'De opvallendste verschuiving in de schaatskernploegen is de toevoeging van Arjan Schreuder bij de allrounders', schrijft De Volkskrant van gisteren en ik begon onmiddellijk in alle bomen te klimmen en aan de bloesem te rukken. Verder wentelde ik me door weilanden in de hoop kievitseieren te vermorzelen en bedreigde de sympathieke Erwin Krol met de meest verschrikkelijke vergiftigingen in de hoop dat hij voor elfstedenkou kon zorgen. Er moet geschaatst worden. Schreuder moet aan de bak, Thialf moet vlammen, Sipkema moet koorts krijgen en ijsmeester Kroes moet de bloemen van de ramen krabben. Tegenwoordig eet je het hele jaar door aardbeien en onze yuppengroenteman op de Keizersgracht verkoopt dag in dag uit frambozen. Ze kosten een minimumloon per doosje, maar hij heeft ze. Peultjes is ook zo'n groente die zelfs de meest ordinaire ah elke dag in huis heeft. Ik raak er zo van slag van. Alleen de nieuwe haring zwemt nog op de juiste tijd je mond binnen, maar al mijn vrienden roepen dat je daarmee ook belazerd wordt.
Het is lente, ik jaag mijn vrouw weer bronstig in de kroonluchter, huil wolvig om aandacht, denk aan de veldkorfbalsters die hun kuiten uit het vet hebben gehaald, zie rusthuisverpleegsters de patiënten door de tuin duwen, cricketers weten dat ze voor het vervolgen van hun winterslaap een stukje veld moeten zoeken, honkballers gaan weer honken stelen, de zomeravondcompetitie is weer begonnen, de srv-man stroopt zijn mouwen op, de strandexploitant schildert zijn tent tot zomer en mijn kinderen vinden het te licht buiten om te gaan slapen. En ze hebben gelijk. We gaan hardlopen, verspringen, met de polsstok aan de slag en de heerlijke geur van het rulle gravel verdringt de tapijttegellucht van de gemiddelde tennishal. Het wordt weer zomer. De ijsman verschijnt op de hoek van de Brediusweg en de Paulus Potterlaan, de nacht van de poëzie ademt zacht en indrukwekkend, de midgetgolfbaanhouder ontmoet zijn achttien holes en...
Ik weiger in januari aardbeien te eten, de peultjes zijn voor
de grachtengordelyups en ik hoop dat mijn credit card-
groentemannetje zich verslikt in zijn frambozen.
Het is weer tijd voor frivool dansende lammetjes (met een
honing- tijmsausje) in een veel te groen weiland, maar niet
voor een schaatsbericht over een toegevoegd lid aan de
kernploeg.
Dames en Heren schaatsers: laat je niet gek maken door nu al selecterende trainers en beloof me geen rondjes te rennen op bevel van geflipte en enigszins mislukte dertigers. De schaatser die in de lente de krant haalt is een winterasperge, een kaspeul, een glasframboos.
'Swingen', roept Trix aanstaande dinsdag tegen de jeugd en over negen maanden is de hele kernploeg zwanger. Niks
schaatsen.............. .vermenigvuldigen. Aan het werk, stop
het lanterfanten en schreeuw om veel lawaai bij het leven van het leven.
Ik pak mijn schaatsen en maak een rondje tussen de vissticks in het vriesvak.
Heerlijk vanavond boerenkool met worst. Het is lente!