7

Seldon had geprobeerd Hummin over te halen hem terug te brengen naar zijn hotelkamer, maar daar wilde Hummin niks van weten.

'Ben je gek,' fluisterde hij hem toe. 'Daar zitten ze op je te wachten.'

'Maar mijn bagage wacht daar ook op me.'

'Die zal nog even moeten wachten.'

En nu zaten ze dan in een kamertje in een aardige flat die voor Seldons gevoel overal had kunnen staan. Hij keek om zich heen in de zit-slaapkamer. Het grootste deel van de ruimte werd in beslag genomen door een bureau met een stoel, een bed en een computer. Er was geen eethoek of wastafel. Wel was er een gemeenschappelijke wasruimte in de hal. Toen Seldon daar was, was er ook iemand anders binnengekomen. Die had even nieuwsgierig naar de kleren van Seldon gekeken, niet eens naar Seldon zelf en had verder geen aandacht aan hem geschonken.

Seldon vertelde dit aan Hummin, die zijn hoofd schudde en zei: 'We moeten van die kleren af. Jammer dat Helicon zo uit de mode is ...'

Ongeduldig zei Seldon: 'Hoeveel van dit alles is nou misschien verbeelding van jou, Hummin? Je hebt me al half overtuigd, terwijl het misschien alleen maar een soort... eh...'

'Zoek je het woord "paranoia"?'

'Inderdaad, ja. Misschien is het wel alleen maar een of ander paranoïde idee van je.'

'Denk nu eens goed na,' zei Hummin. 'Ik kan het niet mathematisch beredeneren, maar je bent bij de Keizer geweest. Ontken het maar niet. Hij wilde iets van je en dat heb jij hem niet gegeven. Ook dat hoef je niet te ontkennen. Ik heb zo het vermoeden dat hij details wil weten over de toekomst en jij hebt geweigerd. Misschien denkt Demerzel dat je alleen maar doet alsof je die details niet weet - dat je er meer voor terug wilt hebben of dat iemand anders ook aan het bieden is. Wie weet? Ik heb je gezegd dat als Demerzel je moet hebben, hij je te pakken zal krijgen waar je ook bent. Dat heb ik je verteld voor die twee heethoofden op het toneel verschenen. Ik ben journalist èn Trantoriaan. Ik weet hoe die dingen gaan. Op een gegeven moment zei Alem: "Die moeten we hebben." Herinner je je dat nog?'

Toevallig wel, ja,' zei Seldon, 'dat herinner ik me nog.'

'Voor hem was ik alleen maar "die andere lul-de-lakei" die op een afstandje moest worden gehouden, terwijl hij zich aan hun eigenlijke taak zou wijden: jou een pak slaag verkopen.'

Hummin ging op de stoel zitten en wees op het bed. 'Ga liggen, Seldon. Maak het je gemakkelijk. Wie die twee ook gestuurd heeft - en als je het mij vraagt was het Demerzel - kan ook anderen sturen, dus we moeten die kleren van je kwijt. Ik denk dat iedere andere Heiicoon in deze sector die wordt betrapt in zijn Buitenwereldse kloffie moeilijkheden krijgt, tenzij hij kan bewijzen dat hij jou niet is.'

'Ach, toe nou.'

'Dat meen ik serieus. Je moet die kleren uitdoen en dan moeten we ze atomiseren - als we tenminste dicht genoeg bij een opruimingseenheid kunnen komen zonder gezien te worden. En voor we dat kunnen doen, moet ik je eerst een Trantoriaanse uitrusting geven. Jij bent kleiner dan ik en daar zal ik rekening mee houden. Het is niet erg als het niet precies past...'

Seldon schudde zijn hoofd. 'Ik kan dat niet betalen. Nu niet tenminste. Het weinige dat ik heb ligt in de hotelkluis.'

'Daar hebben we het een andere keer wel over. Je zult hier een uurtje of twee moeten blijven terwijl ik op zoek ga naar kleren.'

Seldon hief zijn handen op en gaf zich zuchtend gewonnen. 'Vooruit. Als het echt zo belangrijk is, blijf ik hier.'

