17

Welwillende Meester,

Na het laatste gesprek dat we samen hadden hebben Lionardo en ik besloten van kamer te ruilen zonder dat tegen iemand te zeggen, zodat de dief bij een nieuwe diefstal zijn neus stoot. Jammer genoeg mist Lionardo wat belangrijke papieren want die heeft de schurk meegenomen. Ik vroeg wat dat voor papieren waren maar dat wou ie niet zeggen.

Daarna liep ik de trap af om iets te eten te kopen want door het raam kwam me toch een lucht van gebakken vis dat ik bijna van mijn stokje ging en toen ik op straat stond, die verder helemaal uitgestorven was zag ik gelijk de man die ze verkocht en heb ik een dubbele portie genomen en die was zo lekker dat ik vergat de helft naar Lionardo te brengen zoals ie had gevraagd en mijn pleegvader werd kwaad dat ie hem zelf moest gaan kopen en hij vloekte en dat vond ik erg want als Lionardo zo doet dan zal ie zijn ziel niet redden en het ligt toch niet aan mij dat ie altijd honger heeft.

Ik was nog wat uit mijn doen door die ontmoeting op straat met dat fraaie meidje dat op de Lucrezia lijkt die Lionardo heeft geschilderd en toen dacht ik van weet je wat? Voordat mijn pleegvader me een klusje te doen geeft ga ik die hoe heet ze ook weer opzoeken en kom ik met een verhaal tussen haar benen waar ik zo goed in ben. Maar toen ik naar buiten ging kwam ik op de trap het knappe dienstmeisje tegen dat op de Cecilia met de hermelijn op haar arm lijkt die Lionardo voor Lodewijk de Moor van Milaan heeft geschilderd, huh, als die Moor eens wist hoe vaak Lionardo zich heeft afgetrokken op dat portret van die vriendin van hem dan zou hij Lionardo zijn ballen afsnijden en ze op de plaats van zijn ogen stoppen.

Het dienstmeisje leek heel blij om me te zien en vroeg lachend of ik er al achter was hoe die gekke taal heette die ik in

Rome op straat had gehoord, of het Duits was of iets anders want er was haar te binnen geschoten dat zij wel verstand heeft van talen en mij daarom wel kon helpen om de kwestie beter te begrijpen en omdat ik bepaald niet achterlijk ben en bepaalde verhalen als de beste begrijp en er bovendien ook al zin in had omdat ik aan die andere had gedacht nam ik het dienstmeisje even mee naar de kamer waar ik, Mijnheer en Meester, me een hele lange uitputtende dienst heb laten draaien met de mond handen en zelfs voeten en toen heb ik haar de wederdienst bewezen op de tafel, dat spreekt, want daar wou ze het zo graag doen terwijl het ijskoud was maar ze was zo geil dat ik haar halverwege het bedrijf moest zeggen van als je zo blijft gillen horen ze ons hoor, afijn aan het eind van het liedje was ik helemaal leeggeschud en had ik alweer zin. Ik vertel U dit, Mijnheer en Meester, niet om af te dwalen maar omdat het dienstmeisje bij wijze van dank voor deze dienst tegen me zei wat ben je knap en wat een mooie krullen heb je, ik doe alles voor je wat je maar wilt en toen vroeg ik haar om een gunst die ik U nou krimmeneel niet kan uitleggen want ik moet snel weg, anders wordt het laat en vind ik het andere meidje dat ik wou opsporen, dus met wie ik het onder de trap heb gedaan, niet meer in de buurt.

Uw betrouwbare Salai