Van de auteurs

Karen Kingsbury

De lezers die met ons mee zijn gereisd door deel 1, Nooit te laat, weten hoe deze serie tot stand is gekomen. Toen Gary Smalley contact met mij opnam om samen met hem een verhaal te schrijven, was ik direct enthousiast.

Toen hij zei: ‘Ik denk aan een serie,’ zag ik dat niet zo zitten.

Wekenlang bad ik om een idee en vroeg God mij een aantal plots te laten zien die de relationele uitgangspunten die door Gary Smalley en zijn medewerkers worden gehanteerd, het beste tot uiting brengen.

Ik kreeg wel ideeën, maar ze schenen te onbeduidend voor die grote droom die ik met Gary was gaan delen en die levens zou kunnen veranderen.

Toen ik op een dag van Colorado Springs naar huis vloog, gaf God mij letterlijk de serie over de familie Baxter in gedachten – titels, plots, figuren, thema’s, verhaallijn en alles wat ik nodig had. Terwijl ik kippenvel kreeg, schreef ik het allemaal op in mijn aantekenboekje.

Het basisidee en de ontwikkeling van de serie zijn nog steeds in overeenstemming met deze visie. Maar terwijl de familie Baxter tot leven komt op de bladzijden van het boek, veranderen hun problemen en moeten deze aangepast worden aan hun karakters, maar vooral aan de gebeurtenissen die om hen heen plaatsvinden.

We waren min of meer klaar met Nooit te laat toen Amerikawerd opgeschrikt door een aantal terroristische aanslagen op 11 september. Dit boek zou oorspronkelijk een tijdsperiode omspannen waarin deze zwarte dag ook viel. Heel snel belegden de redacteuren van Tyndale een vergadering en spraken af om het boek aan te passen. In plaats van het te laten eindigen in de lente van 2002, eindigt Nooit te laat nu in de lente van 2001. En dit vormde de achtergrond van de tragedies en conflicten waarover u zojuist in dit tweede deel, Meer dan ooit, hebt gelezen.

Wat een voorrecht was het om te mogen schrijven over een tijd die ons allen zo diep heeft geraakt. De verhalen over verlies en wanhoop als gevolg van de gebeurtenissen op 11 september zullen degenen die er getuige van waren voor altijd bijblijven. Net als u, zal de ramp van 11 september me even helder voor de geest blijven staan als op de dag dat ik die vanaf de bank in mijn huiskamer op tv volgde. Wat op die dag gebeurde, heeft ons voor altijd veranderd. Het is dus niet vreemd dat de tragedie de familie Baxter ook veranderde.

De inzichten en ervaringen die Gary opdeed tijdens het ondersteunen van de mensen op Ground Zero, boden veel mogelijkheden voor onze roman. Ervaringen die betrekking hadden op de mensen, de locatie, de geluiden en geuren van de opruimingsoperatie in New York. En inzichten over wat het betekent om de belangrijke dingen in het leven niet uit het oog te verliezen.

Ik hoop dat u hebt gezien hoe herinneringen Kari hielpen om haar verdriet te verwerken terwijl ze wachtte op God om haar verder de weg te wijzen. Herinneringen spelen ook een belangrijke rol in Ashleys behandeling van alzheimerpatiënten en in Landons zoektocht naar zijn vermiste vriend. Er gebeurt iets moois en wonderlijks als we iets mogen leren van onze herinneringen.

Een aantal vragen uit het eerste boek zijn nu beantwoord. U weet dat Kari en Ryan nu snel zullen trouwen en dat Erin er open voor staat om aan haar huwelijk te werken. Maar hoe gaat het verder met Luke en Reagan? En met Ashley en Landon? Zal Landon ooit terugkeren naar Bloomington? En zullen Brooke en Peter er eindelijk achter komen wat er met hun dochtertje aan de hand is en openlijk kiezen voor het geloof dat weer wortel heeft geschoten in hun hart?

De Baxters zijn mensen zoals u en ik. Ze leven uit het geloof, maar ze struikelen ook en soms vallen ze heel hard. Zoals ik al eerder heb gezegd, kan de serie over de familie Baxter worden gelezen zoals mijn andere romans. De romanfiguren hebben hun gebreken en hun problemen, dezelfde als die waarmee u en ik te maken krijgen, ondanks ons geloof in God. Maar er is één verschil: hoewel ieder boek op zichzelf gelezen kan worden, zal het verhaal pas aan het einde van de hele serie helemaal af zijn.

Gewoonlijk laat ik mijn lezers niet in het ongewisse over hoe het met de romanfiguren afloopt. Maar in deze serie zullen een aantal vragen onbeantwoord blijven en zullen sommige problemen pas aan het eind van de serie worden opgelost. Ik zou u nu al willen verklappen hoe het met John en Elizabeth Baxter, met Brooke, Kari, Ashley, Erin en Luke afloopt.

Maar dat zal ik niet doen.

De boeken die nog moeten verschijnen, zijn geschreven op de pagina’s van Gary’s hart en het mijne, maar ze moeten nog op de pagina’s van mijn computerscherm worden getypt. Als ze tevoorschijn komen, leggen wij ze u voor.

Het gebed van Gary en mij is dat u, terwijl u geniet van de serie over de familie Baxter, een dieper inzicht krijgt in wat liefde echt betekent (LOVE – Listen (luisteren naar de ander), Offer yourself (jezelf overgeven aan de ander), Value and honor (de ander waarderen en respecteren), en Embrace (de ander omarmen)). Wie weet zult u, als u de Baxters de komende jaren blijft volgen, deze nieuwe inzichten in uw eigen relatie kunnen toepassen.

