-

INZAKE DE BRONNEN

Paige Harbert en Derek Teslik waren zo vriendelijk mij toestemming te geven stukken (beelden, redactionele commentaren, twee gastcolumns en een uitstapje naar een eetgelegenheid) uit hun gefotokopieerde tijdschriftjes door mijn eigen werk te mengen. Het betreft de bladen Firefly Cupboard en Helter Skelter, als zodanig proeven van volkskunst die op hun beurt schatplichtig zijn aan bronnen die soms helemaal tot aan de Yippietijd teruggaan. Hoewel misvattingen en regelrechte fantasieën zijn toe te schrijven aan Richard Groskoph en diens schepper, zit ‘De vuurwerkers, deel I’ vol met allerlei details, stukjes traditionele kennis, taxonomie, mise-en-scène en bibliografische gegevens op pyrotechnisch gebied, die ontleend zijn aan Fireworks, het schitterende boek dat George Plimpton over dit onderwerp heeft geschreven. Met name de drie alinea’s die Richard heeft gewijd aan het maken van een ‘bom’ leunen zwaar op het verslag van Plimpton. Ook de afbeeldingen uit ‘De vuurwerkers deel 1’ en ‘De vuurwerkers deel 2’ zijn afkomstig uit Fireworks. Verscheidene voorvallen en een gesprek uit Boek VII werden beschreven door James Goodman in zijn boek Blackout. Hoewel de tekst van de roman te veel citaten uit en verwijzingen naar boeken, songs, films en mensen bevat om hier (of vermoedelijk waar dan ook) te kunnen opsommen, behoren The Streets Were Paved with Gold van Ken Auletta, Ladies and Gentlemen, the Bronx Is Burning van Jonathan Mahler, Please Kill Me van Legs McNeil en Gillian McCain, A Cold Case van Philip Gourevitch, ‘Sentimental Journeys’ van Joan Didion, New York Calling (samengesteld door Marshall Berman en Brian Berger) en Up Is Up, but So Is Down (samengesteld door Brandon Stosuy) tot de belangrijkste bronnen, evenals, zij het in een ander opzicht, Gödel, Escher, Bach van Douglas R. Hofstadter en Steps to an Ecology of Mind van Gregory Bateson. De zen-koan is de neerslag van een logische paradox die door Hofstadter wordt aangehaald. De aanhalingen uit songteksten kunnen hier en daar enigszins zijn verminkt doordat ik de tekst niet goed heb verstaan of me hem niet meer goed herinnerde. Bepaalde Bijbelcitaten in de roman wijken op subtiele wijze af van bestaande vertalingen. En de titel van het derde intermezzo is (op een enkel woord na) ontleend aan een kunstwerk van Damien Hirst. Ten slotte moet worden opgemerkt dat zij die op zoek zijn naar de oertekst van Nina Simones iconische uitvoering van ‘In the Dark’ op zoek moeten gaan naar Lil Greens song onder de oorspronkelijke titel ‘Romance in the Dark’.