Broze stad (1985), Schimmen (1986) en De gesloten kamer (1986) vormen samen de fenomenale New York-trilogie van Paul Auster. Het werk dat zijn definitieve doorbraak betekende en waarin Austers liefde voor zijn stad en zijn fascinatie voor het genre van de mystery novel op meesterlijke wijze samenkomen.De New York-trilogie is een klassieker, die je gelezen móét hebben.


Recensie(s)
NBD|Biblion recensie

Medio jaren '80 maakte de Amerikaanse schrijver Auster (1947) naam met drie korte romans, 'Broze stad', 'Schimmen' en 'De gesloten kamer', die bekend werden als de 'New York Trilogie'. Onder die titel zijn de eerder los verschenen vertalingen gebundeld. De romans vertonen kenmerken van de detective, maar behandelen thema's als identiteit, schrijverschap, toeval en (nood)lot en de verhouding taal-werkelijkheid. De hoofdfiguren worden geconfronteerd met het verzoek zich te gaan verdiepen in het leven van een ander. Teruggeworpen op zichzelf tijdens zoektochten door New York gaan ze zich vragen stellen omtrent hun eigen zijn. Observator en geobserveerde vallen steeds meer samen in deze bij alle raadselachtigheid glashelder geschreven romans en de lezer mag zich afvragen of hij niet te maken heeft met de hersenspinsels van de in isolement rakende vertellers (vgl. de titel van Austers prozadebuut 'Het spinsel van de eenzaamheid'). Er zijn veel onderlinge verbindingen, zoals de ik-figuur van 'De gesloten kamer' zelf ook constateert: 'Alle drie de verhalen zijn eigenlijk een en hetzelfde verhaal, maar elk behelst een ander stadium in mijn bewustzijn van waar het om draait.' Zeer intrigerend. Kleine druk.

(Biblion recensie, Redactie)
(source: Bol.com)

Het leven van drie pleegzussen wordt door een vierde, onbekende en zwaar lichamelijk gehandicapte zus danig in de war gebracht.

De gehandicapte Desirée is als baby door haar alleenstaande moeder in een inrichting geplaatst.

Daarna heeft haar moeder zich over drie pleegdochters ontfermd zonder hun te vertellen dat ze ook een eigen dochter heeft.

Als Desirée het leven van haar ‘zussen’ binnendringt, het leven dat eigenlijk voor haar bestemd was, wordt het evenwicht tussen de vrouwen verstoord.

In verrassende wisselingen van perspectief, ruimte en tijd schildert de auteur een fascinerende en spanningsvolle generatieroman, waarin zij de magische literaire mogelijkheden goed weet te benutten en tevens een kritisch beeld schept van de Zweedse welvaartsmaatschapppij.

Ben je gevoelig voor energieen en sferen? Ontmoet je mensen die je vermoeid maken? Wil je een betere sfeer in je huis en op je werk? Door middel van simpele oefeningen toont William Bloom in dit boek hoe je jezelf energetisch kunt beschermen. Hierdoor krijg je meer zelfvertrouwen en kun je makkelijker omgaan met dominante persoonlijkheden en moeilijke situaties. Je leert niet alleen hoe je de atmosfeer in huis en op de werkvloer kunt zuiveren, maar ook hoe je positieve energie kunt creeren die je gelukkiger en succesvoller maakt. Bescherm jezelf is een leidraad voor iedereen die moeite heeft zijn grenzen te stellen, en zal diegene helpen vanuit de eigen kracht te handelen. . William Bloom is een gerespecteerd spiritueel leraar en auteur. Hij is opgeleid in de psychologie en meditatie en werkt vanuit een holistische benadering. Hij maakte meer dan dertig jaar deel uit van het bestuur van de Findhorn-gemeenschap. Bloom woont en werkt in Engeland.

Recensie(s)
NBD|Biblion recensie

Wij hebben allemaal een natuurlijke gevoeligheid voor sferen en energieen, bijvoorbeeld als men vergaderruimtes of huizen binnenkomt; dan voelt de ene ruimte prettig aan, de andere niet. De schrijver/spiritueel leraar geeft in dit boek technieken en oefeningen om met deze, vaak negatieve, sferen om te gaan. Hij geeft aandacht aan aarden en persoonlijke bescherming, technieken voor reinigen en zegenen, leert te verbinden met je kern en met universele energievelden, hij laat je inzien dat deze instellingen en handelingen de wereld energetisch kunnen dienen en geeft spirituele regels als het gaat om onder meer karma en gratie. Met inhoudsopgave, een kort stukje over zijn achtergrond, schematische tekeningen die de tekst ondersteunen, twee waarschuwingen, een paar leestips, vermelding van zijn website en register. De oefeningen zijn in een ander lettertype afgedrukt. Een realistisch en met beide benen op de grond staand boek.

