In Seattle
Datum: 5 november
Van: KateBogart
Aan: VioletMorgan
Onderwerp: Hoogspanning
Vi, ik weet niet waar jij nu zit, maar ik ben
in Seattle op weg naar Mt. Rainier. Helaas niet voor een spontaan
reisverslag. Maxwell en Jack zijn tijdens hun afdaling overvallen
door een sneeuwstorm en zitten nu ergens vast op de berg. We waren
aan het mailen omdat ik wilde dat ze wakker bleven zodat ze niet
onderkoeld zouden raken maar op een gegeven moment kreeg ik geen
berichten meer.
Vi, ik ben zo bang, maar de Ranger Service
beweerde dat als iemand zoiets kan overleven het Jack wel is en dat
hun reddingsoperaties meestal succesvol zijn. Het blijkt dat Mt.
Rainier zijn eigen microklimaat heeft waarin ook plaatselijk
noodweer kan ontstaan. Extra reden om een berg niet te beklimmen,
lijkt me.
Wist ik maar waar je was, ik heb nu echt
behoefte aan een vriendin. Ik hou je op de hoogte.
WJMH, Kate
Datum: 5 november
Van: VioletMorgan
Aan: KateBogart
Onderwerp: Baltimore
Bogie, wat een vreselijk nieuws over de
jongens. Kan ik je ergens mee helpen? Ik bivakkeer nu in Baltimore.
Damien is in Fells Point om een tatoeage met de naam van zijn
laatste vriendinnetje om te laten toveren in iets anders, maar dat
blijkt nogal lastig met 'Dagmar' dus het duurt eindeloos. Nog
langer dan de relatie zelf geduurd heeft als je 't mij vraagt. Laat
me weten als je wilt dat ik naar Seattle kom.
Vi
Datum: 5 november
Van: KateBogart
Aan: VioletMorgan
Onderwerp: SPRINGLEVEND!
Vi! Springlevend! Allebei! Met nog alles erop
en eraan! En dat is maar goed ook, want zodra ze een beetje
bijgekomen zijn, breek ik alle botten in hun lijf.
Toen ik eindelijk bij de Ranger Service
aankwam, had het reddingsteam ze al opgespoord. Jack zat ingepakt
in zijn fleece deken hangend over een kop kippensoep, die hij in
een paar slokken naar binnen goot. Hij ging zo op in zijn soep dat
het even duurde voordat hij doorhad dat ik er was. Maar toen hij me
aankeek, kon ik me niet meer inhouden. Ik sprong in zijn armen en
we belandden in een soort snikkende tango.
Toen hoorde ik vanuit Jacks omhelzing ergens
op de achtergrond iemand ongemakkelijk 'juist, ja' mompelen en een
nerveus heen en weer geschuif met stoelen. Op dat moment besefte ik
dat Maxwell in de kamer was. Jack en ik renden naar hem toe en we
verzeilden met z'n drieën in een omstandige, sentimentele,
ongemakkelijke groepsknuffel totdat het gevoel van opluchting
veranderde in gêne. Het werd Maxwell een beetje te veel waarop hij
zich beleefd verontschuldigde en zich terugtrok in zijn kamer. Heb
net even om het hoekje gekeken maar hij ligt heel diep te
slapen.
We zitten met z'n allen in een rustiek
herbergje dat The Paradise heet - hoe kan het ook anders. Hoewel
Jack over het algemeen vindt dat herbergen voor watjes en stadsvolk
zijn, lijkt hij maar wat te genieten van de open haard, het dons en
het comfortabele bed.
WJMH,
Kate
Datum: 6 november
Van: KateBogart
Aan: GamblinRose
Onderwerp: Het Leven in Mijn Mannen
Hoi mam, Jack en Maxwell hebben het er levend
van afgebracht en maken het goed. Ze waren vooral uitgehongerd en
uitgeput. Ze liggen al bijna twaalf uur te slapen. We zitten met
z'n drieën in een schattig herbergje op Mt. Rainier. Op de berg
zelf is niet zo gek veel te doen in je eentje, maar na al die
zorgen ben ik dankbaar voor een rustpauze, en het is hier prachtig.
