3

Ze vormt nu geen prettige aanblik. Haar huid is niet langer smetteloos, maar lijkt meer op gescheurde zijde. Bloed vormt een plas rond haar hoofd, bijna zwart in het vage licht vanuit de kofferbak.

Ik kijk om me heen op de parkeerplaats. We zijn alleen, een paar meter van de rivier de Schuylkill. Water klotst tegen de steiger in het eeuwige metrum van de stad.

Ik pak het geld en steek het in de opgevouwen krant. Dan gooi ik de krant op het meisje in de kofferbak, voordat ik het deksel dichtsla. Arme Marion.

Ze was echt mooi. Ze had een zekere sproetige charme, die me deed denken aan Tuesday Weid in High Time.

Voordat we het motel verlieten heb ik de kamer schoongemaakt, de kwitantie verscheurd en door de wc gespoeld. Er was geen dweil, geen emmer. Als je het simpel houdt, moet je je behelpen.

Ze kijkt naar me op. Haar ogen zijn niet meer blauw. Misschien was ze knap, misschien zelfs een schoonheid naar de maatstaven van sommige mensen, maar ze was zeker geen Angel.

De zaallichten doven, het scherm komt tot leven. De komende weken zal de stad Philadelphia veel van me horen. ze zullen zeggen dat ik een psychopaat ben, een gek, een boosaardige kracht uit het diepst van de hel. Terwijl er steeds meer doden vallen en de rivieren zich rood kleuren, zal ik vernietigende recensies krijgen.

Geloof er geen woord van.

Ik zou nog geen vlieg kwaad doen.