'Zul je niet proberen terug te gaan naar je hotel? Erewoord?'

'Mijn woord als mathematicus. Maar ik word echt verlegen van al die moeite die je voor me doet. En de kosten die je maakt. Ondanks al dat gedoe met die Demerzel waren ze er tenslotte toch niet op uit om mij pijn te doen of mee te nemen. Het enige gevaar dat ik liep, was dat ze mijn kleren zouden afpakken.'

'Nee hoor. Ze waren ook van plan je naar de ruimtehaven te brengen en je op een hyperschip naar Helicon te zetten.'

'Dat was een dom dreigement - zoiets neem je toch niet serieus?'

'Waarom niet?'

'Ik ga al naar Helicon. Dat heb ik ze verteld. Ik vertrek morgen.'

'En dat ben je nog steeds van plan?' vroeg Hummin.

'Natuurlijk. Waarom niet?'

'Er zijn heel goede redenen waarom je niet zou gaan.'

Seldon werd opeens kwaad. 'Kom nou, Hummin, ik kan dit spelletje niet langer spelen. Ik ben hier klaar en ik wil naar huis. Mijn tickets liggen in het hotel. Anders zou ik proberen ze te ruilen voor vandaag. Ik meen het.'

'Je kunt niet meer terug naar Helicon.'

Seldon werd rood. 'Waarom niet? Wachten ze daar ook al op me?'

Hummin knikte. 'Rustig, Seldon. Het is lógisch dat ze daar ook op je wachten. Luister. Als je naar Helicon gaat, ben je zo goed als overgeleverd aan Demerzel. Helicon is een deugdzaam en veilig deel van het Imperium. Is Helicon ooit opstandig geweest, heeft het zich ooit geschaard achter de banier van een anti-Keizer?'

'Nee, nog nooit - en met reden. Het wordt omringd door grote werelden. Het is voor zijn veiligheid afhankelijk van de Keizerlijke vrede.'

'Precies! De Keizerlijke troepen op Helicon kunnen dan ook rekenen op de volledige medewerking van de plaatselijke regering. Je zou voortdurend in de gaten gehouden worden. Demerzel kan je zo te pakken krijgen wanneer hij maar wil. En als ik je nu niet waarschuwde, zou je er allemaal geen flauw benul van hebben en zou je in een glazen huis je werk doen, beschermd door een vals gevoel van veiligheid.'

'Dat is belachelijk. Als hij me op Helicon wilde hebben, waarom liet hij me dan niet gewoon met rust? Ik zou er morgen heengaan. Waarom zou hij die twee straatvechters op me af sturen, alleen maar om me een paar uur eerder weg te krijgen met het risico dat ik er iets van ga denken?'

'Wat zou hem het idee moeten geven dat je iets gaat denken? Hij wist niet dat ik bij je zou zijn en jou zou aansteken met wat je mijn paranoia noemt.'

'Zelfs afgezien daarvan, waarom al die moeite om mij een paar uur eerder te laten afreizen?'

'Misschien omdat hij bang was dat je je plannen zou wijzigen.'

'En waar zou ik naar toe moeten als ik niet naar huis ging? Als hij me op Helicon kan vinden, kan hij me overal vinden. Hij zou me dan ook kunnen vinden op... op Anacreon, een goede tienduizend parsecs hier vandaan - als het in me zou opkomen daarheen te gaan. Wat is afstand nu voor een hyperruimteschip? Zelfs al zou ik een wereld vinden die wat minder onderdanig was tegenover de Keizerlijke troepen dan Helicon, welke wereld is er nu echt aan het rebelleren? Er heerst rust in het Imperium. Zelfs al zijn er werelden die nog kwaad zijn over onrechtvaardigheden in het verleden, er is er niet één die de Keizerlijke gewapende troepen zal trotseren om mij te beschermen. Bovendien, op iedere andere planeet dan Helicon ben ik geen ingezetene en er is dus ook geen principiële reden om mij te helpen het Imperium van het lijf te houden.'

Hummin luisterde geduldig en knikte af en toe, maar hij bleef ernstig en onverstoorbaar als altijd. 'Tot dusver heb je gelijk,' zei hij, 'op één detail na: er is een wereld die niet echt onder controle van de Keizer staat. Dat is, vermoed ik, wat Demerzel stoort.'