Zelfs als het regent. Het geeft me ook ruimschoots de gelegenheid
om na te denken over wat ik moet doen als Jack en Maxwell wakker
worden.
Ik had nog niet besloten wat ik met mijn twee
minnaars zou doen als ik ze allebei levend en wel terug zou zien.
Ik kan niet op de oude voet doorgaan nu ze zelf ook bevriend zijn
geraakt. Ik kom er maar niet uit of ik nou de gelukkigste of de
meest ongelukkige vrouw ter wereld ben maar het lot heeft ervoor
gezorgd dat ik voor een lastige keuze sta. Ik hou je op de
hoogte.
Was Je Maar Hier,
Kate
Datum: 6 november
Van: GamblinRose
Aan: KateBogart
Onderwerp: RE: Het Leven in Mijn Mannen
Lieve Kate, wat een opluchting dat Jack en
Miles terecht zijn. Ik wilde je niet nog ongeruster maken, maar was
zelf ook totaal overstuur. Kon me absoluut niet concentreren op het
spel. Doe ze allebei veel liefs van me en druk ze op het hart nooit
meer zoiets stoms te doen.
Ik weet dat je voor een moeilijke keuze
staat, en alleen jij kunt die keuze maken, maar het is wel het
soort dilemma waarvoor de meeste vrouwen een moord zouden doen. Wat
je ook beslist, ik sta voor de volle honderd procent achter
je.
Wat het thuisfront betreft, ik maak me ook
een beetje zorgen over Ted en mezelf. Laatst onder het eten was hij
opvallend stil en elke keer dat we oogcontact hadden, glimlachte
hij een beetje nerveus naar me, wat in non-verbale mannentaal
betekent dat hem iets dwarszit, maar dat hij niet weet hoe hij het
onderwerp moet aansnijden.
Uiteindelijk heb ik maar gevraagd wat er aan
de hand was en heeft hij toegegeven dat hij het een beetje moeilijk
vindt mee te gaan naar het pokeravondje van de Zusters en mij, en
dat dat een kwestie van mannelijke trots is. Het was duidelijk dat
hij van mij verwachtte dat ik de standaardrol van vrouw zou spelen
en mijn pokeravond op zou geven om tijd met hem door te brengen. Ik
heb hem gezegd dat ik geen enkele pokeravond met de Zusters oversla
zolang we fysiek in staat zijn de speeltafel te bereiken.
Hij zei dat hij dat begreep, maar bezorgd was
omdat zijn vriend Smitty voor de rechter was gesleept door zijn
vrouw nadat hij haar spaargeld voor een kontliposuctie vergokt had.
Waarop ik zei dat ik niet zomaar wat aanrommelde met het kontgeld
van anderen, en dat ze dan trouwens de mooiste kont van de wereld
zouden hebben dankzij mijn fenomenale spel. Waarop hij weer zei dat
ik me een beetje erg defensief opstelde, waarop ik zei dat hij wel
een beetje erg betuttelend deed, enzovoort, enzovoort.
Ted heeft niet letterlijk op de bank
geslapen, maar dat had hij net zo goed wel kunnen doen. En vannacht
slaapt hij met Truman in jouw appartement omdat hij zogenaamd nog
een hoop werk te doen heeft. Ineens bekruipt me het gevoel dat we
zo meteen maar met z'n drieën naar New Orleans gaan.
Liefs,
Mam
Datum: 6 november
Van: KateBogart
Aan: GamblinRose
Onderwerp: Ruziemaken en Goedmaken
Mam, gefeliciteerd! Ted en jij hebben net
jullie eerste ruzie gehad en dat wordt altijd gevolgd door een
uitgebreid goedmaken.
Moet je horen, ik heb moeite met je
'onschuldige hobby' en waarschijnlijk heeft Ted het er ook moeilijk
mee. Maar dat betekent nog niet dat jullie er niet samen uit kunnen
komen. Gun Ted wat tijd. Ik zou het echt rot vinden als jullie uit
elkaar gingen nu ik net aan het idee van jullie samen begin te
wennen.
