62

De ziekenbroeder buiten de beveiligde afdeling keek op toen twee mannen in witte jassen met daaronder vrijetijdskleding uit de lift stapten. Dimitri Novikov en Igor Timoshenko bespraken de vooruitzichten voor de Seattle Mariners. Ze hadden allebei een kop koffie in de hand en Timoshenko droeg een stethoscoop om zijn hals. De bewaker ontspande zich. Precies op dat moment drukte Novikov de geluiddemper van zijn pistool tegen de slaap van de man.

'Zou je je vriend aan de andere kant even willen bellen,' vroeg Dimitri op beleefde toon in nagenoeg accentvrij Engels. 'Zodra je dat hebt gedaan laat ik mijn pistool zakken, maar mijn collega is ook gewapend en als er ook maar iets gebeurt ben je er geweest.'

De bewaker drukte op de knop en het pistool verdween. Even later verscheen een gezicht achter het kogelvrije venster in de deur van de beveiligde afdeling.

'We komen dokter Cardoni onderzoeken,' zei Novikov in de intercom en vervolgens richtte hij zich tot Timoshenko om verder uit te leggen waarom volgens hem de Mariners geen enkele kans maakten om in hun divisie als eerste te eindigen.

'Ze hebben waardeloze werpers,' zei hij resoluut.

Hij bevond zich halverwege een overzicht van het slaggemiddelde toen de deur openging. Hij onderbrak zijn betoog lang genoeg om zijn pistool in de maag van de broeder te drukken.

'Een woord en je bent dood. Breng ons naar de kamer van Cardoni.'

De ogen van de broeder puilden bijna uit hun kassen. Hij draaide zich zonder iets te zeggen om en liep de gang in. Hij was zo bang dat hij het pfft van Timoshenko's gedempte pistool niet hoorde. Timoshenko deed de deur dicht, sloot hem af en volgde Novikov en de broeder. Aan de andere kant van het stalen gevaarte verspreidde bloed uit een dodelijke hoofdwond zich over het bureau van de bewaker.

Timoshenko en Novikov waren Russen die in Seattle woonden en Martin Breach had al eerder van hun diensten gebruik gemaakt. De avond tevoren hadden ze Art Prochaska gesproken in een speelhal in Vancouver, Washington. Prochaska had hun vijfentwintigduizend dollar betaald en hen hetzelfde bedrag in het vooruitzicht gesteld als ze Vincent Cardoni levend en relatief ongeschonden bij Breach zouden afleveren. Hij had de Russen een plattegrond van het ziekenhuis gegeven en een gedetailleerde tekening van de beveiligde afdeling. Op de afdeling bevond zich een lift die werd gebruikt om gevangenen in te verhuizen. Buiten, voor een deur op de begane grond, stond een ambulance die werd bestuurd door een derde Rus. Het enige dat Novikov en Timoshenko hoefden te doen was zich toegang te verschaffen tot Cardoni's kamer, hem te verdoven en hem vervolgens mee de lift in te nemen.

Het interesseerde Breach absoluut niet hoe ze het deden, als hij zijn pakketje maar kreeg.

De politieman die naast Cardoni's kamerdeur zat keek verrast op toen hij twee artsen en een broeder zijn kant op zag komen. Hij kende het tijdschema uit zijn hoofd en hij wist zeker dat er om twee uur 's nachts geen onderzoek op het programma stond. De agent stond op en deed een stap naar voren, maar het volgende moment had Timoshenko hem al in het voorhoofd geschoten en spatte er bloed tegen het raampje in de deur van Cardoni's kamer. De broeder draaide zich om, maar hij was al dood voordat hij die beweging had afgemaakt. Het was altijd beter om geen getuigen te hebben.

Novikov pakte de sleutels van de broeder en opende de deur. Hij liet zijn pistool in de zak van zijn witte jas glijden en haalde een injectienaald tevoorschijn. Het was donker in de kamer, maar Novikov zag een grote massa onder de dekens. Hij bewoog zich snel, want hij wilde Cardoni niet wakker maken. Prochaska had duidelijk gezegd dat ze naar de rest van het geld konden fluiten als Cardoni zwaargewond raakte of het niet overleefde en Novikov wilde beslist voorkomen dat hij Martin Breach moest uitleggen dat hij had gefaald.