(NBD|Biblion recensie, Marianne Jans)
(source: Bol.com)

ï»'De zaterdag voor Pasen. Maurice Benders is alleen thuis, vrouw en tienerzoon zijn een paar dagen naar Rome. Leegte overvalt hem. Gemis? Misschien. Alleen mist hij niet zijn gezin maar de vrouw op wie hij ondanks zichzelf jarenlang verliefd was. Met de protestantse burgemeester Sara Mijland kon Maurice zijn wonderlijke, strikt persoonlijke katholieke geloof eindelijk delen. Alsof ze dachten in dezelfde beeldentaal en voelden met dezelfde zintuigen. Juist daardoor werd hun intieme vriendschap een beproeving â€" een beproeving die om een offer leek te vragen.

In deze verstilde roman blikt Maurice Benders terug op een verbroken verhouding, terwijl elders in de stad Sara Mijland hetzelfde doet. Een omzien met grote gevolgen.
(source: Bol.com)

In Alles waar ik spijt van heb keert de verteller na vele jaren terug naar de plaats van zijn jeugd, een stadje in het noorden van Frankrijk, om zijn moeder te begraven. Gedurende de periode die hij in het plaatselijke hotel, het mortuarium, de kerk en de kleine straatjes van het stadje doorbrengt, keert hij terug naar zijn kinderjaren. Hij denkt terug aan zijn mysterieuze grootouders en aan zijn vader die in een verre oorlog gestorven zou zijn. Maar hij herinnert zich vooral zijn geliefde moeder. Wat bracht hem ertoe haar en zijn geboorteplaats op zijn zestiende te verlaten om nooit meer terug te keren?
Alles waar ik spijt van heb is een intense, sfeervolle roman over familiegeheimen en de eeuwige zoektocht naar zelfinzicht. Een stilistisch hoogtepunt in het oeuvre van Philippe Claudel.


Recensie(s)
NBD|Biblion recensie

Pelgrimage naar een getekende jeugd. De dood van zijn moeder voert een jonge dertiger terug naar zijn door verval bedreigde Noord-Franse geboorteplaats, die hij, puber nog, kwaad had verlaten, omdat zijn moeder hem zou hebben voorgelogen over de identiteit van zijn vader. Vervaalde herinneringen aan personen en voorvallen van toen, zoals besmuikte bejegeningen, zijn diverse bezigheden, de lieve moeder die als 16-jarige haar onschuld verloor, de onbereikbare grootvader, en ontmoetingen hier en nu - met de hotelier, de mortuariumbeambte, een straatjongen, de pastoor - vervlechten zich tot het moment, waarop hij al dan niet de envelop met het geheim van zijn geboorte zal openen. Zo groeit een bonte reeks vlot geschakelde scenes, die het voormalige leefklimaat, de beklemming en wroeging van de ik-figuur treffend verbeelden. En ook nog eens een wijze moraal op de koop toe! De roman, oorspronkelijk al in 2000 gepubliceerd (Prix Marcel Pagnol), dus voordat de uit Lotharingen afkomstige Claudel (1962) in 2003 doorbrak met "Grijze zielen", schetst indringend de tragiek van mens en gebied. Gebonden, vrij kleine druk.

(NBD|Biblion recensie, Menno Gnodde)
(source: Bol.com)

Inzicht in het leven na de dood zorgt ervoor dat je voorbereid bent op de volgende fase van je bestaan. Psycholoog David Fontana doet al veertig jaar onderzoek naar de dood en wat we daarna kunnen verwachten. Zijn inzichten ontleent hij voornamelijk aan onderzoek, talrijke gesprekken met mediums en aan de bijna-doodervaringen van patiënten. Fontana concludeert dat er opmerkelijke overeenkomsten bestaan in de beschrijvingen van deze ervaringen. Verder heeft hij verrassende gelijkenissen gevonden tussen, aan de ene kant, bijna-doodervaringen, beschrijvingen van verschijningen en de herinneringen van mediums en, aan de andere kant, de spirituele tradities van culturen met een diepgeworteld geloof in reïncarnatie. Hij stelt dat inzicht in het leven na de dood van groot belang is voor een goede voorbereiding op deze onvermijdelijke volgende fase in ons bestaan.
(source: Bol.com)

