Dimitri Verhulst

Godverdomse dagen op een godverdomse bol

Johan Vandevelde

Graancirkels

Voor stadsjongen Timo dreigt het een rotvakantie te worden. Wat valt er immers te beleven bij je oom en tante op de boerderij? Tenminste dat denkt hij, tot zijn neef Jonathan hem de graancirkels toont. Zijn ze het werk van grappenmakers of is er echt een bezoeker uit het heelal geland? Timo's rotvakantie verandert op slag in een spannend avontuur.

Jaques Vriens

Groep zeven slaat terug

De meester van groep zeven is ziek. De vervanger kan de klas niet aan, en er wordt volop geruzied en gepest. Een paar kinderen proberen er iets aan te doen, maar dat lukt niet erg. Bij toeval ontdekt Dagmar dat er bij Sarah thuis rare dingen gebeuren, maar ze moet beloven haar mond te houden. Op een dag loopt het zo uit de hand, dat Dagmar haar belofte verbreekt. En dan komt groep zeven eensgezind in actie. Want dat hun klasgenootje mishandeld wordt, dat pikken ze niet! Met illustraties van Annet Schaap www.unieboekspectrum.nl www.jacquesvriens.nl NUR 283 Van Holkema & Warendorf maakt deel uit van Uitgeverij Unieboek | Het Spectrum bv, Houten - Antwerpen

Jacques Vriens

Ha/Bah naar school

Hans Vervoort

Heden mosselen, morgen gij

"Misschien wel de mooiste Nederlandse titel van na de oorlog" schreef Ben Haveman in de Volkskrant van 30 juli 1999, bij het overlijden van uitgever Thomas Rap. Het is een bundel verhalen, die merendeels eerder gepubliceerd waren in Propria Cures, de Nieuwe Linie of Vrij Nederland. "Er moet nog iets langers bij", zei Thomas Rap. Met het gezin op vakantie tikte Hans Vervoort in de doucheruimte van het gehuurde zomerhuisje zijn eerste lange verhaal: Kogels en bananen.

Anita Verkerk

Heimwee naar Lanzarote

Beschrijving Sinds haar prille jeugd vliegt Marina van Houten (29) in januari met haar ouders naar het Canarische eilandje Lanzarote om te genieten van zon, zee en strand. Dan krijgen haar ouders een ernstig ongeluk en het is voorgoed gedaan met de heerlijke vakanties. De jaren gaan voorbij, maar Marina kan het paradijselijke eilandje niet vergeten en elke winter heeft ze last van vreselijke heimwee. Als ze onverwacht zwaar in de problemen raakt, wordt haar heimwee zo sterk, dat Marina nog maar één uitweg ziet: zij gaat terug naar Lanzarote. Daar ontdekt Marina dat ze een hele speciale gave met honden heeft... Heimwee naar Lanzarote is een heerlijke (ont)spannende liefdesroman uit de succesvolle serie Ellessy Relax, die zich afspeelt op het paradijselijke eilandje Lanzarote waar het altijd lente is. Recensie(s) NBD|Biblion recensie Marina (29) ontvlucht, na de ontdekking van haar zwangerschap, haar boze vriend en saaie werkkring, en vertrekt naar Lanzarote. Het Canarische eiland kent ze via haar -overleden- ouders. In plaats van rust vindt ze, bij een tante met hotel, werk in overvloed. Ze raakt betrokken bij de talloze zwerfhonden op het eiland, wat het romantische verhaal de nodige spanning geeft. Daarnaast spelen afpersing en machtsstrijd een rol. In die verhaallijn ontwikkelt Marina zich tot een zelfstandige vrouw, die afstand neemt van haar vriend en zelf een liefdevolle toekomst opbouwt. De populaire auteur publiceerde sinds 1991 talloze romans, chick-lits, korte verhalen, columns en kinderverhalen, ook buiten Nederland. Dit liefdesverhaal met fijne spanningsboog is bestemd voor vrouwen die even lekker willen ontspannen. Paperback, normale druk. (NBD|Biblion recensie, M. Willard)