Ik weet dat relatieadvies van mij
waarschijnlijk net zoiets is als etiquetteadvies van Atilla de Hun;
maar neem van me aan dat ik weet waar ik het over heb. Jack en ik
hebben dit soort kibbelpartijen al jaren en het goedmaken is het
meer dan waard. Hij staat nu trouwens te douchen en ik geloof dat
ik maar eens even ga zeggen dat ik niet goed word van dat gezang
van hem.
WJMH,
Kate
Datum: 6 november
Van: Manowar
Aan: KateBogart
Onderwerp: Ingerukt... Mars
Beste mevrouw Bogart,
Het was geweldig u te zien na onze
ontberingen tijdens de afdaling, maar de aanblik van u in Jacks
armen was zowel hartverscheurend als hartverwarmend. Hij heeft mij
precies verteld wat hij voor u voelt, en u kunt zichzelf gelukkig
prijzen met zo'n gepassioneerde aanbidder, mevrouw Bogart. Odette,
mijn voormalige verloofde, weigerde met mij de loopgraven te
verlaten en verkoos het slagveld boven mij, waarmee ze volgens mij
de zaken die het leven waardevol maken uit het oog verloor. Ik hoop
van harte dat u niet dezelfde vergissing begaat en te lang wacht
voordat u uw leven met iemand wilt delen. Iedereen leeft zoals hij
gewend is te leven en ik kan u uit ervaring vertellen dat het
steeds moeilijker wordt persoonlijke gewoonten te veranderen
naarmate ze ingesleten zijn.
Ik hoop dat Jack en u er samen uitkomen en uw
huwelijk nieuw leven kunnen inblazen. Volgens mij zal het u beiden
goed doen wat tijd samen door te brengen en ik moet nodig mijn
zoektocht naar mijn eigen geluk voortzetten. Ik ben nu onderweg
naar Vancouver voor een artikel voor de Jaunt. Iets in de trant van
'Wat is er zo Brits aan Brits-Columbia?' Ik logeer in het Pan
Pacific. Kent u het?
Ik zal Jack en u verder niet lastigvallen,
maar wil laten weten dat ik u beiden tot mijn dierbare en
bijzondere vrienden reken en uitkijk naar toekomstige
ontmoetingen.
Hartelijke groet,
Miles
Datum: 6 november
Van: KateBogart
Aan: Manowar
Onderwerp: RE: Ingerukt... Mars
Maxwell, ik ben geroerd door je bericht! Ik
had zo gehoopt dat je niet zou vertrekken zonder afscheid te nemen.
Ik had nog zoveel tegen je willen zeggen. Maar ik begrijp het wel,
en het is waarschijnlijk het verstandigste van alles wat we de
afgelopen maanden hebben gedaan.
Het spijt me vreselijk dat je door mij in
deze ellende verzeild bent geraakt. Ik had in mijn stoutste dromen
niet verwacht dat Jack en jij te midden van een woeste sneeuwstorm
in eikaars armen zouden belanden, en toch voel ik me op de een of
andere manier verantwoordelijk. Als ik je meer over hem verteld
had, hadden we dit waarschijnlijk kunnen voorkomen. Ik hoop dat je
mijn oprechte excuses aanvaardt.
Goed om te horen dat je naar Vancouver gaat.
Wat is dat toch een heerlijke stad en een stuk veiliger dan een
bergtop in een sneeuwstorm. Was graag met je meegegaan, maar we
proberen de situatie juist minder ingewikkeld te maken, nietwaar?
Ik kan je niet beschrijven hoe opgelucht en blij ik was jullie goed
en wel aan te treffen. Beloof me dat je ook gelukkig wordt. Ik mis
je nu al, mail je me?
Was Je Maar Hier,
Kate
Datum: 7 november
Van: GamblinRose
Aan: KateBogart
Onderwerp: Eind Goed...
