35

Een uur later stond Pierce in de slaapkamer. Alles zag er nog hetzelfde uit, met inbegrip van het stapeltje boeken op de grond aan haar kant van het bed. Hij deed een paar passen om te zien welk boek er op het kussen lag op de helft van het bed waar hij altijd sliep.Iguana Love, las hij, en hij vroeg zich af waar het over ging.

Ze kwam achter hem staan en met haar vingertoppen raakte ze zijn schouders aan. Hij draaide zich om, waarop zij zijn gezicht in haar handen nam en naar zijn littekens keek.

'Het spijt me, lieverd, ' zei ze.

'Het spijt mij! Van daarnet, dat ik aan je heb getwijfeld, van alles wat er het afgelopen jaar is gebeurd. Ik dacht dat ik een relatie met jou én als een idioot werken wel kon combineren... '

Ze legde haar handen in zijn nek en trok zijn gezicht naar zich toe om hem te zoenen. Hij leidde haar voorzichtig naar het bed en zette haar neer. Hij knielde voor haar op de vloer, deed haar knieën uiteen en trok haar naar zich toe. Ze zoenden weer, nu langer en wilder. Het leek heel lang geleden dat hij haar lippen op de zijne had gevoeld. Hij trok haar heupen naar zich toe. Hij ging niet subtiel te werk en voelde dat ze met haar ene hand zijn nek nog vasthield, terwijl de andere de knopen van zijn overhemd begon los te maken. Zo waren ze met eikaars kleren in de weer, totdat ze zich van elkaar losmaakten en zichzelf uitkleedden, want zonder er een woord aan vuil te maken, wisten ze dat dat sneller zou gaan.

De handelingen voltrokken zich steeds sneller. Toen hij zijn overhemd uittrok, zag hij dat ze grimaste bij de aanblik van de verwondingen op zijn borst en heup, maar ze boog zich voorover en kuste hem daar. Toen ze eindelijk waren uitgekleed, gingen ze liggen. Hun omhelzing werd gevoed door gelijke delen vleselijke lust en teder verlangen. Hij besefte dat hij niet alleen haar had gemist, maar ook haar lichaam, en hij werd overspoeld door de behoefte haar aan te raken, haar te proeven.

Hij bracht zijn hoofd naar haar borsten en werkte langzaam verder naar beneden. Zijn neus begroef zich in haar huid en met zijn tanden trok hij even aan de gouden ring in haar navel. Ze had haar hoofd naar achteren geworpen, haar hals lang en kwetsbaar. Ze had haar ogen dicht en had de rug van haar hand voor haar mond geslagen, de knokkel van één vinger in haar mond.

Toen ze zover waren, pakte hij haar hand en bracht die naar zijn kruis, zodat zij hem kon leiden. Zo hadden ze het altijd gedaan. Ze bewoog langzaam en trok hem naar haar kant van het bed. Haar knieën bevonden zich nu naast zijn heupen en ze sloeg haar benen om hem heen. Hij opende zijn ogen en keek haar aan. Ooit had hij de thermische bril uit het lab mee naar huis genomen en ze hadden hem om beurten opgezet. Hij wist dat haar gezicht nu een prachtig, fluweelachtig paars te zien zou geven.

Ze hield stil en deed haar ogen open. Hij voelde dat ze hem losliet. 'Wat nou?' zei hij.

Ze zuchtte.

'Wat nou?' herhaalde hij.

'Ik kan het niet. '

'Wat?'

'Het spijt me, maar ik kan het niet.' Ze liet haar knieën tot naast zijn heupen zakken en probeerde hem van zich af te duwen, maar hij verzette zich. 'Wegwezen, toe. '

'Maak je nou een geintje of zo?'

'Nee. Ga nou!'

Hij rolde naast haar en bleef op zijn zij liggen. Nicole ging meteen op de rand van het bed zitten, haar rug naar hem toe. Ze sloeg haar armen over elkaar en leunde voorover, alsof ze zichzelf omhelsde. Hij zag haar ruggenwervels, het mooie patroon dat ze vormden, en alsof het een piano was ging hij met zijn vinger van haar nek naar haar wervelkolom. 'Wat is er nou, Nicki? Wat is er aan de hand?'