Angelo Vergeer

Hein

Als de dertienjarige Hein op een dag uit school komt, zit zijn moeder dood op de bank. Na de schrik en de paniek dringt al snel de keiharde werkelijkheid tot hem door. Niet alleen is hij zijn moeder kwijt; ook zijn vertrouwde wereldje van school, de buurt en zijn vrienden zal nooit meer hetzelfde zijn. Hein heeft geen contact met zijn vader en hij beseft dat zijn hond naar het asiel moet en hijzelf naar een weeshuis zal worden gestuurd. Ten einde raad besluit hij gewoon verder te leven, alsof er niets is gebeurd. Alsof zijn moeder nog leeft. Maar waar laat hij haar?
Dit is de derde, spannende jeugdroman van Angelo Vergeer. Het boek, gebaseerd op een waargebeurd verhaal, gaat over volwassen worden, liefde en jezelf leren kennen. Hein is allesbehalve een macaber boek, maar het ontroerende relaas van een jongen die geen afscheid van zijn moeder wil nemen.

Anita Verkerk

Heisa in Venetie

Beschrijving Drie mooie vrouwen, co-pilote Rozemarijn Veninga, kunsthistorica Iris Martens en journaliste Lianne van de Bor genieten volop van hun werk, maar dromen zoals elke vrouw ook van liefde en romantiek. In een zonovergoten Venetië ontmoeten ze niet alleen elkaar, maar ook drie knappe mannen: docent aardrijkskunde Michael en de piloten Wouter en Frank. Met hun zessen hebben ze de tijd van hun leven! Maar blijven het dromen, of worden de dromen waar? Recensie(s) NBD|Biblion recensie Journaliste Lianne is een zelfbewuste jonge vrouw, maar ook op zoek naar een relatie. Deze vindt zij tijdens een verblijf in Venetie na enkele teleurstellingen. Ook co-pilote Rozemarijn en kunsthistorica Iris zijn in Venetie. De drie jonge vrouwen ontmoeten elkaar daar op de camping en beleven samen een hectische tijd. Een van de nevenintriges is de kidnap van een jongetje. Rooskleurig, wensvervullend verhaal met jonge, mooie mensen in boeiende beroepen. Geen expliciete liefdesscenes. Evenals 'Twee is teveel'* uitgegeven in een nieuwe reeks 'Romantisch, charmant en vol humor'. Makkelijk leesbare, oncontroversiele vakantieroman, vooral geschikt voor jonge vrouwen. Volle bladspiegel, normale druk. (Biblion recensie, M. van Wersch-de Heus)

Edwin De Vries

Hélena

Bram Vermeulen

Help, ik ben blank geworden

Simone Van Der Vlugt

Herfstlied

Als journaliste voor de cultuurpagina van het Leidsch Dagblad heeft Nadine het prima naar haar zin, maar eigenlijk zou ze het liefst schrijfster worden. Net als ze erin slaagt een uitgever voor haar werk te interesseren, wordt Leiden opgeschrikt door de moord op een jonge vrouw. Samen met haar collega's zit Nadine boven op het nieuws, waar ze steeds meer bij betrokken raakt. In haar privéleven loopt veel mis en als de vermoorde vrouw uiterlijk een sterke gelijkenis met Nadine blijkt te vertonen, kan ze de gebeurtenissen niet meer als toeval afdoen en beseft ze dat zij en haar zestienjarige dochter Mariëlle gevaar lopen... Vooral als de moordenaar meer slachtoffers maakt, die op de een of andere manier allemaal in Nadine's omgeving verkeren. Simone van der Vlugt is een van Nederlands grootste thrillerschrijfsters. De reünie werd door Crimezone als beste thrillerdebuut van 2004 uitgeroepen en genomineerd voor de NS Publieksprijs 2005. Daarna verschenen de al even succesvolle titels Schaduwzuster en Het laatste offer, dat genomineerd werd voor de NS Publieksprijs 2007. In het voorjaar van 2008 stond Blauw water wekenlang op nummer een van de bestsellerlijsten. Ook in Duitsland zijn haar boeken razend populair, van De reünie werden in Duitsland ondertussen meer dan 100.000 exemplaren verkocht.

Gérard De Villiers

Het Arabische verbond

Simone Van Der Vlugt

Het bosgraf

J J Voskuil

Het Bureau 1 Meneer Beerta

Meneer Beerta is het eerste del van Het Bureau, een roman in zeven delen, die de menselijke verhoudingen op en rondom een wetenschappelijk instituut tussen de jaren 1957 en 1987 tot onderwerp heeft.



