45

o ongeveer op het moment dat de 747 van Global Air Cargo van de startbaan van Heathrow opsteeg, stopte de vrachtwagen waarin Hickman meereed op een ander gedeelte van het vliegveld.

'Haal de anderen op, ontdoe je van de vrachtwagens en verdwijn,' zei Hickman tegen de chauffeur die hem bij de terminal voor particuliere vluchten afzette. 'Ik neem wel contact op als ik jullie nodig heb.'

'Succes,' zei de chauffeur, terwijl Hickman uitstapte.

Hickman zwaaide naar de chauffeur en liep naar de ingang van de terminal. De chauffeur reed het parkeerterrein af en pakte de microfoon van zijn radio. 'De baas is weg,' zei hij. 'We zien elkaar op de afgesproken plek.'

Twaalf minuten later kwamen de drie vrachtwagens bijeen op een verlaten fabrieksterrein in het uiterste westen van Londen, waar ze hun vluchtwagen hadden verborgen. Nadat ze uit de cabines waren gestapt, wreven ze met een doek snel alle oppervlakten schoon die ze hadden aangeraakt en stapten in een onopvallende Engelse personenwagen.

De bedoeling was dat ze dwars door het centrum van Londen naar een kustplaats aan Het Kanaal reden, daar de huurauto op een parkeerterrein achterlieten en vervolgens een veerboot naar België namen. En dat verliep vlekkeloos.

'Maak de Oregon klaar voor vertrek,' zei Cabrillo tegen Hanley, terwijl Jones op Heathrow naar de terminal voor privé vluchten reed. 'Zet koers naar de Middellandse Zee en vaar via het Suezkanaal naar de Rode Zee. Ik wil jullie zo dicht mogelijk in de buurt van Saoedi-Arabië hebben.'

Hanley zette de sirene aan. Cabrillo hoorde het loeiende geluid door de telefoon. 'Gunderson is in de lucht,' zei Hanley. 'Het vrachttoestel vliegt richting Parijs.'

'Jones en ik gaan over een paar minuten aan boord van de Challenger 604,' zei Cabrillo. 'Onze mensen in Maidenhead kunnen daar weg. Zeg dat ze naar het amfibievliegtuig gaan, zodat Michaels ze naar de Oregon in Het Kanaal kan brengen.'

'En de fabriek dan?' vroeg Hanley.

'Laat Fleming weten wat we hebben ontdekt,' antwoordde Cabrillo, 'dan kan hij dat overnemen.'

'Dat klinkt alsof we van speelveld wisselen,' merkte Hanley op.

'Het strijdtoneel,' zei Cabrillo, 'heeft zich naar SaoediArabië verplaatst.'

De copiloot van Hickmans Hawker 800XP zat in de terminal te wachten.

'De piloot heeft getankt, alle vluchtvoorbereidingen afgehandeld en de noodzakelijke toestemmingen gekregen,' zei de copiloot, terwijl hij Hickman door de terminal naar buiten leidde. 'We kunnen ieder moment vertrekken.'

De beide mannen liepen over het platform naar het toestel. Drie minuten later taxieden ze naar de noord-zuidbaan en nog eens drie minuten later waren ze in de lucht. Eenmaal boven Het Kanaal opende de piloot de deur van de cabine.

'Als we inderdaad zo snel vliegen als u wilt,' zei hij, 'gaat ons dat heel veel brandstof kosten.'

Hickman glimlachte. 'Geen bezuinigingen,' zei hij, 'het gaat nu om tijdwinst.'

'Zoals u wilt,' zei de piloot, waarna hij de deur weer sloot.

Hickman hoorde het geluid van de motoren aanzwellen en voelde het vliegtuig versnellen. Het vluchtschema van de Hawker voerde hen langs de Frans-Belgische grens richting Zürich in Zwitserland en vandaar over de Alpen en langs de oostkust van Italië naar Griekenland, Kreta en Egypte. Nadat ze vandaar ten slotte de Rode Zee waren overgestoken, zouden ze de volgende ochtend vroeg in de Saoedische hoofdstad Ar-Riaad aankomen.

Meteen nadat Hanley had gebeld, maakten Truitt en de anderen zich op om te vertrekken. Nadat ze alles zorgvuldig hadden gefotografeerd, versperden ze alle deuren en ramen van de fabriek met afzetlint en handgeschreven briefjes met de mededeling vooral niet naar binnen te gaan.

Toen ze daarmee klaar waren, klommen ze weer in de oude vrachtwagen en reden terug naar de rivier en het amfibievliegtuig.

Aan de bosrand sloop een jonge vos behoedzaam uit de beschutting van het struikgewas tevoorschijn. Geuren opsnuivend liep hij langs het laadplatform naar de achterkant van de fabriek. Er walmde een warme lucht vanuit de hal door de openstaande laaddeuren, en met opgeheven snuit voelde hij de warmte. Stapje voor stapje kwam hij dichterbij en bleef in de opening van de middelste deur staan.

