12

Alle hotels waren vol, een feestdag blijkbaar. Hij had er twee geprobeerd. In het tweede hotel was de receptioniste zo vriendelijk geweest om rond te bellen. Zelfs alle pensions waren volgeboekt.

Dan maar in de auto slapen. Het weer was niet slecht, een aardige temperatuur voor het voorjaar hoewel het ’s nachts ongetwijfeld zou afkoelen. Maar hij had zijn noodpakket bij zich: een slaapzak en een extra deken. Zijn jas vormde een goed hoofdkussen en onder zijn stoel lag ook nog een fles jenever voor het geval hij niet in slaap kon komen. Hij liep terug naar zijn auto en reed de stad uit, op zoek naar een plek waar hij ongestoord de nacht kon doorbrengen. Een verlaten parkeerplaats zou voldoen. Hij reed een tijdje rond, maar zag nergens een geschikte plek. Het werd ondertussen al behoorlijk donker. Hij draaide de auto om. Een eindje terug had hij een zandweg gezien die het bos in liep. Daar maar eens kijken.

De zandweg had hij snel gevonden. Hij reed het bos een stukje in en parkeerde zijn auto tussen de bomen. Hier zou hij ongetwijfeld een rustige nacht kunnen hebben. Hij haalde zijn

slaapzak achter uit de auto en kroop op de achterbank, benen ingetrokken en op zijn zij. Dit zou wel moeten lukken. Hij was alleen nog niet erg moe. Hij begon wat na te denken, over de zaak, of er echt geen betere aanpak was dan dit. Alles bij elkaar opgeteld sloeg het nergens op wat hij deed. Hier lag hij dan, achter in zijn auto in de Ardennen, om huizen te bekijken. Om zo iets te ontdekken, maar wat? Klonk niet echt als goed doordacht recherchewerk, maar misschien was dit ook wel wat van hem verwacht werd. Een eigen aanpak, niet de gebaande paden, hoewel hij maar al te graag een gebaand pad was opgegaan als hij er één gevonden had.

Toen dacht hij aan Suzanne, en hoe het eigenlijk met haar was. Ze had niet meer gesmsd. Dat kon wel eens op echte problemen duiden. Hij miste haar, in zijn werk maar ook privé, seks dus eigenlijk. Hij voelde een erectie opkomen. Dat was niet heel handig, achter in zijn auto. Hij verdrong de gedachte en dacht er aan hoe lang hij dit werk nog moest doen en of hij daar eigenlijk nog wel zin in had. Hij merkte, een beetje tot zijn eigen verbazing, dat hij er nog veel zin in had. Hoeveel mensen van zijn leeftijd konden zo vrijblijvend rondjes rijden in de Ardennen? Bier drinken, gesprekken voeren en misschien zelfs nog een serie moorden oplossen. Met een glimlach viel hij in slaap.

Hij werd wakker. Een gebonk… het duurde even voor hij wist waar hij was. Het was donker. Een auto, zijn auto en iets dat tegen zijn auto aanbonkte. Hij kwam moeizaam overeind. Spierpijn, vooral in zijn rug. Achterbanken waren nooit heel geweldig als slaapplek. Dat was hij een beetje vergeten.

Het gebonk hield niet op. Iets groots, iets massiefs. Hij probeerde door het achterraampje van zijn auto te kijken maar zag niet veel. Wat donkere schaduwen. Iets bewoog. Hij kroop tussen de stoelen door naar voren. Het gebonk bleef door gaan. Hij keek opnieuw naar buiten en zag twee grote beesten. Everzwijnen! Nee, wilde varkens. Dat leek waarschijnlijker. Everzwijnen kwamen toch niet in de Ardennen voor? Hij wist het eigenlijk niet. Ook als het gewoon wilde varkens waren, konden ze gevaarlijk zijn. Maar hij zat hier waarschijnlijk vrij veilig. Hij kon zich niet herinneren ze ooit van zo dichtbij gezien te hebben. Hij keek wat ze precies deden. Ze zochten voedsel, dat was het. Eén varken probeerde onder zijn auto te komen om daar iets vandaan te halen. Dat zou nooit lukken maar dat wist het varken niet. Dus zou het bonken ook niet ophouden. Jammer van zijn auto. Wat extra deuken, lakschade waarschijnlijk. Maar goed, hij had bewust voor een oude auto gekozen om zich over dat soort dingen geen zorgen te maken. Het gebonk bleef doorgaan. Hij keek op zijn horloge. Half vier in de ochtend. De varkens zouden niet uit zichzelf ophouden. Hij draaide het contact om en deed zijn lichten aan. Het bleef even stil. Toen hoorde hij de varkens wegrennen. Hij startte de auto en reed weg. Verderop zag hij een opnieuw een lege plek in het bos. Hopelijk lag daar geen varkenvoedsel.