Seldon dacht even na, bepeinsde verscheidene recente ontwikkelingen in het Galactische Imperium, maar kon zich geen wereld voor de geest halen waarop de Keizerlijke troepen misschien hulpeloos zouden zijn. 'Welke wereld is dat dan?' vroeg hij uiteindelijk.

'Die waarop je nu bent,' zei Hummin. 'Dat maakt het zo gevaarlijk in de ogen van Demerzel, stel ik me voor. Het is niet zozeer dat hij je zo graag op Helicon wil hebben, maar meer dat hij je hier vandaan wil hebben, voor je op het idee komt, om wat voor reden dan ook - al was het alleen maar om nog even toeristje te spelen - te blijven.'

De twee mannen zwegen tot Seldon uiteindelijk smalend zei: 'Trantor! De regeringszetel van het Imperium, met de thuisbasis van de vloot op een ruimtestation in een baan eromheen, met de beste eenheden van het leger hier gelegen. Als je gelooft dat het Trantor is waar ik veilig ben, sla je van paranoia door naar volslagen inbeelding.'

'Nee! Jij bent een Buitenwerelder, Seldon. Je weet niet hoe de toestand hier is. Er wonen hier veertig miljard mensen en er zijn maar weinig werelden met zelfs maar een tiende van zo'n bevolking. Het is van een onvoorstelbare technologische en culturele complexiteit. Waar we nu zijn, is de Keizerlijke Sector - met de hoogste levensstandaard van de Galaxis en uitsluitend door Keizerlijke functionarissen bewoond. Elders op de planeet zijn echter meer dan achthonderd andere sectoren, sommige met subculturen, die totaal anders zijn dan wat we hier om ons heen zien en de meeste daarvan zijn onaantastbaar voor Keizerlijke troepen.'

'Hoezo onaantastbaar?'

'Het Imperium kan geen serieus geweld aanwenden tegen Trantor. Dat zou namelijk geheid een of ander onderdeel van de technologie, waarvan de hele planeet afhankelijk is, doen wankelen. De facetten van de technologie zijn zo nauw met elkaar verbonden, dat het doorsnijden van één verbindingslijn het geheel wel móet verminken. Geloof me, Seldon, wij op Trantor kunnen zien wat er gebeurt als er een aardbeving aan uitdamping weet te ontkomen, als een vulkanische uitbarsting niet op tijd wordt bekoeld, een storm niet onschadelijk gemaakt, of gewoon wat er gebeurt als een menselijke fout aan de aandacht ontsnapt. De planeet wankelt en er moet het uiterste aan gedaan worden om meteen het evenwicht weer te herstellen.'

'Ik heb daar nog nooit van gehoord.'

Een glimlachje trok over het gezicht van Hummin. 'Natuurlijk niet. Denk je dat het Imperium die zwakke plek in de kern aan de grote klok gaat hangen? Maar als journalist weet ik wat er gebeurt, zelfs als de Buitenwerelden dat niet weten, zelfs als het op Trantor niet overal bekend is, zelfs als het Imperium alles doet om het geheim te houden. Geloof me! De Keizer weet - en Eto Demerzel weet - zelfs al weet jij het niet, dat het hele Imperium staat of valt met Trantor.'

'Dus jij raadt me aan om dan ook maar op Trantor te blijven?'

'Ja. Ik kan je naar een plaats op Trantor brengen waar je absoluut veilig bent voor Demerzel. Je hoeft je naam niet te veranderen en je zult volledig openlijk kunnen opereren en hij zal niet in staat zijn je ook maar aan te raken. Daarom wilde hij je hier zo gauw mogelijk wegwerken. En als er niet die grillige speling van het lot was geweest die ons bij elkaar had gebracht en als jij je niet zo goed verdedigd zou kunnen hebben, zou hij in zijn opzet geslaagd zijn.'

'Maar hoe lang moet ik op Trantor blijven?'

'Zo lang dat nodig is om veilig te zijn, Seldon. Misschien wel voor de rest van je leven.'