Aus der Amazon.de-Redaktion

Am Kanal wird eine Mädchenleiche gefunden: sauber aufgeschlitzter Hals, dazu einige kleinere Stichwunden. Für die Polizei steht der Schuldige schnell fest: Michael Doll, ein unangenehmer Herumtreiber, der schon mehrmals aktenkundig wurde. Inspektor Oban bittet die Psychologin Kit Quinn um ein Gutachten des vermeintlichen Täters. Denn Kit kennt Doll bereits -- sie verdankt ihm eine hässliche Narbe auf ihrer Wange.

Mit einer Mischung aus Angst und Faszination geht Kit Quinn an den mysteriösen Fall. Auch wenn sie mit Doll noch eine Rechnung offen hat, kann sie ihn nicht so leicht als Täter hinstellen. Ihre hartnäckigen Recherchen zwingen die Polizei, den Fall noch einmal neu aufzurollen: Es gibt Verbindungen zu einem anderen Frauenmord. Kannten sich die beiden Opfer tatsächlich -- eine junge Obdachlose und eine gut situierte Londoner Bürgerin? Während noch alles rätselt, wird eine dritte Frau am Kanal überfallen. Und dann liegt Michael Doll erschlagen in seiner Wohnung.

Das rote Zimmer ist die fünfte Teamarbeit des britischen Journalistenehepaars Nicci Gerrard und Sean French, besser bekannt unter dem Pseudonym Nicci French. Und bei weitem ihre bisher beste: die Geschichte subtiler, die Figuren (besonders die der eigenwilligen Quinn) realistischer und runder, die hineingewobene Lovestory nicht überstrapaziert, das Ende überraschend und gut inszeniert. Lediglich die Penetranz, mit der die Polizisten als die Deppen vom Dienst vorgeführt werden, die selbst für einfachste Schlussfolgerungen Hilfe von außen benötigen, nervt etwas. Dennoch ist Nicci French mit diesem Krimi dem Olymp der Ladies of Crime erneut ein gutes Stück näher gekommen. --Beate Strobel -- Dieser Text bezieht sich auf eine andere Ausgabe: Gebundene Ausgabe .

Pressestimmen

"Hochspannung von Nicci French." (Freundin )

"Nicci French macht schmerzhaft klar, dass nichts beängstigender ist als die Angst." (Frankfurter Rundschau )

"Nur etwas für ganz ausgeschlafene, solide Nerven." (NRZ )

Aus der Amazon.de-Redaktion

Holly Kraus ist keine Heilige. Ihren Ehemann Charlie, erfolgreicher Zeichner und Karikaturist, hat sie mit ihren Exzessen und Eskapaden an den Rand der Aufgabe gebracht. Eines Tages erkennt sie sich im wahrsten Sinn des Wortes selbst nicht wieder: Nach einer durchgezechten Nacht liegt die erfolgreiche Geschäftsfrau im Bett eines völlig Fremden, in dessen verlotterter Wohnung. Für Holly ist es ein One-Night-Stand, für den Fremden mehr. Er hat ihr Handy und schreckt auch nicht davor zurück, Holly nachzustellen und heimlich Fotos von ihr zu machen. Und dann ist da noch der Zwischenfall am Pokertisch und ein Nervenzusammenbruch -- auf offener Straße, im Nachthemd. Wer kann Holly, die sich zunehmend verfolgt fühlt, noch helfen? Wem kann sie noch vertrauen?

Der Psycho-Thriller Der Feind in deiner Nähe ist ein weiteres Meisterstück des überaus erfolgreichen (und überaus produktiven) Schriftsteller-Ehepaares Nicci Gerrard und Sean French, das neben dem Roman Sommermörder vor allem mit Büchern wie Der falsche Freund, Der Sommermörder und Das rote Zimmer überraschte -- ein Meisterstück mit kleinen Schönheitsfehlern allerdings. Denn diesmal hat sich das Duo von seiner Phantasie derart mitreißen lassen, dass das Psychogramm der Protagonistin ein ums andere Mal stark ans Klischeehafte grenzt. Und auch der literarische Kniff, den zweiten Teil des Buchs von Hollys Freundin Meg Summers erzählen zu lassen, mit der gemeinsam sie eine Event-Management-Agentur in der Londoner Innenstadt betreibt, überzeugt nicht ganz, auch wenn er einen völlig neuen Blick auf Hollys Doppelleben wirft.

