***

'Kom, ga mee. We gaan samen naar huis.'

Casper weigerde. Lucas bleef eerst nog wachten op de parkeerplaats, maar was ten slotte weggereden. Casper kwam niet veel later met een taxi thuis. Lucas wachtte hem op bij het waterbassin.

Je wilde geen ruzie, Casper, en je ging bij hem zitten.Lucas zei dat hij dat verhaal van Caspers geboorte kende. Daar waren meerdere versies van. Vader kwam gewoon thuis van het planten wegbrengen toen hij het bericht hoorde en was een moment teleurgesteld geweest. Hij had nu eenmaal in zijn hoofd gehaald dat het een meisje zou zijn, had niet eens een jon- gensnaam willen bedenken. Maar het was voor Casper geen rechtvaardiging om zich dagelijks een ongeluk te drinken.

Hij wilde het daar niet meer over hebben, maar een heel ander verhaal vertellen. Casper was dat vast vergeten.

Het had zich afgespeeld op het landgoed Daalhuyzen, vlak bij het Waterloo-monumentje. 'Floralia' organiseerde een bloemententoonstelling. Alle schoolkinderen kregen een stekje van een afrikaan mee naar huis om op te kweken. Het was uitdrukkelijk verboden het stekje uit de pot te halen en in de volle grond te zetten. De volwassen plant moest worden ingeleverd in de week voor de zomervakantie. Een jury zou hem beoordelen. Caspers plant sprong eruit, was gedrongen, droeg veel bloemen.

'De dag dat de prijzen zouden worden uitgereikt en het publiek mocht kijken, liepen we met onze ouders langs de rij geëxposeerde planten. Jouw plant stond er als enige slap bij, was ook buiten de prijzen gevallen. De jury was wantrouwend geweest en had het wortelgestel willen bekijken en de plant uit de pot geklopt. Vader pakte de plant op. De jury, met grote roze rozetten, zat aan een tafel, aan de oever van de vijver. Vaders woede groeide. Hij naderde de tafel, smeet de plant die kant op. Vader wilde niets meer met zijn collega's te maken hebben, zei zijn lidmaatschap op van de plaatselijke Vereniging voor Tuinbouw.'

Vader verdiende alle lof en bewondering. Het leek bijna alsof Lucas ging huilen.

'Nou, zeg eens wat?' Lucas stond op het punt Casper door elkaar te rammelen.

'Ik kan me daar niets van herinneren...'