Recensie(s)
NBD|Biblion recensie

De auteur van 'Bij nader inzien' (1963) verraste in 1996, na 33 jaar, met het eerste deel van een zevendelige cyclus die de omvangrijkste roman uit de Nederlandse literatuur zou worden. Het is opnieuw een sterk autobiografisch relaas, ditmaal over de menselijke verhoudingen op en rondom een wetenschappelijk instituut, gewijd aan folkloristisch en dialectisch onderzoek, in de jaren 1957-1987 (gemodelleerd naar het P.J. Meertens-instituut, waar Voskuil lange tijd werkzaam was). Dit eerste deel beslaat de periode 1957-1965, waarin 'Meneer Beerta' als directeur het instituut leidde. Het is compositorisch een stuk strakker dan het debuut, schrijnend precies en vol kostelijke droge humor geschreven. Het is ook een kroniek van die tijd, met opnieuw een hoofdrol voor de stad Amsterdam. Reeds bekende personen als echtgenote Nicolien en Frans Veen (Bert Weijde) keren uitgebreid terug. Bevat een personenregister. Paperbackeditie; kleine druk.

(Biblion recensie, Redactie)
(source: Bol.com)

J J Voskuil

Het Bureau 2 Vuile Handen

Hoe gaan mensen die dag in dag uit moeten samenwerken op een bureau of kantoor met elkaar om? Het Bureau, een roman in zeven delen die zich afspeelt tussen 1957 en 1987, stelt én beantwoordt die veelomvattende vraag.

Dit tweede deel, Vuile handen, beschrijft de jaren tussen 1965 en 1973.



Recensie(s)
NBD|Biblion recensie

Tweede, eventueel zelfstandig te lezen, deel van de zevendelige roman. Dit vervolg op 'Meneer Beerta' beslaat de periode 1965-1972, de tijd van het Bouwvakkersoproer, de Maagdenhuisbezetting en de Vietnam-demonstraties. Nadat Maarten Koning de gelegenheid voorbij heeft laten gaan om directeur Beerta op het wetenschappelijk instituut op te volgen, moet hij zich voegen naar het veel minder soepele regime van Jaap Balk. De gepensioneerde, nog stug doorwerkende Beerta bezorgt hem een aantal functies en werkzaamheden waar hij behoorlijk mee in zijn maag zit en waarvoor hij zelfs bijna ontslag neemt. Voorts verhuist het instituut en verruilt Maarten zijn Jordaanwoninkje voor een grachtenappartement. De 150 episoden hebben dezelfde superieure kwaliteit als het voorgaande werk. Opnieuw worden de gortdroge alledaagse kantoorperikelen dodelijk effectief tot schrijnende humor omgetoverd. Bevat personenregister. Paperbackeditie; kleine druk.

(Biblion recensie, Redactie)
(source: Bol.com)

J J Voskuil

Het Bureau 3 Plankton

Hoe gaan mensen die dag in dag uit met elkaar om? In Het Bureau, een roman in zeven delen die zich afspeelt tussen 1957 en 1987, stelt èn beantwoordt J.J. Voskuil die veelomvattende vraag. Hij bedt zijn verhaal in een veelvoud van kleinere voorvallen in, die ogenschijnlijk een onontwarbare chaos, maar in feite een strak gestructureerd geheel vormen, die de lezer vanaf het begin dwingend voortstuwen naar het einde. In dit derde deel, Plankton, neemt de druk op Maarten Koning om zijn proefschrift te schrijven toe, zoals ook van hem en zijn afdeling verlangd wordt om meer in de openbaarheid te treden, twee zaken waarvoor hij allergisch is. In weerwil van de bezuinigingsmaatregelen die volgen op de oliecrisis van 1974 breidt de bezetting van het Bureau zich steeds uit en wordt de koffieruimte steeds meer een ontmoetingsplaats. Met pijn en moeite komt Maarten tot het inzicht dat het werk op het Bureau het grootste deel van zijn leven vult en dat er onherroepelijk een grootste deel van zijn
(source: Bol.com)

J J Voskuil

Het Bureau 4 Het a P Beerta Instituut

In zijn ruim 5000 bladzijden tellende roman Het Bureau - voor zover bekend de omvangrijkste roman ter wereld - stelt en beantwoordt J.J. Voskuil de simpele maar veelomvattende vraag hoe mensen die met elkaar moeten samenwerken met elkaar omgaan:



