee!'

'Hij vindt echt niets. Ik heb niets misdaan, Janis. Ik heb die Lilly Quinlan nog nooit van mijn leven gezien. '

'Dat doet er niet toe. We werken nergens aan mee. Als je daaraan begint, dan trap je zo in hun val. '

'Ik begrijp het niet. Ik ben onschuldig, dus waar heb je het over?'

'Je wilt toch dat ik je vertegenwoordig?'

'Ja. '

'Dan moet je ook naar mij luisteren en mijn adviezen opvolgen. We maken geen enkel gebaar naar de tegenpartij. We hebben Renner op zijn nummer gezet en daar laten we het maar even bij. '

'Zoals je wilt. '

‘Inderdaad. '

'Als hij een andere rechter benadert of die eerste weer, hoor je dat dan?'

ik houd mijn ogen en oren open. Misschien hebben we geluk. Hoe het ook zij, mocht hij ooit met een huiszoekingsbevel op de proppen komen, dan moet je net doen alsof je daar erg van schrikt. Ik moet mijn bron beschermen, zie je?'

'Afgesproken. ' Opeens moest hij ergens aan denken, en die gedachte alleen al boezemde hem angst in. 'Hoe zit het met de zaak hier? Het laboratorium? Zou hij dat ook willen uitkammen?' Als dat het geval was, dan kon hij niet voorkomen dat zijn escapades bekend werden bij vakgenoten, om nog maar te zwijgen over Bechy en Goddard.

ik weet het niet zeker, maar het lijkt me sterk. Ik neem aan dat hij zich concentreert op de locaties die misschien iets met de misdaad te maken hebben. Als hij de rechter ervan probeert te overtuigen een huiszoekingsbevel te geven voor een werkplek die geen enkele rol speelt in de misdaad, dan kan hij het verder wel vergeten. '

Pierce dacht aan het adresboekje dat hij had verstopt in het kamertje van het fotokopieerapparaat. Dat was een directe link tussen hem en Lilly Quinlan. Hij had er niet eerder aan gedacht en moest zich er snel van ontdoen.

Opeens schoot hem nog iets te binnen. 'Bovendien, ' zei hij, 'hebben ze mijn auto al eens doorzocht. Ik merkte het toen ik er daar in Venice voor Lilly's appartement in stapte. '

Het was even stil aan de andere kant van de lijn. Toen zei hij: 'Als dat zo is, dan was dat onrechtmatig, maar zonder getuigen is het moeilijk te bewijzen. '

'Er was daar alleen maar politie. '

'Ik denk dat ze even met de zaklantaarn in de auto hebben geschenen. Het mag dan wel niet, maar ja. Als ze een bevel tot huiszoeking krijgen, dan doen ze het nog eens dunnetjes over. Dan gaan ze de auto echt op alles uitkammen. Op haren en vezels, op zaken die je met het blote oog en een zaklantaarn niet kunt zien. '

Pierce dacht aan de toast die hij nog geen halfuur geleden had uitgebracht en hij besefte dat een minuscuul stofje zijn toekomst kon bepalen. 'Ik herhaal: van mij mogen ze, ' zei hij met iets verontwaardigds in zijn stem. 'Als ze niets vinden, gaan ze misschien eens achter de echte moordenaar aan. '

'Enig idee wie dat kan zijn?'

'Nee. '

'Dan zou ik me over anderen maar geen zorgen maken. Volgens mij zie je de ernst van de situatie niet echt in wat dat huiszoekingsbevel betreft. Je denkt zeker dat je vrijuit gaat als ze niets vinden?'

'Luister, Janis. Ik ben chemicus, geen jurist. Wat ik weet, is dat de politie belangstelling voor me heeft en dat ik onschuldig ben. Als je denkt dat ik de ernst van de situatie niet onderken, zeg me dan maar wat ik moet onderkennen. ' Het was de eerste keer dat hij blijk gaf van zijn ongenoegen, en hij had er meteen spijt van.

'Dat de politie je verdenkt! Ik denk niet dat Renner zich zo snel zal laten afbluffen. Voor hem is dit een tijdelijk oponthoud. Hij is een geduldig man, en ik denk dat hij rustig doorgaat met be-wijzen vergaren om een huiszoekingsbevel te rechtvaardigen. Snap je?'

'Ja. '

'Dat is nog maar het begin. Renner is een kei in zijn werk. Goede rechercheurs weten van geen ophouden. '

Pierce kreeg het warm. Hij wist niet wat hij daarop moest zeggen, dus hield hij zijn mond maar. Het was even stil. Toen zei Langwiser: 'Nog even dit. Zaterdagavond heb je Renner verteld dat je in Lilly's huis was geweest en heb je hem het adres gegeven. Ze zijn erheen gegaan en hebben de boel in ogenschouw genomen, maar pas zondagmiddag, toen Renner een bevel tot huiszoeking had gekregen, hebben ze het grondig doorzocht. Toen was nog niet duidelijk of ze dood was of nog leefde, maar ze wisten wél dat ze een beroep uitoefende dat je zou kunnen betitelen als prostitutie, in elk geval als iets illegaals. '

Pierce knikte. Hij begon iets te begrijpen van Renners werkwijze. 'Hij heeft dat huiszoekingsbevel gebruikt om zichzelf in te dekken, ' zei Pierce. 'Voor het geval ze iets zouden vinden wat met haar illegale handel en wandel te maken had of als ze opeens voor hun neus zou staan en zou zeggen: "Wat moeten jullie hier?'"