'Ik dacht dat het goed zou zijn na het gesprek van daarnet, dat we dit nodig hadden, maar dat is niet zo. Dit is niet goed, Henry. Het kan niet. We zijn uit elkaar, en als we dit... Ik weet niet. Ik kan het gewoon niet. Het spijt me. '

Pierce glimlachte, hoewel zij dat niet kon zien. Hij bracht zijn hand naar de tatoeage op haar rechterheup. Hij was klein genoeg om niet op te vallen. Toen ze de eerste keer met elkaar naar bed waren geweest, had hij hem gezien. Het intrigeerde hem en het wond hem net zo op als de piercing in haar navel. Ze noemde de tatoeage eenkanji. Het was ju, het Chinese karakter dat 'geluk' betekent. Destijds had ze hem gezegd dat het haar eraan herinnerde dat geluk van binnenuit moest komen en niet van materiële zaken.

Ze draaide zich om en keek hem aan. 'Waarom lach je nou? Ik zou eerder verwachten dat je kwaad was. Iedere andere man zou woedend zijn. '

Hij haalde zijn schouders op. 'Ik weet niet. Ik geloof dat ik het wel begrijp. '

Langzaam begon het haar te dagen waar hij mee bezig was. Ze stond op, keek hem aan en pakte een kussen om voor haar lichaam te houden. De boodschap was duidelijk: ze wilde niet dat hij haar nog langer zo zag.

'Wat is er nou?' vroeg hij.

'Klootzak. '

'Wat nou weer?' Hij zag haar ogen weer fonkelen, maar deze keer waren het geen tranen.

'Was dit een test of zo?' vroeg ze. 'Een of andere proef? Als ik met je zou neuken, zou dat van daarnet allemaal een leugen zijn... '

'Nicki, ik begrijp niet waar... '

'Opdonderen!'

'Nicole... '

'Jij met die verdomde proeven en experimenten! Donder op, zeg ik je. '

Een gevoel van schaamte om wat hij had gedaan bekroop hem. Hij stond op en begon zich aan te kleden. 'Mag ik misschien nog één ding zeggen?' vroeg hij.

'Nee. Ik heb genoeg van die verhalen van je. ' Terwijl ze naar de badkamer liep, liet ze het kussen vallen, en hij keek naar haar achterkant. Het leek wel of ze hem uitdaagde en duidelijk wilde maken dat hij haar nooit meer zo zou zien.

'Het spijt me, Nicole. Ik dacht dat je... '

Ze keek niet meer om en sloeg de badkamerdeur hard achter zich dicht.

'Ga weg, ' klonk het achter de deur. Daarna hoorde hij haar de douche aanzetten en hij wist dat ze zijn aanrakingen voor de allerlaatste keer wegwaste.

Hij kleedde zich verder aan, liep de trap af en ging op de onderste tree zitten om zijn schoenen aan te trekken. Hij vroeg zich af waarom hij het zo bij het verkeerde eind had gehad. Voor hij de deur uit ging, liep hij nog even de woonkamer in en ging voor de boekenkast staan. Ze had alleen maar gebonden boeken en het geheel oogde als een altaar van kennis, avonturen en ervaringen. Hij herinnerde zich dat hij een keer was binnengekomen en dat ze zomaar op de bank naar haar boeken had zitten kijken.

Eén plank was geheel gewijd aan tatoeages en grafisch ontwerpen. Hij liep erheen en ging met zijn vinger langs de ruggen tot hij het boek had gevonden dat hij zocht. Hij pakte het uit de kast en sloeg het open. Het was het boekje met Chinese pictogrammen waar ze haar tatoeage uit had gehaald. Hij bladerde erin totdat hij fu had gevonden en las wat erbij stond. Het was een spreuk van Confucius.

Met alleen grove rijst om te eten, water om te drinken en

mijn gebogen arm als kussen, ben ik gelukkig.

Hij had kunnen, nee moeten weten dat zij het niet geweest kon zijn. Het klopte gewoon niet. De logica ontbrak, en dat had hem aan het twijfelen gebracht over dat wat hij gewoon had moeten weten. Hij bladerde verder tot hij bij shu was, het symbool voor vergiffenis. 'Vergeven is een daad van het hart, ' las hij hardop. Hij legde het boek op de salontafel en liet het openliggen op de bladzijde met shu. Dat zou ze niet over het hoofd kunnen zien.

Hij deed de voordeur achter zich dicht en liep naar de auto. Achter het stuur gezeten dacht hij na over wat hij had gedaan, over zijn zonden. Hij wist dal hij zijn verdiende loon had gekregen. Wie kreeg dat uiteindelijk niet?

