12

Sarah wist al heel lang dat zij en Kyle er even tussenuit moesten, hoewel zij bij een uitje vooral dacht aan een geheel verzorgd verblijf in een van de buitenwereld afgesloten vijfsterrenresort met honderden mensen in gelijksoortige kleding. De beste herinneringen had ze aan een vakantie in Dubai, waar zij en Kyle hun eigen privégedeelte van het zwembad toegewezen hadden gekregen, zodat ze daar de hele dag konden zitten. Ze had ’s avonds meer dan genoeg tijd gehad om zich te ontharen en een zonnebankkleurtje te kweken en het risico op nagelbreuk was verwaarloosbaar geweest.

Toen Kyle haar vertelde dat hij een wandelvakantie in Schotland had geregeld, kon ze hem wel villen. Ze was geen sportief type, en had in haar jeugd voortdurend smoezen verzonnen om onder gymnastiek uit te komen. Ze had nog nooit van haar leven gekampeerd en lag voor hun vertrek nachtenlang te piekeren over de logistiek van haar lichamelijke verzorging. Meestal nam ze twee koffers mee, hoe lang ze ook wegging, maar Kyle had haar steiltang, elektrische tandenborstel, gezichtsreinigingsmelk, tonic en vochtinbrengende nacht- en dagcrème van Clarins in beslag genomen. Hij had haar bagage teruggebracht tot één rugzak, en had zelfs de euvele moed gehad om haar schuimrubberen ondermatras te vervangen door de tent, die hij slordig aan de rugzak vastbond.

Maar toen ze in de zon door de schilderachtige dorpjes ten zuiden van Loch Lomond liep, kwam ze tot de conclusie dat dit misschien wel de juiste vakantie voor hen was. En terwijl Kyle en Krissie lachend over hun oude vrienden praatten, raakte ze helemaal overtuigd. Na alles wat ze hadden meegemaakt, waren de frisse lucht, de lichaamsbeweging en de schoonheid van de tocht precies wat ze nodig hadden. Op die eerste dag ontdekte Sarah tot haar verrassing dat ze zich gelukkig voelde, en zeven uur lang zei ze niet één keer in stilte een gebedje op.

Sarah was niet zoals Krissie van haar geloof gevallen. Ze ging elke zondag naar de mis om te bidden dat er bepaalde dingen zouden gebeuren, veranderen of verbeteren. Vervolgens verontschuldigde ze zich voor alle gedragingen – welke dat ook waren
– waarmee ze had bewerkstelligd dat die dingen nog niet waren gebeurd, veranderd of verbeterd. Ze geloofde oprecht dat Maria maagd was, en dat God en Jezus een ongrijpbaar familielid hadden dat de Heilige Geest heette. En ze geloofde dat alles op zijn pootjes terecht zou komen, als ze maar hard genoeg zou bidden. Ze zou voldoening vinden.

Elke zondag na de mis ging Sarah optimistisch en verlicht terug naar Kyle. Ze maakte deel uit van iets groots en verhevens en dat zou voor haar zorgen. Ze kroop op de bank tegen Kyle aan, streek verleidelijk over zijn kraag en probeerde niet te denken aan baby’s maken. Maar dan gaf ze per ongeluk de aanzet tot seks, met als gevolg dat ze de hele daaropvolgende week nadrukkelijk niet dacht aan ongesteld worden, en de week daarna ook niet, en vanaf het moment dat ze officieel vijftien dagen over tijd was na het toevallige seksuele treffen, dacht ze zo vaak nadrukkelijk niet aan ongesteld worden, dat ze ziek werd van de ongezonde combinatie van machteloosheid en hoop. Natuurlijk werd ze ongesteld. Dat gebeurde altijd.

Als je zo’n overweldigende teleurstelling meemaakt, treedt het katholicisme pas goed in werking. Je mag boos en onredelijk zijn, want zolang je maar bidt, zolang je maar om vergeving vraagt, is elk gedrag toegestaan. Sarah was dan ook minstens een week boos en onredelijk: haar gebeden werden met krachttermen doorspekte geselingen; haar verleidingstactieken leken eerder op kastijdingen, waarbij ze Kyle gebruikte als de nietsvermoedende roede. Onder zulke omstandigheden vond Kyle het lastig om het zaad te produceren waar zijn vrouw naar hunkerde.

Sarah wist dat Kyle een fatsoenlijke man was, de eerste fatsoenlijke man die ze echt goed kende, en ze had besloten zich niet langer druk te maken om zijn gebrek aan ambitie. Ze was niet langer boos op hem vanwege hun kinderloosheid. Het lag blijkbaar niet aan hem. Het lag aan haar. Haar eierstokken waren nutteloze labbekakken. En hoe vaak ze ook bad op zondag of voor of na de seks, ze vertikten het om van hun luie kont te komen.

Maar op een bepaald moment kon ze ook niet langer van hem houden. Telkens wanneer ze slecht nieuws kregen – of het nu een menstruatie, een mislukte poging tot pleegouderschap of een ongewijzigde plaats op de adoptiewachtlijst betrof – nam haar liefde af. Haar liefde vervloog, net als de zijne. Ze wisten het allebei. En ze wisten ook dat ze, als ze nog één keer slecht nieuws kregen, droog zouden komen te staan.