Toen hij de kust veilig achtte, liep hij naar binnen.

Opgegroeid in de omgeving van mensen, wist hij dat hun aanwezigheid veelal met voedsel gepaard ging.

Menselijke geuren opsnuivend ging hij op zoek naar etensresten. Hij stapte in een vreemde zwarte smurrie die aan zijn poten bleef kleven. Terwijl hij doorliep, nam hij door de plakkerige stof sporen van het virus in zich op.

Plotseling sloeg de luchtverversingsinstallatie aan. Hij schrok van het kabaal en rende terug naar de openstaande deuren. Omdat er verder niets gebeurde, besloot hij te wachten en ging liggen. Vervolgens tilde hij een voorpoot op om de zwarte smurrie eraf te likken.

Een paar minuten later begon zijn lichaam te schokken. In zijn ogen knapten adertjes, het bloed vertroebelde zijn blik en het kwijl liep uit zijn bek. Stuiptrekkend alsof hij elektrische schokken kreeg, probeerde hij overeind te komen om weg te lopen. Maar zijn poten zakten onder hem weg en er borrelde wit schuim om zijn bek.

Zo stierf de vos een snelle dood.

Het geluid van de loeiende sirene drong tot in de verste uithoeken van de Oregon door.

De teamleden holden naar hun post en op het schip heerste een en al bedrijvigheid. 'De trossen zijn los,' meldde Stone.

'We kunnen vertrekken,' gaf Hanley via de intercom aan de brug door.

De Oregon draaide weg van de kade en voerde de snelheid geleidelijk op.

'Is de koers uitgezet?' vroeg Hanley aan Stone.

'Daar ben ik net mee klaar,' antwoordde Stone, terwijl hij op de grote monitor aan de muur wees.

Daarop was een enorme kaart van Europa en Afrika te zien waarop de route met een rode lijn was aangegeven. Bij diverse punten op de lijn stond de tijd vermeld.

'Wanneer zijn we op z'n vroegst in de Rode Zee?' vroeg Hanley.

'Op vier januari om een uur of elf 's morgens,' antwoordde Stone.

'Coördineer het afzetten van onze mensen door Michaels met het watervliegtuig en laat Adams terug aan boord komen,' zei Hanley. 'En maak een schema voor de wachtdiensten gedurende de reis.'

'Doe ik,' zei Stone.

Daarna pakte Hanley de telefoon.

Na enig aandringen met het argument dat een lading bidkleedjes die volgens de papieren uit Frankrijk afkomstig was de ene partij voordeel zou brengen en de andere juist niet, kreeg de 747 van Global Air Cargo al vrij snel toestemming om te landen. Nadat ze nog geen uur aan de grond hadden gestaan, was de lading van nieuwe labels voorzien en het toestel weer in de lucht.

Gunderson en het team aan boord van de Gulfstream hadden niet zoveel geluk. Zodra ze waren geland, kwam de Franse douane aan boord. Hickman had een lijst opgevraagd van alle privévliegtuigen die op de dag van de inbraak in zijn penthouse van McCarran Airport bij Las Vegas waren opgestegen. Vervolgens was het slechts een kwestie van het doorzoeken van vluchtschema's om het vliegtuig te vinden dat daarna naar Engeland was doorgevlogen.

De Gulfstream was het enige toestel waarbij dat het geval was.

Daarop tipte Hickman Interpol via een anoniem telefoontje dat het bewuste toestel drugs vervoerde. Pas na twee volle dagen en eindeloos heen en weer bellen slaagde Hanley erin zijn mensen vrij te krijgen. De Fransen konden heel lastig zijn als je met hen te maken kreeg.

Cabrillo had meer geluk. De Challenger 604 met hem en Jones aan boord steeg nog geen halfuur na het vertrek van Hickman van Heathrow op. De piloot zette meteen koers naar Ar-Riaad. Met een snelheid van 880 kilometer per uur raasde het op een hoogte van ruim elf kilometer door de lucht.

Met een halfuur voorsprong vloog Hickmans Hawker 800XP met een snelheid van 825 kilometer per uur inmiddels boven Frankrijk. De snellere Challenger met Cabrillo en Jones zou eerder in Ar-Riaad moeten zijn, maar dat was niet het geval. Hickman kende zijn bestemming allang van tevoren, maar voor Cabrillo gold dat niet.

Over het algemeen is het verkrijgen van een inreisvisum voor Saoedi-Arabië niet eenvoudig. De procedure is tijdrovend en bureaucratisch. Toerisme wordt niet alleen ontmoedigd, maar is bij de wet verboden. Diverse ondernemingen van Hickman deden zaken met het koninkrijk en hij was bij de autoriteiten bekend. Zijn aanvraag voor een bezoekersvisum nam slechts enkele uren in beslag.

