Hoofdstuk 7

Het applaus stierf langzaam weg en een geroezemoes klonk direct om hen heen. Hij keek opzij en zag het opgetogen gezichtje van Line. Ze bleef naar de grote zwarte gordijnen kijken alsof ze verwachtte dat die elk moment weer open zouden kunnen zwaaien. Het vertederde hem dat ze extatisch bleef wachten.

Hij merkte dat de mensen naast haar ongeduldig werden. 'Kom, dan lopen we naar de uitgang,' zei hij zacht.

Line keek hem verstoord aan, maar knikte toen. Hij liep achter haar aan door het al lege gangpad. Haar simpele witte blouse vertoonde vouwen op haar rug.

'Hoe vond je het?' vroeg hij toen hij naast haar liep. Hij had haar elleboog gepakt en leidde haar naar de garderobe.

'Oh, Eugène, het was fantastisch. De bewegingen, de muziek.' Ze draaide haar gezicht naar hem toe. Haar ogen keken langs hem heen en het leek alsof ze het weer voor zich zag. Hij zag de halfgeopende lippen die een uitnodiging leken te vormen. Maar hij bedwong zich.

'Ik ben blij dat het je bevallen is,' zei hij. 'Heb je deze groep al eerder gezien?'

Line schudde haar hoofd. Haar haren vielen soepel over haar schouders.

'Wacht hier maar even op me, dan haal ik onze jassen.'

Eugène liep naar de drukte die voor de garderobe te zien was. Een niesbui drong zich aan hem op en hij zag dat een paar mensen zich van hem afwendden. Hierdoor kreeg hij wat meer ruimte, waar hij dankbaar gebruik van maakte door snel naar voren te dringen. Hij snoot zijn neus en diepte de labels op uit zijn broekzak.

Hij voelde zich tevreden. Line was een mooie vrouw. Ze was een beetje stil en verlegen, maar dat zou vast wel bijtrekken. Ze was het waarschijnlijk totaal niet gewend om cadeaus te krijgen en dit soort uitstapjes te maken, maar daar zou hij wel eens verandering in brengen. Met zo'n jonge vrouw kon hij zich zeker vertonen bij de etentjes van de directie. Hij zag de blik van de directeur al voor zich als hij met Line zou verschijnen. Een jaloerse blik doorspekt met geilheid. Een grimas trok over zijn gezicht terwijl hij moest denken aan de vrouw van de directeur, een stevige taart. Zij deed zo haar best om er jong uit te zien dat het er duimendik bovenop lag. Letterlijk.

Hij keek om naar Line. Ze stond er een beetje verloren bij. Haar gezicht was fris en jong en het beetje make-up dat ze had gebruikt was net voldoende. Hij voelde zich tevreden en dacht aan de uren die nog moesten komen. Hij was blij dat ze geregeld had dat haar zoon uit logeren was.

Een paar minuten later liepen ze naast elkaar door de koele buitenlucht. Hij drukte de arm van Line wat dichter tegen zich aan.

'Zullen we ergens nog wat gaan drinken?'

De blik van Line was voldoende.

'We kunnen ook gewoon naar huis gaan?' stelde hij toen voor.

'Ja, laten we maar naar huis gaan,' hoorde hij de zachte stem naast zich.

Zie je wel, dacht hij tevreden, ze dacht vast hetzelfde als hij.

De donkere straten waren stil en de auto reed moeiteloos over de kinderkopjes in de hoofdstraat. Even later zette hij de motor uit. Stilte omringde hen. Nu zou de uitnodiging volgen, dacht hij en hij wachtte af.

'Dank je wel voor deze mooie avond. Ik heb erg genoten.'

Ze bleef zitten en hij zag dat ze naar haar handen keek die ze in haar schoot had gelegd.

'Ik zal je even naar binnen brengen,' hielp hij haar door het moeilijke moment heen. Hij opende haar deur en hielp haar uitstappen.

Bij de deur stopte ze. Ze had haar sleutels in haar hand en bedankte hem opnieuw voor de leuke avond. Waarom nodigde ze hem nu niet uit om binnen te komen? Zou ze daar te verlegen voor zijn?

'Mag ik nog even binnenkomen voor een afzakkertje?' Zonder een antwoord af te wachten pakte hij de sleutels uit haar hand en opende de deur. Hij dacht even dat hij haar zag twijfelen, maar toen stapte ze naar binnen en ze knipte het licht in de hal aan.

'Zal ik wat koffie zetten?'

'Doe geen moeite, meisje. Een biertje is prima. Of als je wijn open hebt staan, mag dat ook.' Hij liep door naar de woonkamer en richtte zijn aandacht op haar muziekinstallatie.

Hij opende de slede van de cd-speler en zag dat er een cd van Bob Marley in lag. Zeker van die knul van haar, dacht hij. Hij koos een cd met rustige muziek uit en zette hem op.

Hij schrok van de harde klanken en zocht snel naar de volumeknop. Wat had haar zoon de muziek hard aangehad. Dit was beter, dacht hij toen de gitaar zijn normale sterkte liet horen. Een zachte zwoele stem begon te zingen. Hij trok zijn jasje uit en liet zich behaaglijk op de bank zakken.

Hij keek de kamer rond. Een televisietoestel stond prominent tegenover de bank opgesteld. Erboven hing een aquarel die een buitenlands aandoend landschap liet zien. In de hoek van de kamer stond een computermeubel. Een serie schots en scheef liggende cd-doosjes lag naast het toetsenbord. Ook lag er een puzzelboekje waar wat Japans aandoende letters op stonden.