Lieve Kate, je had volkomen gelijk wat het
goedmaken betreft. Gisteravond hebben Ted en ik eindelijk over mijn
zogenaamde 'probleem' gepraat. Aan het eind van het gesprek stond
hij erop mij en de Zusters te vergezellen op onze bingoavonden, en
ik stond erop mijn pokeravonden te beperken en me te verdiepen in
de sportzenders, en voordat ik het wist lagen we als een stel jonge
honden te rollebollen. We hebben geen harde afspraken gemaakt maar
wel heel veel plezier! Ik zou bijna een
ruzie willen uitlokken, zodat we het weer
goed kunnen maken.
Wat ben je toch een verstandige
dochter!
Liefs,
Mam
Datum: 8 november
Van: KateBogart
Aan: GamblinRose
Onderwerp: In de Drup
Lieve Mam, kon ik zelf maar mijn wijze raad
opvolgen. Ik ben nu met Jack in Seattle en het regent pijpenstelen.
Jack wilde dat we de veerboot naar Bainbridge Island namen om het
eiland per fiets te verkennen. Omdat ik nog steeds pijnlijke dijen
heb van de fietstocht in San Francisco twee maanden geleden stelde
ik voor een taxi te nemen, maar dat druist in tegen zijn zuinige
doe-het-zelfmentaliteit. Dus hebben we de hele dag nukkig tegenover
elkaar doorgebracht aan weerszijden van onze onoverbrugbare kloof
van koppigheid.
Ik ben blij te horen dat de bekoeling tussen
Ted en jou voorbij is, maar je had me dat jonge honden tafereel
mogen besparen. Ondertussen blijft het hier regenen.
Hield Het Maar Op,
Kate
Datum: 9 november
Van: Manowar
Aan: KateBogart
Onderwerp: Ik Ruik Nieuws
Beste mevrouw Bogart,
Vancouver is geweldig. Kosmopolitisch en
divers, met een sterke invloed van het Verre Oosten. Het is
druilerig weer, maar dat heeft zo z'n charme. Vandaag met de
fotograaf van de Jaunt een taxi gehuurd om ons naar de rivier de
Capilano te rijden die we via de beroemde hangbrug hebben
overgestoken. Zeer indrukwekkend. Een spinnenweb van touwen dat op
zeventig meter hoogte boven een kolkende rivier hangt midden in een
weelderig groen regenwoud. Het doet denken aan een Chinese
illustratie of een Japanse houtsnede. Opwindend en magisch. Was u
maar hier.
Op de terugweg vertelde de taxichauffeur, een
Koreaanse student en snowboarder die Kim heet, over de plaatselijke
marihuanahandel en over de jonge kwekers in de buitenwijken die in
sneltreinvaart miljonair worden op de Amerikaanse markt. Volgens
mij zit hier een verhaal in, mevrouw Bogart, misschien zelfs een
boek - een uitgebreid overzicht van de geschiedenis van de
hedendaagse internationale marihuanahandel, van dealer tot
gebruiker. Kim gaat me voorstellen aan zijn persoonlijke
leverancier. Ik moet ongetwijfeld een vertrouwensband opbouwen met
deze bandieten dus blijf wat langer weg dan verwacht. Wat is de
wereld toch fascinerend, nietwaar mevrouw Bogart?
Groet,
Miles
Datum: 9 november
Van: KateBogart
Aan: Manowar
Onderwerp: RE: Ik Ruik Nieuws
Beste Maxwell, de wereld is inderdaad
fascinerend. Daarom ben ik nooit graag lang op één plek. Ben blij
dat je je op iets nieuws richt en niet zit te tobben over onze
relatie of het Rainier-drama. Je klinkt weer helemaal de ouwe, maar
ik had ook niet anders verwacht, Maxwell! Jack en ik zitten nog
steeds in Seattle en hebben het erg naar onze zin.
Was Je Maar Hier, Kate
Datum: 9 november
Van: KateBogart
Aan: VioletMorgan
Onderwerp: Noordwestelijk
Lieve Vi, na ongeveer twintig uur slaap,
heeft Jack zijn eerste dag etend en wekend in de jacuzzi
doorgebracht. Ondertussen was arme Maxwell, die zich het vijfde
wiel aan de wagen voelde, midden in de nacht stilletjes de berg
afgeslopen en naar Vancouver vertrokken voor een nieuwe opdracht.