Recensie(s)
NBD|Biblion recensie

Deze vierde roman uit de uiteindelijk zeven delen tellende serie 'Het Bureau' is met bijna 1000 blz. de omvangrijkste. Door de uitgever betiteld als 'scharnierroman'. Hij bestrijkt de periode 1972-1979. Grootste verrassing is dat we toch geen afscheid van de door een beroerte getroffen Beerta hoeven te nemen. Het deel eindigt zelfs op zijn 80ste verjaardag, als het instituut ter ere hiervan zijn naam gaat dragen. Maarten moet een nieuw tijdschrift op poten zetten, krijgt groeiende problemen met Ad en Bart en het bureau wordt zelfs met opheffing bedreigd. Maarten gaat zowaar steeds meer in zijn lot berusten. 'Het zijn de virtuoos getimede herhalingen (...) die het tot een onweerstaanbaar boek maken' (Pieter Steinz, NRC). De delen 2 en 3 werden met de F. Bordewijkprijs bekroond. Paperbackeditie; kleine druk.

(Biblion recensie, Redactie)
(source: Bol.com)

J J Voskuil

Het Bureau 5 en Ook Weemoedigheid

En ook weemoedigheid, deel vijf van Het Bureau, omspant de jaren 1979-1982. Terwijl hoofdpersoon Maarten Koning in zijn vak steeds meer aanzien krijgt, ziet hij de bestuurlijke problemen op het wetenschappelijk Bureau waar hij werkt alleen maar groeien. Bezuinigingspogingen leiden tot toenemende bureaucratisering en centralisering, die de schijn moeten wekken dat er doelmatig en op hoog niveau wordt gewerkt. Intussen dwingt de Vakbeweging een systeem van periodieke beoordeling af, die de bedoeling hebben eventuele ontslagprocedures te vertragen. Onder deze druk moet Maarten oplossingen vinden voor de doelmatige besteding van de steeds schaarser wordende financiele middelen. Met zijn radicale voorstellen maakt hij zich niet geliefd bij de andere afdelingen op het Bureau. De eisen die hij aan de kwaliteit van de productie stelt, verdiepen ook de scheuren binnen zijn eigen afdeling, doordat een aantal van zijn mensen hem niet wil of kan volgen. Maar hij moet impopulaire beslissingen nemen, wil hij de afdeling door de bezuinigingsslag loodsen.

Dat hij in deze machtsstrijd het hoofd boven water weet te houden, komt vooral doordat zijn jaren geteld zijn, wat zich met de pensionering van oudere collega"s al aankondigt. Ironisch genoeg vervult hem dat, als hij zich daarvan voor het eerst bewust wordt, met weemoed.
(source: Bol.com)

J J Voskuil

Het Bureau 6 Afgang

In Afgang, deel zes van Het Bureau dat de periode 1982-1987 bestrijkt, ontladen de opgehoopte spanningen zich op alle niveaus. Als hoofd van zijn afdeling op het A.P. Beerta-Instituut stuit hoofdpersoon Maarten Koning op lijdelijk en openlijk verzet tegen het door hem gevoerde beleid. Dit leidt met een aantal medewerkers tot een definitieve breuk. Hij voelt zich mislukt als afdelingshoofd en trekt zich steeds meer terug in zijn andere taken. De verhouding met zijn vrouw Nicolien lijdt daaronder. In die zelfde tijd wordt zij geconfronteerd met de ziekte en dood van haar moeder, en korte tijd later met die van hun vriend Frans Veen, de enige die in haar ogen een fatsoenlijk leven heeft geleid. Dat verhoogt haar gevoel alleen te zijn en ze verwijt Maarten dat hij daar te weinig begrip voor heeft.

Een lastig probleem voor Maarten is de vervanging van directeur Balk, die halverwege dit deel vervroegd uittreedt. Zijn vertrek veroorzaakt een machtsstrijd, die zich aanvankelijk tegen Maarten richt omdat hij de beste papieren lijkt te hebben om Balk op te volgen. Plotseling echter doorkruist het Hoofdbureau alle intriges met de benoeming van een directeur die vooral lijkt te worden aangesteld om harde sanering door te voeren. Tegelijkertijd wordt de Wetenschapscommissie vervangen door een college waarvan verwacht mag worden dat ze de nieuwe directeur in die taak zal steunen. Maartens taak is het dan om de orde op het Bureau te herstellen en de nieuwkomer in te werken. Hij slaagt daarin, maar niet zonder problemen. Ten slotte neemt hij met een bezwaard hart maar zonder spijt ook zelf afscheid.