Cardoni ging van top tot teen schuil onder zijn deken. Pas toen Novikov naast het bed stond kon hij in het duister het haar van de chirurg zien. De Rus trok langzaam de dekens terug. Toen hij zich vooroverboog om Cardoni de injectie te geven, drukte de chirurg een veer uit het matras via zijn oor in zijn hersenen. Het was de veer die hij uit de onderkant van zijn bed had gehaald en die hij, terwijl hij plannen had gemaakt voor zijn ontsnapping, urenlang in het donker had bewerkt om hem recht te krijgen en scherp te maken. De injectienaald viel op de grond en brak in stukken. Cardoni duwde de Rus, die even een paar stuiptrekkingen maakte en vervolgens verslapte, van zich af.

Timoshenko, die in de gang was blijven staan, keek even om zich heen en wierp vervolgens een blik in de kamer om te zien hoe ver zijn collega was. Novikov stond voorovergebogen over Cardoni heen, die gedeeltelijk aan het oog werd onttrokken door het bloed van de politieman dat langs het glas omlaag droop. Ondertussen liet Cardoni zich uit het bed glijden. Hij liet Novikovs lichaam op de dekens zakken en had het wapen van de Rus al in zijn hand toen Timoshenko besefte dat de operatie niet geheel volgens plan verliep. Maar het volgende moment was Cardoni al buiten en blies ook de tweede Rus de laatste adem uit.

Toen hij ervan overtuigd was dat zijn aanvallers dood waren, ontdeed hij Novikov, die min of meer zijn maat had, van zijn kleren. Een paar minuten later had Cardoni zijn ziekenhuisschort verruild voor normale kleding en een witte doktersjas. Om zijn nek hing een stethoscoop. Hij nam de lift naar de begane grond en wandelde op zijn gemak het Medisch Centrum St. Francis uit.

Sean McCarthy haalde Mike Greene om half zes uit een diepe slaap. Zijn ogen zaten nog halfdicht toen hij de hoorn oppakte, maar het nieuws van Cardoni's ontsnapping had het effect van een dubbele espresso. Greene was zo in de ban van het nieuws dat hij zich even later absoluut niets meer herinnerde van de rit door de donkere straten van Portland. Het eerste wat weer indruk maakte was de grote bloedvlek op het bureau bij de lift. Hij huiverde onwillekeurig toen hij zich een weg baande door het groepje mensen dat zich rond de deur van Cardoni's kamer verdrong.

Sean McCarthy was in gesprek met een vingerafdrukkenexpert en op de groene linoleumvloer lagen een man in het uniform van een ziekenbroeder en een politieman in donkere plassen bloed. Greene rook de dode mannen al voordat hij ze had gezien. Hij hield zijn hoofd omhoog zodat de lichamen alleen vanuit zijn ooghoeken zichtbaar waren.

Zodra McCarthy de hulpofficier van justitie zag, liep hij op hem af.

'Loop je even mee naar buiten?' zei McCarthy. 'Ik heb een bak koffie nodig.'

'Hoe is hij in godsnaam ontsnapt?' vroeg Greene toen ze in de lift stonden.

'Dat weten we nog niet. We hebben vijf lichamen gevonden waarvan we er drie hebben geïdentificeerd: de ziekenbroeder die het bureau bij de lift bemant en de politieman en de broeder die in de gang bij Cardoni's kamer zijn gevonden. Daarna wordt het allemaal heel merkwaardig. In Cardoni's kamer liggen twee dode mannen. De ene is doodgeschoten toen hij de kamer binnenkwam. Hij droeg dokterskleren, maar hij had ook een pistool met een geluiddemper in zijn hand. Volgens de experts is dat het wapen waarmee de politieman en de twee ziekenbroeders zijn doodgeschoten.