'Klopt, maar er is nog een reden. '

'Om bewijzen tegen mij te verzamelen?'

'Alweer goed. '

'Hoe kan er bewijs tégen mij worden gevonden? Ik heb hem toch verteld dat ik er ben geweest? Mijn vingerafdrukken zitten overal, omdat ik haar zocht en wilde weten wat er loos was. '

'Dat is jouw verhaal, en ik geloof je. Renner niet. Hij denkt dat je het maar verzint omdat je een reden moet hebben dat je bij haar thuis bent geweest. '

'Ongelooflijk... '

'Je kunt het maar beter wel geloven. De wet schrijft voor dat de huiszoeking binnen achtenveertig uur wordt gedaan. Dat is de tijdslimiet voor het inschrijven van wat ze bij iemand thuis hebben gevonden en meegenomen. '

'Dat heeft hij gedaan?'

'Ja. Ik heb een kopie van die lijst. Hij had de map niet verzegeld. Foutje. Hoe dan ook, er staan wat persoonlijke bezittingen op zoals een haarborstel om dna uit te halen. Veel dingetjes zijn alleen vanwege vingerafdrukken meegenomen. Post, bureaula den, sieraden, parfumflesjes. Zelfs seksspeeltjes. '

Pierce zweeg. Hij herinnerde zich het flesje met parfum dat hij had aangeraakt. Zou dat al genoeg zijn om hem te veroordelen? Zijn maag kromp ineen en hij kreeg het weer warm.

'Nou, Henry?'

'Ik denk na. '

'Vertel me nou niet dat je aan die seksspeeltjes hebt gezeten. '

Pierce snoof. 'Nee, die heb ik niet eens gezien. Ik heb wel een flesje met parfum opgepakt. '

Hij hoorde haar diep zuchten. 'Wat zeg je? Waarom in godsnaam?'

'Ik weet het niet. Gewoon. Het deed me aan iets denken. Of aan iemand. Wat geeft het? Hoe kan het oppakken van een parfumflesje nou gelijkstaan aan moord?'

'Het is wél bewijs. Je hebt de politie verteld dat je in haar huis bent geweest omdat je wilde controleren of alles oké was. '

'En omdat het de waarheid is. '

'Heb je dan ook gezegd dat je parfumflesjes hebt opgepakt en eraan hebt geroken? Heb je soms ook in haar ondergoed gesnuffeld?'

Pierce reageerde niet en voelde een golf van misselijkheid opkomen. Hij boog voorover, pakte de prullenmand vanonder het bureau en zette die naast zich op de grond.

'Ik speel officier van justitie, Henry. Ik wil dat je inziet dat je je in een precaire situatie bevindt. Alles wat je doet of zegt, kan zich tegen je keren. Jij en ik zien het op een bepaalde manier, een ander ziet het precies tegenovergesteld. '

'Oké. Hoelang duurt het voor ze die vingerafdrukken hebben?'

'Een paar dagen, vermoed ik. Zonder lijk zal deze zaak, behalve dan van Renner, geen voorrang krijgen. Ik hoor dat zijn partner aan andere zaken werkt. Ze zijn het niet eens en Renner doet het in zijn eentje. '

'Heb je dit allemaal van die partner? Is hij je bron?'

'Dat houd ik liever voor me. '

Het was even stil. Pierce wist niet wat hij verder nog moest zeggen, maar zolang hij met Janis in gesprek was, had hij geloof in een goede afloop.

'Ik ben bezig met een lijst op te stellen van mensen met wie we kunnen praten, ' zei ze uiteindelijk.

'Hoe bedoel je? Wat voor lijst?'

'Van mensen die iets met de zaak te maken kunnen hebben. Voor het geval we ze nodig hebben. '

Voor als hij gearresteerd zou worden en aangeklaagd, bedoelde ze. Als het tot een rechtszaak zou komen.

'Laat mij mijn gang maar gaan, ' zei ze. 'Ik meld me weer zodra ik iets heb. '

Pierce hing op. Hij zat roerloos in zijn stoel en liet alles wat hij zojuist had gehoord nog eens de revue passeren. Het was duidelijk dat Renner zich erin vast had gebeten, zelfs zonder lijk. Hij besefte dat hij Nicole moest bellen en haar op de een of andere manier moest vertellen dat hij werd verdacht van een moord, en dat het niet ondenkbaar was dat ze het huis waar ze samen hadden gewoond wilden doorzoeken. De gedachte alleen al maakte hem weer misselijk. Hij keek naar de prullenbak. Net toen hij wilde opstaan om wat water of een blikje cola te gaan halen, werd er op de deur geklopt.