12

Eerwaardige en eerbiedwaardige Meester,

Zoals ik al vreesde heeft Lionardo niet volgehouen. Vanmorgen heeft ie Rome verlaten zonder benodigdheden om te tekenen en op zijn minst te veinzen dat dat het doel van zijn reis is. Waar zou-ie zitten?

Met een briefje onder de deur door heeft ie bijna al zijn spullen aan mij overgedragen, andere heeft ie meegenomen en weer andere (waar ue minder om geeft) zijn door de meiden van de herberg in een kist gestopt zodat ik ze niet de hele tijd in het oog hoef te houen want ik ben ook weer geen waakhond.

Gisteravond zijn we naar die zigeunerin geweest die laatst zei dat Lionardo voortaan veel geluk gaat krijgen (makkelijk zat voor een zigeunerin om met zulke praatjes aan te komen want je ziet maar al te goed dat Lionardo erin gelooft). Toen voorspelde dat wijf ook de toekomst van de paus en ze zei dat ie algauw een hoop ellende zal doormaken, hij krijgt geen lekkere dood en zal de komende eeuwen worden zwartgemaakt.

Na de zigeunerin maakten we een korte wandeling, ook weer vlak bij het logement en Lionardo had een winkel gezien met boeken en prenten en landkaarten en dat soort dingen meer voor mensen die houen van lezen en studeren en hij heeft iets gekocht maar ik heb er amper op gelet en ben buiten blijven staan want de zigeunerin en haar voorspellingen hadden me een pesthumeur bezorgd.

Als Lionardo niet verdwenen was zou ik gelijk weer teruggaan naar Florence en alleen de ijver om U hier in Rome te dienen houdt me tegen en ik zeg bij me eigen: was het nou echt nodig dat Lionardo in dienst trad van Valentino? Was het niet beter om bij zo’n wrede man uit de buurt te blijven?

Wat moet ik zonder Lionardo hier in Rome vraag ik me af.

Uw gehoorzame Salai