19

•

De pers

‘Lees dit maar.’

De krant werd voor haar neergesmeten op Adelino’s bureau. Ze rook de zurige scherpe lucht van de drukinkt. Adelino draaide zich om en liep naar het raam, worstelend met een emotie die ze niet helemaal kon duiden. Zou het woede zijn? Misschien had de drukker de advertenties verprutst of een woord verkeerd gespeld. De alarmbellen begonnen pas bij haar te rinkelen toen ze Vittoria Minotto’s naam en foto op de omslag van de dubbelgevouwen krant zag staan.

Het interview met mij? Nee, veel erger.

De door pech achtervolgde vetraio Adelino Della Vigna heeft een gigantische vergissing begaan door op het verkeerde paard te wedden voor zijn opvallende advertentiecampagne. In een poging het glaswerk van zijn noodlijdende Fonderia Della Vigna op Murano te slijten, heeft hij onlangs de Manin-lijn geïntroduceerd, een exclusieve reeks oud en modern glaswerk. Het was de bedoeling dat de reeks aan de man zou worden gebracht door het exploiteren van de naam van de beroemde vetraio Corrado Manin, ook wel bekend als Corradino, en zijn decoratieve nazaat Leonora Manin, die onlangs de eerste maestra vetraia van het eiland is geworden. Onze lezers herinneren zich ongetwijfeld de opvallende advertenties van enkele dagen geleden met de twee Manins in deze en andere kranten, en we zijn overstelpt met de posters die de muren van onze schitterende stad tooien. Maar toen konden we nog niet bevroeden wat deze krant ondertussen heeft ontdekt, met de hulp van een van de meesterglasblazers van de fonderia, Roberto Del Piero.

Leonora verstijfde.

Roberto.

Trillend las ze verder, waarbij haar zwetende vingertoppen de letters vervaagden.

‘Het is één grote grap,’ zegt signor Del Piero. ‘Corrado Manin was inderdaad meesterglasblazer, maar hij heeft ook de Republiek en zijn ambacht verraden. Hij werd door Franse spionnen benaderd en is naar Parijs gegaan en heeft onze geheimen verraden aan de Fransen, die in die tijd onze grootste handelsrivalen waren. Corradino heeft persoonlijk het Venetiaanse glasmonopolie om zeep geholpen. Je zou erom kunnen lachen, ware het niet dat deze kwestie mijn eigen familie noodlottig is geworden. Mijn eigen voorouder Giacomo Del Piero is altijd Corradino’s beste vriend en mentor geweest, en niettemin heeft Corradino hem verraden en heeft hij zijn dood op zijn geweten. Hij is een moordenaar, geen maestro.’

Die pakkende alliteratie was de redacteur duidelijk opgevallen, want de woorden ‘Moordenaar geen maestro’ vormden de onderkop van het artikel. Leonora slikte en las verder:

De grieven van signor Del Piero dateren zowel van nu als van toen. ‘Ik heb Della Vigna met de geschiedenis van mijn eigen familie benaderd. Giacomo was Corradino’s mentor, hij heeft hem alles geleerd. Bovendien hebben er sinds die tijd altijd Del Piero’s in de fonderia gewerkt. Ik heb hem aangeboden een lijn van glaswerk met míjn familienaam te introduceren, maar hij heeft me gewoon afgepoeierd. Blijkbaar gaf hij de voorkeur aan deze nitwit die pas een paar maanden in Venetië woont.’ Signor Del Piero heeft geen hoge pet op van signorina Manins talenten. ‘Ze kan een beetje glasblazen maar in feite is ze gewoon een Engels meisje zonder talent maar wel met een grote bos blond haar.’ Het is dan ook bijzonder moeilijk te verkroppen dat de rol van deze familie na honderden jaren dienstbaarheid aan de glasindustrie, lijkt te zijn uitgespeeld. ‘Ik heb geprobeerd Adelino de waarheid voor te houden maar in reactie daarop heeft hij mij ontslagen. Hij geeft de voorkeur aan zijn waardeloze pin-up omdat hij haar voor zijn reclamecampagne nodig heeft.’

We willen hier nadrukkelijk opmerken dat deze krant er geen gewoonte van maakt de wraakzuchtige kritiek te publiceren van mensen die zich ten onrechte ontslagen voelen. Uit wat historici een ‘zeer betrouwbare bron’ zouden noemen, hebben wij de beschikking gekregen over de feitelijke bewijzen van het verraad van Corrado Manin.

Deze onthullingen zullen ongetwijfeld pijnlijk worden voor signor Della Vigna, die klanten probeerde te lokken met slogans als: ‘Het glas waarop de Republiek is gebouwd.’ Dat soort teksten zal deze ochtend wel in zijn oren nagalmen en dat verklaart misschien waarom hij tot dusver heeft geweigerd om te reageren. Het valt te verwachten dat de campagne zal worden stopgezet.

‘Is dat waar? Zet je de campagne stop?’

Adelino draaide zich om. ‘Wat moet ik anders?’ Hij pakte de krant uit haar handen en draaide de dubbelgevouwen pagina om. De kop in vette zwarte drukletters staarde haar aan: VERRAAD OP MURANO Daarnaast stond het portret van de tienjarige, onschuldige Corradino en zijzelf, in haar hemd en jeans bij de glasoven.

Plotseling kwam er in de maalstroom van haar gedachten één bovendrijven die haar hele lijf volledig in beslag nam:

Ik word misselijk.

Ze stormde de kamer uit en de fonderia door, naar het kanaal waarin ze machteloos overgaf. Hoe kon ze weten dat Corradino vier eeuwen geleden precies hetzelfde had gedaan, in de nacht voordat hij een verrader werd?