Tiere essen – oder lieber nicht?

Wie essen wir richtig? Die enorme Medienpräsenz, zahlreiche Filme und viel beachtete Bücher machen deutlich: Das Thema Fleischverzehr bzw. Fleischverzicht ist in aller Munde. Doch was ist nun eigentlich dran an all den Argumenten? Müssen und können wir Tiere tatsächlich von unserer Speisekarte streichen? Andreas Grabolle räumt auf mit all den Vorurteilen und Halbwahrheiten und sucht nach Antworten auf die Frage, was wir noch mit bestem Wissen und Gewissen essen können. Denn was wir essen, ist keineswegs gleichgültig.

Door het bombardement van Rotterdam in mei 1940 werd een groot deel van de dichtbevolkte volksbuurt in de binnenstad verwoest. Veel arbeidersgezinnen, die voor het grootste deel toch al in uiterst moeilijke omstandigheden verkeerden en met een groot kindertal en een geringe uitkering in leven moesten zien te blijven, raakten huis en have kwijt en verloren soms ook een deel van hun familie. De ontredderden die geen kans zagen zelf een onderkomen te regelen, liepen het gevaar in handen te vallen van georganiseerde, professionele hulpverleners.

Bijeengedreven in kampen, waar zij onder de meest erbarmelijk omstandigheden moesten zien te overleven, kregen deze oorlogsgetroffenen naast hun materiele nood die zij met meer Rotterdammers gemeen hadden vooral ook het schrijnend onrecht van een diepe mentale vernedering te verduren, een onrecht dat bij velen van hen tot op deze dag doorwerkt, zij werden juist vanwege de ellendige toestand waarin zij als groep verkeerden, tot 'asocialen' gebrandmerkt en onder curatele gesteld. Controles werden uitgevoerd, intens vernederende rapporten werden opgesteld en nauwkeurig voorstelbare maatregelen werden getroffen, tot en met het gewapenderhand deporteren van 450 Rotterdammers naar interneringskampen (na de oorlog!) En dat alles op grond van wanbegrip en vooroordelen bij de betreffende instanties.

"WIJ ASOCIALEN" beschrijft de schandelijke vernedering van honderden Rotterdammers in de periode 1940-1960. Het is verhaal van een van

De zoektocht van een jonge vrouw naar haar verdwenen broer. Winter 1944. De Amsterdamse Anna Verbeek vecht met haar moeder en jongere zusje tegen de honger. Er is haast geen voedsel en brandstof meer in de stad. Bovendien maakt ze zich grote zorgen om haar jongere broer Maarten, die bij de razzia in Putten is opgepakt en weggevoerd in een trein.

Ook na de bevrijding ontbreekt elk bericht. Maar dan komt Anna op het spoor van een jongen die het concentratiekamp Neuengamme heeft overleefd en sprekend op haar broer lijkt... Wat is er met Maarten gebeurd?

'Ik ben blij dat er met deze uitgave weer aandacht is voor het verhaal van de razzia van Putten.' Jannes Priem (laatste overlevende van de razzia in Putten)

'Tijdens het lezen was het net alsof Anna je bij de hand pakt en je meeneemt in haar wereld. Heel knap geschreven. Natuurlijk heb ik de verhalen van mijn ouders, schoonouders en grootouders over het leven in de oorlog gehoord, maar na het lezen van De laatste winter is het alsof je de ontberingen in deze tijd echt voelt en beter begrijpt. Ik kon het gewoonweg niet wegleggen. Een echte aanrader voor jong en oud.' Karin Poppegaai, boekverkoper

Recencie(s)

Anna Verbeek woont met haar moeder, broer en zus in Amsterdam tijdens de hongerwinter van 1944. Door het tekort aan voedsel gaat ze samen met haar broer Maarten naar familie in Putten. Tijdens hun verblijf vindt 'de razzia van Putten' plaats en Maarten wordt meegenomen. Anna keert terug naar haar moeder en zusje en probeert zo goed mogelijk voor hen te zorgen, waarbij ze voor allerlei ontberingen komt te staan. Anna’s verhaal wordt afgewisseld met dat van Maarten. Hij raakt bevriend met Bastiaan en samen proberen ze het concentratiekamp Neuengamme te overleven. Na de oorlog gaat Anna op zoek naar haar broer en zo komt ze op het spoor van een jongen die het concentratiekamp Neuengamme heeft overleefd en sprekend op Maarten lijkt. Een boeiend geschreven verhaal, soms enigszins ongeloofwaardig aangezien de hoofdpersonen wel erg veel overkomt. Door onderzoek dat de schrijfster heeft gedaan, geeft het een vrij reëel beeld van de omstandigheden tijdens de hongerwinter en het leven in een concentratiekamp. Kleine druk.
D.E. Heerens
(source: Bol.com)