En misschien, heel misschien, zal deze serie de manier waarop u samenleeft en de manier waarop u liefhebt, helpen veranderen.

Ik neem afscheid van u met de boodschap van Meer dan ooit: we mogen niet vergeten lief te hebben, we mogen niet vergeten wat belangrijk is en we mogen de geboden die God ons heeft gegeven op het gebied van relaties niet vergeten. Zullen we fouten maken? Natuurlijk. Maar als u problemen in uw relatie hebt, bent u hier aan het juiste adres.

Deze serie gaat over verlossing. Gods verlossing. In de Bijbel staat dat het aanvaarden van Gods verlossing de eerste stap is naar ware liefde. En om deze ware liefde gaat het in deze serie.

Zoals altijd wil ik graag van u horen. U kunt contact met mij opnemen via mijn website: www.karenkingsbury.com.

Gary Smalley

Herinneringen zijn niet iets wat God licht neemt, en wel met reden. De kern van het christen zijn is ‘onze eerste liefde niet te vergeten’ – onze almachtige Vader – en niet te vergeten waar het in het Evangelie om gaat. Want als we deze twee zaken vergeten, stellen we ons bloot aan de twee meest destructieve krachten die vandaag de dag veel relaties ondermijnen: trots en angst. Deze emoties maken banden van vertrouwen, intimiteit en liefde kapot en ze druisen in tegen al het goede dat God ons schenkt in onze relaties.

Toch zijn er momenten dat we het te druk hebben met andere dingen om erbij stil te staan of te moedeloos om in het verleden te geloven. Hieronder volgt een lijst met zes praktische manieren om het vermogen om ons dingen te herinneren in onze relaties te integreren.

Zes tips om niet te vergeten:

Verlies de belangrijke dingen in het leven niet uit het oog. Hoe ouder we worden, hoe drukker we het krijgen. Is dat niet zo? Ieder jaar groeit onze lijst met rekeningen, uitgaven en plannen. Plan een aantal ‘bezinningsdagen’ in, alleen of met iemand van wie je houdt. Dat kan je man of vrouw zijn, een broer of zus of een kind, en zelfs een vriend of vriendin. Ga een eindje wandelen of rijden, ga ergens rustig koffiedrinken en denk na over de dingen die een noodzakelijke voorwaarde zijn voor een goede relatie. Maak een lijst van hoeveel tijd je iedere dag aan die zaken besteedt.

Verwaarloos het geloof dat je samen deelt niet. Vaak beginnen we een nieuwe relatie met allerlei goede voornemens: samen stille tijd houden, samen naar de kerk gaan en samen Bijbelstudies doen. Denk terug aan het verleden en kijk of je deze dingen echt hebt gedaan met de persoon van wie je houdt. Zo ja, delen jullie je geloof nog steeds op deze manier? God wil dat we onze eerste liefde niet vergeten – zowel in onze relatie met Hem als in onze relatie met elkaar. In beide gevallen is de band die zorgt voor blijvende relaties Jezus Christus Zelf.

Herinner je hoe je relatie is begonnen. Denk terug aan de tijd waarin je relatie is begonnen. Kijk naar foto’s of video’s van jullie eerste tijd samen. Of het nu om een huwelijk gaat of een relatie met een ouder of kind, het blijft belangrijk om regelmatig herinneringen op te halen uit de begintijd van je liefde.

Herinner je wat je leuk vond aan die persoon. Praat er een uur of een middag over en maak een lijst van de karaktereigenschappen, eigenaardigheden en kwaliteiten die je hebben geholpen om een relatie op te bouwen met deze persoon. Misschien zijn deze dingen nog steeds aanwezig. Of misschien zijn de dingen die je zo leuk vond aan hem of haar op de achtergrond geraakt door de dagelijkse beslommeringen enallerlei problemen. Kijk eerlijk naar je eigen situatie. Verwacht je deze dingen nog steeds te zien bij de ander?

Herinner je de mooie momenten die je samen hebt beleefd. Foto’s en plakboeken kunnen deze herinneringen oproepen. Dwing jezelf om terug te denken aan de gelukkige momenten die je samen hebt beleefd. Misschien zijn dit de wandelingen die jij en je vijfjarige zoon of dochter iedere avond samen maakten. Of misschien de tijd waarin jij en je partner verkering kregen. Hoe dan ook, schrijf op hoe jullie twee communiceerden in de tijd waarin jullie relatie het best was. Deze herinneringen kunnen de negatieve gedachten die je nu over dezelfde relatie hebt voor een groot deel vervangen.

Vergeet de lessen niet die je in het verleden hebt geleerd. Als je al heel lang gelovig bent, weet je dat onze problemen van voorbijgaande aard zijn. Jezus heeft ons verteld dat we altijd problemen zullen hebben op deze aarde, maar dat we ons geen zorgen moeten maken: Hij heeft de wereld al overwonnen (zie Joh. 16:33). Als je dit in gedachten blijft houden, zul je je zorgen van vandaag gemakkelijker los kunnen laten. Degene die dit in Zijn grote trouw voor je heeft gedaan, zal je ook door alle relatieproblemen heen helpen waarmee je momenteel worstelt.

Meer dan ooit laat ons zien hoe belangrijk herinneringen zijn als we aan onze relaties willen werken. Ik heb het niet alleen over het huwelijk, maar ook over de speciale band die we met onze kinderen en ouders, onze broers en zussen, of onze vrienden hebben.