Dat lag bij Cabrillo heel anders.

Op de ochtend van 1 januari werd Saud Al-Sheik al vroeg gewekt door de computer in zijn werkkamer, die met piepjes aangaf dat er e-mail was binnengekomen. De fabriek in Engeland meldde dat de partij bidkleedjes waar hij op wachtte in Parijs door de douane was uitgeklaard en nu in een 747 naar Ar-Riaad onderweg was.

Zodra ze in de luchtvrachtterminal van Ar-Riaad waren afgeleverd, moesten ze met vrachtwagens dwars door SaoediArabië naar Mekka worden vervoerd. Daar zouden de containers worden geopend om de kleedjes met pesticiden te impregneren, waarna ze een dag lang werden gelucht alvorens ze naar het stadion werden gebracht.

Al-Sheik keek op het klembord op zijn bureau. Omdat het exacte tijdstip van aankomst van de kleedjes steeds onbekend was geweest, had hij alle beschikbare vrachtwagens voor andere klussen ingezet. De kleedjes konden op z'n vroegst pas op 7 januari worden vervoerd. Hij kon regelen dat ze op de achtste werden geïmpregneerd en dan konden ze nog een aantal uren in de openlucht hangen, voordat ze op de negende naar hun bestemming werden gebracht.

Zo had hij altijd nog vierentwintig uur speling voor het officiële begin van de hadj. Het was krap, maar wat moest hij anders? Er waren nog duizenden dingen te doen en de tijd liet hem in de steek.

Het zou allemaal wel goed komen, dacht hij, terwijl hij opstond en terugliep naar zijn bed; op de een of andere manier kwam het altijd goed. Inshallah, als God het wilde. Terug in bed maalden er duizenden gedachten door zijn hoofd. Hij besefte dat er van slapen nu toch niets meer zou komen, waarna hij uit bed ging en naar de keuken liep om thee te zetten.

De Challenger 604 vloog boven de Middellandse Zee toen de piloot de deur opende en de cabine in keek.

'Chef,' zei hij, 'de Saoedi's weigeren ons toe te laten zolang we niet de juiste papieren hebben. We moeten nu besluiten wat we doen.'

Cabrillo moest hier even over nadenken. 'Wijk maar uit naar Qatar,' zei hij. 'Ik zal zo meteen de vertegenwoordiger van de emir bellen. Maak je geen zorgen, hij willigt ons verzoek wel in.'

'Goed, Qatar dan,' zei de piloot, waarna hij de deur weer sloot.

Kort na zonsopgang bereikte Hickmans Hawker na de oversteek van de Rode Zee het vasteland van Saoedi-Arabië en vloog over de woestijn naar Ar-Riaad. Na een zachte landing taxiede de piloot de privéjet naar de aankomsthal.

'Voltanken en weer gereedmaken voor vertrek,' zei Hickman.

Zodra de deur openging, stapte hij naar buiten, liep het trapje af en zette met de ingepakte meteoriet in zijn armen voet op Saoedische bodem.

'Dus dit is het land dat ik naar de klote ga helpen,' fluisterde hij, terwijl hij om zich heen keek naar de kale heuvels rond het vliegveld, 'het hart van de islam.'

Met een gemeen glimlachje spuugde hij op de grond.

Vervolgens liep hij naar een limousine die klaarstond om hem naar het hotel te brengen.

Hickman lag al lang en breed in zijn hotelbed toen de Challenger, na met een wijde boog over de Indische Oceaan en de Straat van Ormoez te zijn gevlogen, eindelijk boven de Perzische Golf Qatar naderde. De emir ontving hen met open armen. Zijn vertegenwoordiger had binnen de kortste keren alle toelatingsformaliteiten voor hen geregeld en een hele vleugel met hotelkamers voor Cabrillo en zijn team gereserveerd. Er werd afgesproken dat Cabrillo de emir nog diezelfde dag rond het middaguur zou ontmoeten. In de tussentijd zou hij nog een paar uur kunnen slapen. Daarna kon hij de hele kwestie persoonlijk met de emir bespreken.

De piloot opende de deur weer en riep: 'We hebben toestemming om te landen.'

Cabrillo keek door het raam naar het azuurblauwe water van de Perzische Golf. Hij zag vreedzaam dobberende dhows, merkwaardig gevormde boten die zowel door vissers als voor vrachtvervoer werden gebruikt. In het noorden zag Cabrillo nog net de vage contouren van een mammoettanker. Met de reusachtige schroeven trok de tanker een vele kilometers lang spoor door de verder kalme zee.

Cabrillo hoorde de motoren van de Challenger afremmen. De landing werd ingezet.