56

Irak

‘Daar zijn ze,’ zei Jason, en hij liet de verrekijker zakken. Vanuit de lucht was de pick-up makkelijk te ontdekken op de stoffige weg over de enorm uitgestrekte vlakte.

      ‘Waar denk je dat ze hem naartoe brengen? Kirkoek?’ vroeg Meat.

      ‘Waarschijnlijk wel. En dat kunnen we niet laten gebeuren.’

      ‘Makkelijk zat.’

      ‘Maar ze moeten wel in leven blijven,’ zei Jason.

      ‘Nou ja, wie houdt er nou niet van een uitdaging?’

      ‘Als je ons naast ze kunt krijgen,’ hoorden ze Camel via de intercom zeggen, ‘kunnen we de banden lekschieten.’

      ‘Goed idee,’ reageerde Jason. Hij bekeek het terrein via de infraroodfunctie van zijn verrekijker. ‘Maar ik weet iets beters. Meat, over drie kilometer moeten ze over een brug. Denk je dat je ons aan de westkant kunt neerzetten om ze de pas af te snijden?’

      ‘Eitje,’ antwoordde Meat. ‘We kunnen ook de brug aan puin knallen.’

      ‘Dat zou zonde van het belastinggeld zijn,’ zei Jason met een lachje. ‘Kom op, we zijn toch geen luie donders?’

      ‘Het was maar een grapje.’ Meat keek er schaapachtig bij.

      ‘En als ze rechtsomkeert maken?’ vroeg Jam.

      ‘Dan kunnen ze nergens heen,’ antwoordde Jason. ‘Dan jagen we ze op totdat ze geen benzine meer hebben. Op dat moment landen we en omsingelen we ze. Het is toch alleen maar een bestuurder en Al-Zahrani. Al-Zahrani is te ziek om te vluchten, en de bestuurder kan hem niet ver dragen.’

      ‘Ik vind dat we die pick-up gewoon moeten opblazen,’ mopperde Jam.

      ‘Jawel, maar daar rijdt je pensioen, hoor,’ bracht Camel hem in de herinnering. ‘Geen Al-Zahrani, geen beloning.’

      ‘Dat geld maakt me geen moer uit,’ reageerde Jam. ‘Die klootzak moet dood. Dat verdient hij.’

      Er volgde een gespannen stilte, die aantoonde dat de anderen het eigenlijk met hem eens waren.

      De Blackhawk haalde het voertuig snel in. Meat vloog mee met de weg, en een kilometer verder reed de pick-up.

      ‘Wat is er eigenlijk mis met Al-Zahrani, Google?’ vroeg Camel.

      ‘Ik weet het niet precies. De hospik was bezig met een paar onderzoekjes toen ik wegging... Hij wilde weten wat er precies met Al-Zahrani aan de hand was. Maar degene die Al-Zahrani uit de tent heeft gehaald, heeft de hospik doodgeschoten.’

      ‘Ik mocht die hospik wel,’ merkte Meat op. ‘Die gozer deugde.’

      De brug was nog maar twee kilometer ver.

      De pick-up meerderde vaart.

      ‘Hij gaat ervoor,’ zei Meat.

      ‘Haal hem in en land aan de overkant,’ beval Jason.

      Meat duwde de stuurknuppel naar voren en liet de collective ietsje los. De Blackhawk dook laag over de pick-up, in een rechte lijn met de brug.

      Onder de brug zag Jason opeens iets bewegen. Arabieren scharrelden onder het gebint uit. Ze waren bewapend. ‘Optrekken!’ riep Jason.

      Door de lenzen met nachtkijkerfunctie zag Meat de buis om granaten mee af te schieten. De buis stond op de helikopter gericht. ‘Shit,’ vloekte hij. Hij duwde de stuurknuppel met een ruk naar links. Zo dichtbij was de helikopter een heel gemakkelijk doelwit. In de volle verwachting dat ze geraakt zouden worden, liet hij de helikopter hoger klimmen.

      Even later werd de granaat afgevuurd. De schutter was slim geweest of had puur geluk gehad, maar in elk geval was het raak.

      De granaat sloeg in achter de cabine. De rotors werden het zwaarst getroffen. Stukken gloeiend metaal vlogen rond in de krappe ruimte.

      De Blackhawk helde over naar links. Door het beschadigde raam zag Jason de maanbeschenen horizon wild dansen. Toen ging de neus naar beneden en zag hij de grond snel dichterbij komen. Nog slechts tien meter en...

      De vrije val verliep zo snel dat Jason niet de tijd kreeg zich schrap te zetten voor de klap. Even later klonk een oorverdovend lawaai van scheurend metaal en versplinterend glas. Jasons hoofd klapte naar voren. Een poosje werd alles wit voor zijn ogen.

      De helikopter was neergekomen in een hoek van dertig graden. De gordels sneden in Jasons ribben, en hij voelde een stekende pijn in zijn borst. Hij voelde ook iets warms en nattigs op zijn voeten en benen, waarvan hij meteen vermoedde dat het zijn eigen bloed was. Maar toen hij weer iets kon zien, merkte hij tot zijn verbazing dat hij tot halverwege zijn kuiten in het water zat.

      De hele voorkant van de helikopter zat in elkaar gekreukt vast in een muur van aarde.

      Toen hij over zijn rechterschouder keek, zag hij de maan. Het stukje landschap dat hij kon zien, werd doorsneden door een breed irrigatiekanaal waar vanwege de droogte weinig water door stroomde, en dat water kolkte rond de Blackhawk. De oevers waren steil.

      ‘Fuck,’ bracht Meat kreunend uit. Hij wreef in zijn nek. ‘Zijn we dood?’

      ‘Nog niet, maar straks wel als we hier blijven zitten,’ antwoordde Jason. Hij deed zijn best zich te herinneren hoever van de brug de helikopter was geweest. ‘Ze zullen ons zeker komen zoeken.’ Hij zette de helm af en gooide die in de plas aan zijn voeten. Vervolgens maakte hij de gordels los.

      Meat volgde zijn voorbeeld.

      ‘Camel?’ riep Jason. ‘Jam? Alles in orde?’

      Er kwam geen antwoord.

      Jason gleed van de stoel en keek achterin. Wat hij zag, was schokkend. Allebei de mannen hingen slap in de gordels. Camels helm was van zijn hoofd geblazen, samen met een gedeelte van zijn schedel. Een grote staaf was door Jams helm gekomen en kwam eruit via zijn gezicht. Achter hen was de helikopterromp opengeslagen door de verwoeste aandrijving.

      Met knikkende knieën probeerde Jason zich goed te houden. Hij was getraind om in emotionele situaties het hoofd koel te houden. Anders kon je niet overleven. Even sloot hij zijn ogen en haalde diep adem.

      ‘Jezus, Google...’ merkte Meat ontzet op. Hij sloeg een kruisje. ‘Shit, wat erg... Hoe kon zoiets nou gebeuren?’

      Jason was te ontdaan om daar een antwoord op te kunnen bedenken.

      Vanuit de verte klonk het lawaai van een zware motor, en het geluid kwam snel dichterbij.

      ‘Wat nou weer?’ vroeg Meat.

      Jason pakte de M16’s die achter zijn stoel stonden. Eentje daarvan gooide hij naar Meat.

      ‘Nu zetten we het ze betaald.’