106

Phils telefoon ging.

Hij dacht dat het Marina was die terugbelde om te vertellen wat er was gebeurd tijdens Mickeys verhoor van Lynn Windsor. Maar dat was niet zo. Het was de patholoog, Nick Lines.

‘Ik moet even opnemen,’ zei Phil tegen de anderen in de hotelkamer.

‘Phil, met Nick. Hoe gaat het met je?’

‘Geschorst, geloof het of niet. En met jou?’

Er viel een stilte terwijl Nick verwerkte wat Phil had gezegd. ‘Pardon?’

‘Geschorst. Hoofdinspecteur Glass heeft me geschorst.’

‘Waarom?’

‘God mag het weten. Dat kun je beter aan hem vragen.’

‘Het spijt me dat te horen.’

‘Geeft niet,’ zei Phil. ‘Het is maar tijdelijk.’ Hoop ik, voegde hij er in gedachten aan toe. ‘Wat kan ik voor je doen?’

‘Nou, ik probeer al de hele tijd om Rose Martin te bereiken, maar ik krijg haar niet te pakken.’

‘Nee,’ zei Phil, ‘dat kan kloppen. Kan ik helpen?’

‘Als je weet waar ze is?’

Phil dacht even over zijn antwoord na. ‘Ik denk dat ze er voorlopig niet zal zijn.’

‘Aha.’

‘Ja.’ Laat Nick maar denken dat ze niet meer voor de politie werkte. Phil zou hem niet tegenspreken. ‘Dus kan ik helpen?’

‘Het gaat om iets wat ze aan het uitzoeken was. We hadden een brandmerk gevonden op de voet van een dood meisje, en ze had gevraagd of ik ergens iets gelijksoortigs kon vinden.’

Phil wierp een blik op Donna. ‘En heb je dat?’

‘Niet bij een dode persoon, nee. Maar die zaak waar jij aan werkte, die jongen uit de kooi. Ik heb een vriend bij het General gesproken. Kennelijk heeft dat jochie er ook een. Ik heb geen foto’s gezien, maar jij hebt er waarschijnlijk toegang toe.’ Toen besefte hij wat hij had gezegd. ‘O, sorry.’

‘Geeft niks. Ik geef het wel door.’

‘Die schorsing,’ zei Nick. ‘Die ga je aanvechten, neem ik aan?’

‘Vanzelfsprekend.’

‘Bij alles wat jullie momenteel hebben lopen, zou je denken dat Glass alle hulp nodig heeft die hij kan krijgen. Hij maakt een grote fout.’

‘Nou, uiteraard ben ik het met je eens. Maar maak je geen zorgen.’ Phil keek naar Fennell en Clemens. Ze zaten op het bed en maakten plannen voor de inval van later die avond. ‘Ik heb het gevoel dat onze gewaardeerde hoofdinspecteur niet veel langer meer blijft…’