Recensie(s)
NBD|Biblion recensie

Het is eind 1982. Het slot van de loopbaan van Maarten Koning op de afdeling Volkscultuur van het Bureau komt in zicht. Er zijn weer allerhande perikelen, waarvan de meeste te maken hebben met de moeizame onderlinge verstandhoudingen. Een eendaags reisje naar Münster waar van gedachten wordt gewisseld met leden van een Duits zusterinstituut verloopt onverhoopt zonder al te grote complicaties. Weer terug begint Maarten aan het schrijven van het 'Jaarverslag van de afdeling Volkscultuur over 1982'. Zijn eerste zin luidt veelbetekenend: "Tot onze ontsteltenis maakte Ed Res op 16 september een eind aan zijn leven." Op de volgende dagen vragen andere werkzaamheden zijn aandacht, maar hij voelt zich beroerd en kan zich niet concentreren. Hij gaat ziek naar huis en kruipt onder de wol. Als de koorts na een week nog niet is gezakt, wordt de huisarts erbij gehaald. Die verwijst hem door naar een specialist. De diagnose luidt: longontsteking en pleuritis. Voorlopig is Maarten uit de running. Zo begint deel 6 van Voskuils bekende 'kantoorcyclus' waarvoor men wel even de tijd moet nemen. Na deel 7 (verschijnt in oktober) valt definitief het doek. Het zal veel mensen spijten. Kleine druk.
(Biblion recensie, Redactie)
(source: Bol.com)

J J Voskuil

Het Bureau 7 De Dood Van Maarten Koning

In dit laatste deel van Het Bureau ziet Maarten Koning zich al op de eerste dag na zijn afscheid gesteld voor de vraag wat hij met zijn leven moet aanvangen. Hij begint met kleine klusjes in huis, merkt dat hij daarbij Nicolien in de weg loopt die het ontwend is om de hele dag met zijn tweeen te zijn, loopt een blokje om, pakt de fiets en gaat een keer bij het Bureau langs om de drukproeven terug te brengen van het Bulletin, waarvoor hij tot het eind van het jaar nog de verantwoordelijkheid heeft. Geleidelijk vindt hij een evenwicht, waarin gevoelens van onbestemdheid afgewisseld worden door die van gelukzaligheid en vrijheid. Af en toe bezoekt hij het Bureau, waar hij plaatsneemt aan het bureau van Beerta, op de zolderkamer die men hem als een pied á  terre gelaten heeft om het werk af te ronden voor de commissies waarvan hij nog deel uitmaakt zolang zijn opvolger niet is aangewezen en ingewerkt.

Als die opvolger eenmaal is aangetreden, sluipt gaandeweg een gevoel van vervreemding binnen. Het gedrag van zijn vroegere medewerkers begint geleidelijk te veranderen. En als op een dag zijn zolderkamer ontruimd blijkt te zijn, ontwikkelen de gebeurtenissen, die leiden tot het onthutsende slot, waarop de titel van dit deel de lezer al enigszins heeft voorbereid, zich snel.

Recensie(s)
NBD|Biblion recensie

'Het Bureau lijkt mij een meesterwerk dat alleen in Holland begrepen kan worden' schrijft Max Pam aan het slot van zijn bespreking van deel 7 in HP/De Tijd. Maar ook in Holland wordt het kennelijk niet door iedereen begrepen, want al is de schare trouwe lezers groot, er zijn ook mensen die niets van dit 'boekhoudersproza' (Ingrid Hoogervorst) moeten hebben. De liefhebbers komen in dit laatste deel, dat aanmerkelijk dunner is dan voorgaande, volop aan hun trekken. Hoofdpersoon Maarten Koning is gepensioneerd, maar komt zo nu en dan nog wel eens op Het Bureau. Hij merkt echter dat de mensen voor wie hij zich jarenlang heeft ingezet en met wie hij zich op de een of andere wijze toch verbonden achtte, hem in feite hebben laten vallen op het moment van zijn vertrek. De nieuw aangestelde portier weet niet eens wie hij is. Het is een beeld van de totale zinloosheid van het bestaan dat gestalte wordt gegeven. Dood gaat Koning niet in letterlijke zin (al droomt hij wel van zijn eigen begrafenis), maar zijn leven heeft geen betekenis meer, zo het die al ooit heeft gehad.
(Biblion recensie, Redactie)
(source: Bol.com)