Line kwam de kamer binnenlopen met twee glazen wijn in haar hand.

'Ah, je had nog wijn open,' zei Eugène, terwijl hij

opstond om het glas aan te pakken.

Line glimlachte alleen maar.

Hij schoof naast haar en tikte met zijn glas tegen het hare aan. 'Proost. Op ons.' Hij gaf haar een knipoog en zag dat ze haar ogen neersloeg en voorzichtig aan het glas nipte. Zelf nam hij een lekkere teug. De wijn smaakte een beetje zurig, maar was niet echt slecht. Hij zette zijn glas weg, zodat hij zijn handen vrij zou hebben en schoof nog wat dichter naar Line toe.

'Ik vond het een erg fijne avond met je,' zei hij. Hij streelde haar zachte onderarm en pikte haar zoete geur op.

'Je hebt de parfum gebruikt.'

'Ja, het ruikt heerlijk, hè?' Het klonk kinderlijk.

'Je ruikt heerlijk,' beaamde hij.

Hij liet zijn arm nu over haar schouders glijden en trok haar wat dichter naar zich toe. Met zijn andere hand pakte hij het glas dat ze stevig in beide handen vasthield en zette het weg. Hij leunde tegen haar aan en bracht zijn gezicht dichter bij het hare. Ze reageerde niet.

'Kom Line, ontspan eens een beetje,' fluisterde hij haar toe. De stem van de zangeres liet net een zwoele uithaal horen en met een laatste accoord van de gitaar eindigde het nummer. De stilte hing secondenlang zwaar tussen hen in.

Hij pakte haar kin en draaide haar gezicht zacht maar dwingend naar zich toe. Haar lippen, iets aangezet met roze lippenstift, kwamen hem voor als zachte perziken. Hij bracht zijn mond op de hare en voelde de sappige weekheid. Het wond hem op. En hoewel hij zich had voorgenomen om rustig aan te doen met deze tere vrouw, kon hij zichzelf niet tegenhouden. Hij drukte zijn mond opnieuw op de hare en trok haar steviger tegen zich aan. Hij opende zijn mond en liet zijn tong op zoek gaan naar de hare. Hij voelde haar lichaam warm door zijn overhemd heen en gleed met zijn handen over haar rug. Hij liet zijn lippen langs haar hals naar achteren zwerven en voelde haar haren over zijn gezicht strijken. Haar geur prikkelde zijn neus en hij voelde de reactie in zijn broek. Zijn hand ging langs de rand van de bh naar voren, waarbij de ronding van haar borst langzaam in zijn hand gleed.

Opeens voelde hij haar lichaam verstijven en totaal onverwachts voelde hij dat ze hem weg wilde duwen. Maar hij was dusdanig opgewonden dat hij haar niet los wilde laten. Hij was ervan overtuigd dat ze eigenlijk ook meer wilde dan alleen maar een zoen. Hij trok haar stevig tegen zich aan en trok haar blouse uit haar broek en drong met zijn hand de zachte warmte van haar rug tegemoet.

Wat was ze zacht, dacht hij. Haar lichaam voelde nog zo jong aan. Hij dwaalde met zijn hand naar haar zij, waarbij hij tot zijn genoegen merkte dat ze niet de magere hardheid had waardoor alle botten duidelijk voelbaar waren. Ze was bedekt met de zachte rondingen die hij nou eenmaal graag zag bij vrouwen.

'Oh Line, je voelt heerlijk aan,' mompelde hij zacht in haar nek. Hij merkte dat ze nog steeds haar handen tegen zijn schouders duwde en vroeg zich af wanneer ze haar verzet zou laten varen en zich over zou geven aan zijn liefkozingen.

'Stop,' hoorde hij opeens haar smekende stem.

'Kom Line, ontspan je toch. We zijn er toch allebei aan toe?' Hij vroeg zich even af of hij haar nu al naar haar slaapkamer zou tillen, maar bedwong zichzelf.

Hij schoof met zijn hand naar haar bh-sluiting. Zijn vingers tastten de sluiting af. Het irriteerde hem dat deze sluiting net weer anders leek te zijn dan al die andere die hij in zijn handen had gehad. Toen hij met zijn andere hand wilde helpen werd hij hard weggeduwd.

'Nee, ik wil niet,' zei ze bijna in tranen.

'Wat is er, liefje?' Hij probeerde zijn irritatie over deze abrupte onderbreking niet te laten merken.

Ze zei niets meer. Ze schoof van hem weg en nam een slok uit haar glas.

Hij voelde de duidelijk toegenomen omvang van zijn lid, waardoor zijn broek strak stond. Hij verschoof de stof van zijn broek iets waardoor er meer ruimte ontstond.

'Ik kan niet,' zei Line zacht. 'Ik ...'Ze nam nog een slok en verslikte zich. Ze begon te hoesten.

Hij klopte haar op haar rug, die hard en onverzettelijk aanvoelde.

'Ik denk dat ik beter naar huis kan gaan,' zei hij zacht en leegde zijn glas in één teug. Hij trok zijn jasje aan en liep naar de deur.

'Het spijt me,' hoorde hij haar nog zacht zeggen, toen hij de voordeur opende.

Hij draaide zich om en zag dat haar gezicht een gepijnigde uitdrukking had.

'Het maakt niet uit,' zei hij. Hij probeerde te glimlachen, terwijl hij zich heftig gefrustreerd voelde.

'Ik...', begon ze.

'Niets zeggen,' zei hij, terwijl hij zijn vinger op haar lippen legde. Hij gaf haar een kus en liep naar zijn auto die verlaten op de donkere oprit stond te wachten.