5

Het hijgende geluid was vlak bij haar gezicht, een adem als van verzuurde visresten. Maria tastte naar de schakelaar van haar bedlampje op het nachtkastje en gooide de lamp van schrik omver.

‘Krister’, siste ze. ‘Krister, doe het licht aan!’ Hij hoorde haar niet. De vaatwasser stond aan, bovendien zong hij. Maria kreeg een soort haren in haar ogen, niet die van haarzelf maar die van iemand anders, en daarbij ook nog een natte lik tussen haar tenen.

‘Krister!’ Maria was erin geslaagd om met haar bovenlichaam over de rand van het bed te glijden en kreeg het snoer te pakken. Er zat iemand op haar benen. Op dat moment deed Krister het licht aan. ‘Krister, wat is dit in g...?’

‘Een Afghaanse windhond. Heb je gezien wat een prachtige ogen ze heeft? Ze heet Molly.’

‘Wat doet Molly in onze slaapkamer? Is zij een onderdeel van de verrassing? En dan vraag je mij waarom ik zo achterdochtig ben als jij liefdevol bent! Zeg dat het niet waar is, Krister, zeg dat het een scène is uit een kinderprogramma en dat die hond weer via de tv-kabel teruggaat. Nú!’

‘Helaas. Kijk eens hoe blij ze kijkt! Ze kwispelt naar je met haar staart! Ze heeft de hele avond opgesloten gezeten in de kelder. Kijk eens hoe gelukkig ze is nu ze eruit mag!’

‘Van wie is die hond?’

‘Ze is van jou, helemaal van jou. Maar wel tijdelijk, dat moet ik erbij zeggen. Een collega van me is vanochtend naar Singapore vertrokken. Blijft daar een half jaar. En Molly kon natuurlijk niet mee. De keus was de hond te laten inslapen of iemand vinden die er een tijdje voor wilde zorgen.’

‘Ik ben sprakeloos!’

‘Dat geeft niet. Ik hou toch wel van je. Ja hè, Molly? Ja, absoluut.’

‘Je wilt dus zeggen dat wij een half jaar voor deze hond moeten zorgen? Heb ik dat goed begrepen?’ Molly hield haar kop schuin en keek Maria met grote ronde bruine ogen aan. Ze schudde een beetje met haar oren. Haar tong bungelde tussen haar tanden naar buiten.

‘Ja, zo ongeveer’, mompelde Krister voorzichtig. ‘De kinderen zijn gek op haar.’

‘We hebben een kat, Krister, heb je daaraan gedacht?’

‘Geen enkel probleem. Molly loopt met een grote boog om Humpe heen.’ Krister keek alsof de zaak was opgelost. Alleen nog een paar praktische details, dan was de transactie rond. Hij maakte aanstalten zijn vrouw te kussen. Dat was een totaal foute inschatting van de onderhandelingssituatie, zo bleek.

‘Is het een vrouwelijke collega die naar Singapore is? Wat een stomme vraag! Natuurlijk. En de charmeur Krister heeft een knappe vrouw nog nooit iets kunnen weigeren. Hoe heet ze? Hoe heet Molly’s vrouwtje?’

‘Wil je nog koffie?’

‘Wat denk je? Hoe heet ze?’ Maria pakte Kristers beide oren beet en dwong hem haar in de ogen te kijken.

‘Ik word helemaal duizelig. Zou dat van de wijn kunnen komen?’

‘Nee, dat is je slechte geweten. Voor de draad ermee, met wie hebben we gedurende een half jaar gedeelde voogdij?’

‘Hrmhrmhrm.’

‘Harder!’

‘O ja, je zit bij de politie. Ik wist niet dat jullie geweld mochten gebruiken tijdens verhoren. Maar de tijden zijn veranderd, hè? Het wordt steeds zwaarder voor de kleine man. Huiselijk geweld neemt toe. Au... Ninni Holm.’

‘Ninni Holm! Ninni Holm! Jezus, Krister, dat had ik niet van je gedacht!’ Maria trok het dekbed weg en schreed als een ijskoningin naar de woonkamer. Krister liep er als een hondje achteraan, gevolgd door Molly. 'Je bedoelt die kauwgomkauwende kleine Ninni, die dacht dat ik je moeder was? Die haar telefoonnummer op een papiertje had geschreven, dat vervolgens in jouw broekzak belandde, ondertekend met “Tot ziens” en een rode kusafdruk? Is dat degene met wie wij gedeelde voogdij hebben? Misschien wil je dat ze hierheen verhuist? Haar tent opslaat in de woonkamer, zodat je kunt kiezen waar je wilt slapen?’

‘Een interessante gedachte, maar ik ben van mezelf vrij monogaam.’

‘Ninni Holm!’

‘Wat denk je, Molly, is zij het?’ vroeg Krister in gedachten verzonken terwijl hij de hond op haar kop krabde.

‘Stop met praten via die hond. Dat is belachelijk! Je mag kiezen tussen die hond of mij. Ik ga vannacht op de bank slapen, dan kun je erover nadenken.’ Béng! De deur van de woonkamer sloeg voor hun neuzen dicht.