Vind het echt rot dat het op deze manier is afgelopen tussen ons.
Maxwell stuurde een opgewekt bericht en lijkt zich prima te redden
zonder mij. Wou dat ik hetzelfde kon zeggen.
Jack heeft een paar dagen met mij in Seattle
doorgebracht, maar hij gedraagt zich heel vreemd. Hij is
afstandelijk en humeurig en zijn taalgebruik is ook een beetje
eigenaardig, bijna zoals dat geaffecteerde taaltje dat Madonna zich
heeft aangemeten sinds ze met die Engelse filmregisseur getrouwd
is.
Ik vraag me af of Jack niet een of ander
letsel heeft opgelopen, maar toen ik hem voorstelde naar een dokter
te gaan, wimpelde hij dat af en zei dat ik me zoals gewoonlijk veel
te veel zorgen maakte. Hij zei dat hij gewoon moet acclimatiseren,
dat hij daar altijd last van heeft, en dat hij er ook een beetje
sip van wordt dat het hier constant regent. Misschien heeft hij
gelijk. We vertrekken morgen allebei naar huis.
Was Je Maar Hier, Kate
Datum: 9 november
Van: VioletMorgan
Aan: KateBogart
Onderwerp: RE: Noordwestelijk
Seattle. Wauw. Toen ik er was, regende het
ook.
Voorzover ik weet, is spreken met een
buitenlands accent niet een van de kenmerken van onderkoeling. Ik
weet dat Jack niet echt gegijzeld was, maar denk je dat hij
misschien last heeft van een variant van het Stockholmsyndroom?
Wellicht heeft hij zich op die berg zo geïdentificeerd met Maxwell
dat hij zijn gedrag heeft overgenomen. Je kunt het zo gek niet
verzinnen. Zo heb ik ooit eens gelezen over een Mexicaanse
immigrant die op een boerderij ging werken en een verwonding aan
zijn hoofd opliep en toen vloeiend Pools begon te spreken terwijl
hij de taal nog nooit van zijn leven gehoord had.
Ik zit op het moment in Washington DC. Wie
ooit heeft gezegd dat macht opwindend is, heeft nooit goed gekeken
naar gestreepte dassen en grijze pakken. Ik ben gelijk genezen! Die
kerels hebben totaal geen kont. Misschien een leuk onderwerp voor
een medisch vakblad. Ik ben zo blij dat ik een man heb die het zich
kan permitteren in een zebra legging rond te lopen.
Verheug me enorm op terugkeer naar New York.
Misschien klinkt het bekrompen, maar alle andere steden lijken
goedkope imitaties. Ik mis je ook.
Liefs,
De Onwillige Zwerver
Datum: 10 november
Van: JackMacTavish
Aan: KateBogart
Onderwerp: Tally-ho!
Allerliefste Katherine, ik ben weer terug in
de stad van St. Franciscus en voel mij direct weer hunkeren naar je
doordringende wezenlijkheid. Het lijkt alsof de banaliteiten van
het leven tegen ons samenzweren en ervoor zorgen dat wij slechts
luttele seconden in eikaars gezelschap mogen vertoeven. Konden wij
maar permanent met elkaar verbonden zijn daar onze synchroon
kloppende harten over uitgestrekte leegtes permanent zijn
verenigd.
Maar jij hebt je erop toegelegd je
lichtzinnige omzwervingen te delen met je aan huis gekluisterde
lezers, en ik heb reeds in een ver verleden begrepen dat zij bijna
evenveel voor jou betekenen als ik. Ik ben dan ook intens dankbaar
voor die paar verregende dagen die ik in jouw gezelschap mocht
doorbrengen te midden van de topografische geneugten van Seattle
ondanks alle smakeloze en buitensporige excessen van de hightech
magnaten die de stad zo ondraaglijk vulgair gemaakt hebben. Geen
enkele schending van de stad of meteorologische malaise kan jouw
schoonheid doen verbleken, mijn liefste.