Hij stak de sleutel in het contact en startte. Uit zijn ram-geheugen diepte hij het beeld op van de VW van de pizzabezorgdienst. Hij had honger, merkte hij, en op hetzelfde ogenblik kreeg hij een ingeving, een lumineus idee. Hij zette de motor af en stapte uit. Nicole stond ofwel nog onder de douche, ofwel ze deed niet open, maar dat gaf niet, want hij had de sleutel nog. Hij maakte de deur open en liep door de gang naar de keuken.

'Nicole!' riep hij. 'Ik ben het maar! Ik wou alleen nog even bellen!'

Hij ging aan de keukentafel zitten en vroeg Inlichtingen om het nummer van Domino Pizza in Venice. Er waren twee vestigingen en hij noteerde ze allebei op het notitieblokje dat Nicole altijd bij de telefoon had liggen. Hij toetste het eerste nummer in, en terwijl hij wachtte tot er werd opgenomen, pakte hij de Gouden Gids uit het muurkastje. Als het met Domino niet lukte, zou hij de andere pizzabezorgdiensten moeten proberen.

'Domino Pizza. Zegt u het maar. '

'Ik wil graag een pizza bestellen. '

'Telefoonnummer?' Hij herinnerde zich Lucy's mobiele nummer en gaf dat op. Hij hoorde de man het nummer intikken en even later: 'Adres, meneer?'

'Wilt u zeggen dat ik niet in de computer zit?'

inderdaad meneer. '

'O sorry, dan heb ik de verkeerde te pakken. ' Hij hing op en belde de volgende Domino's Pizza. Nu nam er een vrouw op. Ze volgde dezelfde procedure. 'Negen-nul-negen Breeze?' vroeg ze.

'Pardon?'

'Is uw adres negen-nul-negen Breeze Avenue?'

'Eh... ja, dat klopt. ' Hij noteerde het adres en voelde de adrenaline door zijn aderen pompen, wat zijn handschrift niet ten goede kwam.

'Wat wilt u erop, meneer?'

'Kunt u zien wat we de laatste keer hebben gehad?'

'Medium met ui, paprika en champignons. '

'Dat is goed. Doe dat maar. '

'Iets te drinken misschien? Portie knoflookbrood?'

'Nee, dank u. Alleen pizza graag. '

'Goed. Halfuurtje. ' Ze had al opgehangen, zonder verder nog iets te zeggen. Hij stond op en liep richting deur.

Nicole stond in de deuropening. Ze had nat haar en droeg een witte badstoffen badjas die ooit van hem was geweest. Nicole had hem de jas ooit voor Kerstmis gegeven, maar hij had hem nooit aangehad. Hij had het niet zo op badjassen, dus had zij zich hem toegeëigend, en hoewel het ding veel te groot voor haar was, stond het haar toch sexy. Ze wist heel goed wat het met hem deed als hij haar erin zag, en nu stond ze er zowat mee te showen. Als ze had gedoucht en die jas droeg, betekende dat meestal dat ze gingen vrijen. Deze keer was het anders; daar was nu geen sprake van. Ze keek verre van sexy en uitdagend. Ze zag de Gouden Gids op tafel en op welke bladzijde hij openlag.

'Ik kan mijn ogen niet geloven, Henry, ' zei ze. 'Na wat er zojuist is gebeurd, ga je doodgemoedereerd een pizza zitten bestellen! Ik dacht dat je ergens nog een geweten had, maar nee hoor. ' Ze liep naar de koelkast en opende de deur. 'Had ik je niet gevraagd om weg te gaan?'

'Ik ga al. Het is niet wat je denkt, Nicole. Ik moet iemand zien te vinden, en dit is de enige manier. '

Ze pakte een flesje mineraalwater uit de koelkast en draaide de dop eraf. 'Ik verzoek je nogmaals om te gaan. '

'Oké, oké. ' Hij wilde tussen haar en het kookeiland bij de deur komen, maar hij veranderde van koers en liep op haar af. Hij pakte haar bij de schouders, trok haar naar zich toe en zoende haar op haar mond. Ze duwde hem meteen weg en daarbij morste ze wat water op hen beiden.

'Het ga je goed, ' zei hij voordat ze iets kon zeggen. 'Ik hou nog steeds van je. '

Terwijl hij door de gang liep, haalde hij de sleutel van zijn sleutelring en legde die op het tafeltje onder de spiegel in de hal. Hij deed de deur open en keek nog een laatste keer om, maar ze had hem de rug al toegedraaid.