Sie sei „ein Mensch, den die Leute entweder lieben oder hassen“, sagt Holly im Buch über sich selbst. Eins steht, trotz aller Mängel, fest: Fans von doppelbödiger und hintersinniger, mit psychologischen Elementen durchsetzter Kriminalliteratur werden auch Der Feind in deiner Nähe auf jeden Fall lieben. --Stefan Kellerer -- Dieser Text bezieht sich auf eine andere Ausgabe: Gebundene Ausgabe .

kulturnews.de

Die Rezensentin möchte eines vorwegschicken: Sie ist ein Fan des Autorenduos Nicci French. Aber: Der neue, mittlerweile achte Psychothriller ist eine ziemliche Enttäuschung. Woran das liegt? Da ist zum einen die überkandidelte und unsympathische Heldin Holly Krauss. Deren absurde und überdrehte Handlungen geben wenig Anlass, in ihr einen Menschen zu sehen, dem man 350 Seiten lang Aufmerksamkeit schenken möchte. Zum anderen irritiert die laienhaft anmutende Dramaturgie, die sich in einem als Kunstgriff getarnten, aber wenig überzeugenden Perspektivwechsel im letzten Drittel des Romans manifestiert. Plötzlich ist die Ich-Erzählerin nicht mehr Holly Krauss, sondern deren Freundin Meg. Der Krankheitsverlauf einer manisch-depressiven Frau, deren Leben allmählich aus den Fugen gerät, mag akribisch recherchiert sein - aber dies ist leider kein Garant für einen spannenden Psychothriller, in dem viel zu vieles vorhersehbar und ohne wirkliche Überraschungen bleibt. (gks) -- Dieser Text bezieht sich auf eine andere Ausgabe: Gebundene Ausgabe .

Aus der Amazon.de-Redaktion

Es ist eine schwülheiße Augustnacht, an Schlaf ist nicht zu denken und Sie sind auf der Suche nach kühlem Grusel? Dann könnte Der Sommermörder der passende Begleiter für die nächsten Stunden sein. Denn der eiskalte Killer dieses Thrillers liebt die Hitze, die in diesem Jahr London zum Brutkasten macht und die Röcke höher rutschen lässt. Doch der heimliche Blick auf freigelegte Haut genügt ihm nicht -- er will mehr von seinen Opfern, er will ihre Seele bloßlegen.

Drei Frauen wählt er aus: die naive Lehrerin Zoë, die perfekte Hausfrau Jenny und die chaotische Nadia. Mit Drohbriefen erzeugt er bei ihnen erst Furcht, dann mit heimlichen Besuchen in ihren Wohnungen panische Angst. Und hat er erst ihre Seele zerstört, vernichtet er auch ihren Körper. Nur Nadia spielt sein Spiel nicht mit. Sie löst sich aus der verheerenden Agonie und setzt sich zur Wehr.

Als neue Hoffnungsträgerin in der Liga der britischen "Ladys of Crime" wurde Autorin Nicci French seit ihrem Krimidebüt Der Glaspavillon gehandelt. Doch dieser Titel wäre Etikettenschwindel, wie sie bekannte. Denn hinter dem Pseudonym Nicci French verbirgt sich ein gemischtes Doppel: Das Journalistenehepaar Nicci Gerrard und Sean French. Sei es drum -- auch ihr viertes Machwerk, Der Sommermörder, zeigt, dass beide ihr Handwerk verstehen. Dank des Tricks, die Story abwechselnd aus der Perspektive der drei Opfer zu erzählen, steht der Leser mitten im Geschehen. Zusammen mit den Frauen erleidet man den Terror der Briefe, den Verlust des Privatsphäre und die trügerische Hoffnung, die Polizei könne für Sicherheit sorgen. Schade nur, dass bei so viel Opferpsychologie die des Täters zu kurz kommt -- er bleibt eine blasse Figur am Rande. Der Sommermörder ist ein Krimi der "Kaffee-light-Kategorie": Regt an, ohne aufzuregen. Und nach ein paar spannenden Lesestunden entschlummert man sanft und alptraumfrei. --Beate Strobel -- Dieser Text bezieht sich auf eine vergriffene oder nicht verfügbare Ausgabe dieses Titels.

Pressestimmen

"Höhenangst ist ein brillanter Psycho-Thriller, so packend, dass er kurze Nächte garantiert. Dieser Albtraum einer obsessiven Liebe ist beängstigend glaubwürdig." Brigitte