De tweede man is vermoord met een veer uit een matras die Cardoni uit de onderkant van zijn bed heeft gehaald. De tweede man heeft alleen zijn ondergoed nog aan en we hebben Cardoni's ziekenhuisschort op de grond gevonden. We gaan ervan uit dat Cardoni de kleren van de dode heeft aangetrokken.'

'Was die man arts?'

'Dat weten we niet, maar er stond geen bezoekje aan Cardoni gepland en niemand van het St. Francis is in staat de mannen te identificeren.'

De liftdeuren gingen open. McCarthy kocht twee bekertjes koffie bij een automaat terwijl Greene aan een tafeltje in het verlaten cafetaria ging zitten.

'Er is wel een interessant nieuwtje,' zei McCarthy tegen de officier van justitie nadat hij een slok koffie had genomen. 'Cardoni heeft gistermiddag bezoek gehad; van Amanda Jaffe.'

'Wat had die bij Cardoni te zoeken?'

'Haar kantoor heeft hem vertegenwoordigd toen hij in Milton County is aangeklaagd. Misschien wil hij dat ze hem weer verdedigt.'

'Dat kan hij dan wel vergeten,' zei Mike. 'Zij is getuige van een misdrijf en hij heeft een van haar klanten vermoord. Dat lijkt me een duidelijk geval van belangenverstrengeling. Heb je al met haar gesproken?'

'Ik heb haar gebeld, maar ik kreeg haar antwoordapparaat.'

'Stuur er dan even iemand naartoe. Het is waarschijnlijk vergezocht, maar misschien heeft Cardoni iets tegen Amanda gezegd dat een aanwijzing is voor waar hij naartoe is gegaan.'

Voordat McCarthy kon antwoorden stapte zijn collega Alex De Vore de cafetaria binnen.

'We hebben de twee mannen in Cardoni's kamer geïdentificeerd,' zei hij. 'Dimitri Novikov en Igor Timoshenko van de Russische maffia uit Seattle.'

'Wat hebben die hier te zoeken?' vroeg McCarthy.

'Herinner je je de Colombianen nog die twee jaar geleden hebben geprobeerd Martin Breach te vermoorden?'

'Ik word nog misselijk als ik eraan denk,' antwoordde Greene.

'Er wordt gezegd dat Novikov daar ook aan mee heeft gedaan.'

'Dus jij denkt dat Breach een paar mannetjes van buiten heeft ingehuurd om Cardoni te mollen?'

'Breach vergeeft en vergeet nooit,' antwoordde McCarthy.

Mike Greenes pieper ging over. Hij keek even naar het schermpje, haalde vervolgens zijn mobiele telefoon tevoorschijn en draaide een nummer.

'Amanda? Met Mike.'

'We moeten praten.'

Ze klonk overstuur, bijna alsof ze op het punt stond in tranen uit te barsten.

'Dat kan nu even niet. Ik ben in het St. Francis. Cardoni is ontsnapt.'

'Wat! Hoe?'

'Dat weten we nog niet.'

'Ik moet je in elk geval zo snel mogelijk spreken. Wat ik te zeggen heb is veel belangrijker dan die ontsnapping.'

'Dat lijkt me sterk.'

'Er bestaat een mogelijkheid dat Vincent Cardoni onschuldig is.'

'Kom nou, Amanda. Cardoni heeft Justine Castle bij wijze van spreken vermoord waar je bij was. We hebben hier vijf dode mannen. Die vent is een moordzuchtige gek.'

'Luister, Mike. Voordat een patiënt wordt geopereerd neemt het ziekenhuis altijd een bloedmonster af. Je moet uitzoeken of er sporen van kalmerende middelen, narcotica of tranquillizers in Cardoni's monster zijn gevonden. En als z'n bloed niet op die stoffen is getest, dan wil ik dat je dat alsnog laat doen en mij de uitslag doorbelt. Als die is zoals ik verwacht, dan weet ik zeker dat je je mening bijstelt.'