Een rode zon ging onder boven Loch Lomond toen ze bij de camping aankwamen, die tussen het meer en de bergen ingeklemd lag en tot barstens toe gevuld was met modderige, slecht geklede, drank hijsende wandelaars.

Krissie was uitgeput maar trots dat ze zo ver had gewandeld, en ze liet haar rugzak met een tevreden zucht op de oever vallen. Al doende zag ze dat Matt honderd meter verderop zijn rode tent opzette. Ze gaf zo’n onopvallend knikje dat ze zich afvroeg of hij het wel had gezien, en daarom deed ze het nogmaals, en minder onopvallend. Ze had er onmiddellijk spijt van, want het was duidelijk dat hij beide (wanhopige) knikjes had gezien.

Sarah nam een douche in het toiletgebouw van de camping. Haar voeten waren rood, haar benen deden zeer en haar nieuwe rugzak had haar schouder gestriemd, dus een lange, warme douche was heerlijk. Na afloop droogde ze haar haar met de compacte föhn die ze had gekocht en stiekem in haar rugzak had gestopt toen Kyle niet keek.

Ondertussen zetten Kyle en Krissie vlotjes de tenten op en ze sprokkelden hout om een vuur aan te leggen. Tegen de tijd dat Sarah uit de doucheruimte kwam, zaten ze in de gloed van dat vuur van een glas wijn te nippen.

‘Je gaat me toch niet vertellen dat je je föhn hebt meegenomen!’ zei Krissie lachend.
‘Het is niet eenvoudig om er zo goed uit te zien als ik,’ zei Sarah, terwijl Kyle haar een glas wijn gaf.

Kyle stelde tot zijn verbazing vast dat het voor Krissie kennelijk wél eenvoudig was om er verdomd goed uit te zien, en dat terwijl ze totaal geen tijd had besteed aan toilet maken. Ze was bezweet en vuil van het bos, haar haar plakte op haar hoofd en ze had een schram op haar knie omdat ze was gevallen op de oever, maar ze zag er fantastisch uit.

Na deze woordenwisseling staarde Kyle waarschijnlijk iets te lang naar Krissie. Nu de relatie met Sarah zo scheef zat, had hij al maanden geen seks meer gehad, zelfs niet gemasturbeerd, en zijn ballen waren zwaar door de druk die dat met zich meebracht. Hij had er nooit met iemand over gepraat omdat hij het beschamend vond.

Terwijl hij over het vuur heen naar Krissie zat te kijken, haalde hij zich de seks met zijn vrouw voor de geest en dat bracht hem enigszins tot bedaren, want dat was in de latere fasen afschuwelijk geweest. Zo was er bijvoorbeeld die keer dat Sarah bepaalde vruchtbaarheidspillen had geslikt. Hij had net een recept uitgeschreven voor een bejaarde patiënte toen zijn pieper ging. ‘Alstublieft, mevrouw Beattie, gaat u hier maar mee naar de apotheek!’ zei hij, terwijl hij haar begeleidde naar de receptiebalie.

‘Wablief?’ vroeg mevrouw Beattie.
‘Naar de apotheek! Apotheek!’
‘Wat is daarmee?’ vroeg mevrouw Beattie.
Kyle droeg mevrouw Beattie over aan zijn receptioniste en las het bericht van Sarah. ‘Hierheen komen, nu!’

Toen Kyle tien minuten later binnenkwam, lag Sarah op bed met haar T-shirt aan, lange broek uit en onderbroek naar beneden gestroopt. Ze nam niet eens de moeite om zich helemaal te ontkleden. Ze voorzag zichzelf van glijmiddel en zei hem toen gedag. De meeste kerels zouden moeite hebben gehad om bij dit scenario voldoende energie op te brengen, maar Kyle vlijde zich tegen haar aan voor zolang het duurde en beeldde zich in dat hij met iemand anders was.

Dat was een van de laatste keren geweest dat ze hadden geprobeerd een kind te verwekken, en sinds die tijd was de seks een wat treurige aangelegenheid geworden. Hij had zo nu en dan wel avances gemaakt, en had één keer een blote kont aangeboden gekregen waar hij zich tegenaan mocht wrijven, maar terwijl hij daarmee bezig was bleef ze de bladzijden van haar boek omslaan, en wat hem betrof was dat een nóg grotere afknapper dan totale onthouding. Vandaar dat hij nu al maandenlang aan totale onthouding deed.

Kyle wendde zijn ogen af van Krissie en draaide zich naar Sarah toe. Terwijl ze van haar wijn nipte, leken de jaren van spanning en zorgen plaats te hebben gemaakt voor blozende wangen en enthousiasme. Kyle zag weer de vrouw op wie hij verliefd was geworden, de vrouw die hem niet uitschold voor idioot, die geen lijstjes voor hem achterliet met klusjes die hij voor een bepaalde datum moest hebben afgewerkt. Ze glimlachte en haar hele gezicht veranderde erdoor, kwam tot leven. Kyle voelde een tinteling nu hij haar zo fris en in een heel andere omgeving zag. Hij vroeg zich even af of hij kon terugkeren naar vroeger tijden, toen haar glimlach het enige was geweest wat hij nodig had.