Waarom ik dit boek schreef

Met het verhaal van dit boek loop ik al jarenlang rond, maar ik heb het nooit eerder opgeschreven, omdat ik dacht dat niemand het zou geloven. Tegenwoordig weten veel kinderen wel iets over vampiers, dus nu ben ik er toch toe gekomen.

Ik kan helaas niet vertellen wie de ik-persoon is. Wel dat de ik-persoon bestaat. Zij heeft mij zelf haar verhaal verteld. Bij dit soort griezelige zaken weet je het nooit zeker: daarom kan ik haar naam maar beter niet noemen. Daarom zijn ook de namen van de andere personen uit dit boek, en van de paarden, verzonnen.

Ik hoop niet dat nu elke manege wordt uitgekamd op zoek naar exotische beesten, of dat bij elk wondje op de paardenhals aan een enge-beestenbeet wordt gedacht.

Ik heb expres niet verteld waar de manege uit het verhaal staat en ik ga ervan uit dat niemand het gebouw uit de beschrijving zal herkennen, want alle maneges lijken immers op elkaar.

En wees gerust, het verhaal heeft zich afgespeeld aan het begin van de jaren tachtig en dat is lang, heel lang geleden.