Ik tel de dagen van de week en het weekend
tot ik je weer zie in de kloppende schoot van de stad aan de
baai.
Hop-hop! Jackson
Datum: 10 november
Van: KateBogart
Aan: JackMacTavish
Onderwerp: RE: Tally-ho!
'Allerliefste Katherine'? 'Hop-hop'? 'De
kloppende schoot van de stad aan de baai'? Gaat het wel goed met
je, Jack? Heb je op die berg je hoofd gestoten of zo? Sinds Mt.
Rainier, ben je een totaal ander mens.
Eerlijk gezegd vond ik dat je in Seattle al
een beetje vreemd praatte, maar je schrijft nog vreemder. Ik maak
me zorgen, Jackson. Ik vertrek over een paar uur naar het
vliegveld, maar vraag me af of ik niet even naar de 'stad van St.
Franciscus' moet komen om te kijken hoe het met je gaat voordat ik
doorreis naar het oosten.
Was Je Maar Jezelf, Kate
Datum: 10 november
Van: JackMacTavish
Aan: KateBogart
Onderwerp: RE: RE: Tally-ho!
Was Je Maar Jezelf! Wat een olijke frase. Heb
ik de goden er al van verwittigd dat mijn geliefde ook begenadigd
is met een wonderbaarlijke maar kwetsende gevatheid? Nee, dat heb
ik niet, maar ik zal deze omissie stante pede rectificeren.
Alhoewel het genot van jouw aanwezigheid hier
in mijn provinciaalse Utopia haast te veel voor mij zou zijn, heb
ik je vriendelijke attenties op dit moment noch verdiend noch
nodig. Wees gerust, ik ben tiptop in orde. Dat staat buiten kijf,
en ik verheug me op ons samenzijn over twee weken in het Franse
Kwartier en zijn omgeving.
Amoureuze groet,
Jackson
Datum: 10 november
Van: Manowar
Aan: KateBogart
Onderwerp: De Sterke Arm
Beste mevrouw Bogart,
Ik weet niet waar u momenteel verblijft, maar
ik ben in een lastig parket verzeild geraakt. Uitgerekend op het
moment dat ik met Kim bij die marihuanakwekers was om kennis te
maken, deden de Canadese autoriteiten een inval, natuurlijk onder
druk van die overijverige regering van u. Ietwat ongemakkelijk,
daar ik ingerekend ben. Op de lange termijn bekeken, lijkt het mij
echter uitstekend voor het verhaal, denkt u niet?
Ik vroeg me af of u mij eventueel in
Vancouver kunt komen helpen. Al mijn papieren liggen in het Pan
Pacific, kamer 612. Ik word vastgehouden op het politiebureau op
Georgia St. Ik ga ervan uit dat deze heren mij aan u overdragen als
u bewijs van mijn identiteit en de borgsom kunt overhandigen (welke
u uiteraard volledig vergoed wordt, naast eventuele extra
vliegkosten).
Als u reeds teruggekeerd bent naar New York,
bespaart u zich dan de moeite. Ik kan altijd nog Jack proberen, die
zit misschien zelfs dichterbij. Het spijt me echt enorm allemaal.
Ik wilde dat ik kon zeggen dat het hoogst ongebruikelijk is, maar
we weten allebei dat dat niet waar is.
Groet, Miles
Datum: 10 november
Van: KateBogart
Aan: Manowar
Onderwerp: RE: De Sterke Arm
Maxwell, tegenwoordig mag je dus van de
politie van Vancouver een mailtje sturen als je opgepakt bent. Wat
vooruitstrevend. Maak je geen zorgen. Ik kom je helpen. Hoef toch
nergens anders te zijn. Ik ontving je bericht op Sea-Tac, dus
spring op de volgende vlucht naar Vancouver. Laat Jack maar even
met rust. Volgens mij heeft hij hersenletsel opgelopen op die berg.
Ik maak me eerlijk gezegd nogal zorgen om hem, maar laten we ons
beperken tot één probleem tegelijk, oké?
Blijf zitten waar je zit. Kate